ماجرای ستایش مستراحات فرنگی!/ خمینی کوچک دقیقاً کجاست؟

گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، «توالت‌هاي خودكار كه بعد از استفاده به طور اتوماتيك شستشوي كامل سقف و در و ديوار مي‌شود و تعداد مناسب و رايگان آنها در شهر از امكانات شهري قابل اعتنا است.» این بخشی از توصیفات عبدالجبار کاکایی از پاریس است. آقای شاعر حالا چند روزی هست به بهانه‌ی شرکت در نمایشگاه عکس با موضوع امام راحل مشغول اروپاگردی است. سیر و سیاحتی که هزینه‌ی آن را مؤسسه‌ی حفظ و نشر آثار امام ^ره عهده‌دار شده است. آقای شاعر اما در صفحه‌ی اجتماعی‌اش یکسره «تقی‌زاده طور» به جای مأموریتش از مستراحات و دیگر صناعات فرانسوی می‌گوید. گفتنی است در روزهای اخیر انتقادات از عملکرد و هزینه‌کرد بیت‌المال در این مؤسسه بالا گرفته است. راستی در مؤسسه‌ی حفظ و نشر آثار امام ^ره چه خبر است؟ خمینی کوچک دقیقاً کجا است؟

ماجرای تمجید از مستراحات فرنگی!

«آقای کاکایی به عنوان شاعر مدعو از طرف ما مأموریت داشتند تا در شب شعر شرکت کرده و درباره امام شعر بخوانند. طبیعتاً هزینه مأموریت آقای کاکایی را هم ما دادیم.» قاسمی مسؤل نمایشگاه‌های مؤسسه حفظ و نشر آثار امام ^ره در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو گفت. این همه در حالی است که آقای شاعر پیشتر گفته بود برای مدافعان حرم شعر نمی‌گوید، چون «از این ماجرا استفاده‌های سیاسی می‌شود و طیفی از قدرت از آن سوء استفاده می‌کنند. بنابراین هیچ اظهار نظر و ورودی نخواهد کرد.» لابد داستان مؤسسه‌ی امام ^ره فرق می‌کند. هرچه نباشد آنان کُلاً سیاسی نیستند؛ و البته که سفره‌شان هم چرب‌تر از مدافعین حریم زینب ^س است. سید حسن خمینی چند روز پیش گفته بود: «بعضی‌ها وقتی پلو را آوردند، سر سفره حاضر شدند!»

گذشته از ماجرای پلو و سفره و این‌ها؛ کاکایی از امام ^ره هم نمی‌گوید. از مؤسسه‌ی حفظ و نشر آثار پول گرفته، اما از مستراحات فرانسوی و یا عشق بازی‌های بی‌پرده‌ی مردم سرزمین فرانک آن هم در خیابان نوشته است. این البته نخستین باری نیست که این مؤسسه به نام ترویج و اشاعه‌ی تفکرات بینان‌گذار کبیر انقلاب اسلامی پول خرج می‌کند؛ پول خرج می‌کند اما نتیجه‌ی عکس می‌گیرد. جالب این‌که همین حضرت آقای شاعر حتی از ستایش مدافعین حریم زینب کبری ^س اجتناب می‌کند. و حتی‌تر (!) اینکه حاضر نیست چند خط از مأموریتی که برای آن پول گرفته، روایت کند. کاکایی چنان جذب صناعات و مستراحات فرانسوی شده که تقی‌زاده نبود! گفتنی است کاکایی دبیری جشنواره‌ی شعر «یار و یادگار» را هم بر عهده داشته است. جشنواره‌ای که اواخر سال گذشته و باز هم با پشتیبانی مالی مؤسسه برگزار شد. برای مالیات‌دهندگان ایرانی هم‌چنان خروجی برنامه‌های فرهنگی مؤسسه حفظ و نشر آثار، روشن نیست. فی‌المجلس آنچه می‌بینند توصیفاتی است که فرستاده‌ی ویژه‌ی این مؤسسه از در و دیوار پاریس، و از صناعات و مستراحات فرنگ تحویل خلق الله می‌دهد.

در مؤسسه حفظ و نشر آثار امام دقیقاً چه خبر است؟

60.000.000.000 تومان! این تقریباً تمام پولی است که بنا است به استناد قانون بودجه‌ی امسال به حساب مؤسسه واریز شود. بودجه ای چشم‌گیر که در همین سه سال گذشته تا امروز بیش از 6 برابر شده است. سال 92 بودجه‌ی آنان تنها یازده میلیارد تومان بود. ولی دولت روحانی این رقم را در کمتر از سه سال گذشته شش برابر کرد. آمار و ارقامی که همین‌طور سرانگشتی هم از بسیاری از مؤسسات و نهادهای دیگر فرهنگی بیشتر است. گذشته از هزینه‌های عمرانی البته. هزینه‌های آنچنانی که برای ساخت ساختمان کاخ‌مانند مرقد امام کوخ‌نشینان صرف شد. روشن نیست این ده‌ها میلیارد تومان پول بی‌زبان بیت المال دقیقاً صرف چه می‌شود. افکار عمومی علاقمندند بدانند. شهروندانی که مالیات پرداخت می‌کنند و امیدوارند مؤسسه با اعتباری که از خزانه دریافت کرده، در حفظ و اعتلای تفکرات امام ^ره تلاش کند. با این همه صورت کار چیز دیگری است.

آذر ماه سال گذشته بود مؤسسه در شاهکار دیگری سازنده‌ی یک فیلم موهن به امام ^ره را به عنوان دبیر جشنواره‌ی فیلم روح الله برگزید. انتخاب عجیبی که موجبات حیرت همگان را فراهم کرد. مسؤلین مؤسسه آن زمان هم سکّان هدایت یک جشنواره‌ی دیگر را به دست کسی سپرده بودند که نه تنها کمترین اعتنایی به تفکرات امام _اعلی الله مقامه_ نداشت، که به آن توهین هم می‌کرد!  «یک خانواده محترم» شاید مشهورترین فیلمی است که «محمد آفریده» در مقام تهیه‌کننده در پشت صحنه‌ی آن حضور داشته است. شُهرتی که مدیون توهین‌های بی‌سابقه‌ی آن به رزمندگان دفاع مقدس، خانواده‌های شهدا و شخص حضرت امام خمینی‌ ^ره است. تمامی پلان‌های منفی فیلم منقوش به تصویر امام است؛ به عنوان نمونه در آن، پدرشهید که نماد مرد مذهبی است، انسانی به شدت ریاکار محتکر نمایش داده می‌شود. وی کودکانش را تا سرحد جنون می‌زند. در یکی از پلان‌ها وقتی چندین دقیقه بچه‌هایش را کتک زده یک‌باره تصویر به صورت امام کات می‌خورد! امام می‌گوید: «تاریخ اسلام به یاد ندارد که ملتی این‌طور عاشق جنگ باشند!» سپس فیلم کات می‌خورد به صورت مرد که محو تماشای امام ^ره است! «آفریده» اما به انتخاب مسؤلین مؤسسه به عنوان دبیر جشواره‌ی روح الله برگزیده شده بود.

بررسی عملکرد مؤسسه حفظ و نشر آثار امام ^ره در سال‌های اخیر نشان می‌دهد حمایت از عناصر موهن و حیف و میل بیت المال در حال تبدیل شدن به یک رویه در این مجموعه است. مؤسسه‌ای که با انتساب به بیت بنیان‌گذار فقید انقلاب اسلامی و با سوءاستفاده از بِرند آن بزرگوار، خود را از حسابرسی و یا پاسخگویی مصون می‌داند. مؤسسه نشر آثار، نهادی است غیرپاسخگو. بررسی خروجی‌های آن نشان می‌دهد تولیدات آن سنخیت چندانی با نام و نشانش نداشته و آبی به آسیاب انقلاب نمی‌ریزد.

«فرزند صبح» یکی دیگر از این تولیدات است. فیلمی که قرار بود درباره‌ی زندگی امام ^ره و مبارزات انقلابی ایشان در روزهای بعد از پانزده خرداد بپردازد. اما با وجود شروع کار از مهرماه ۸۳ و هزینه‌کرد میلیاردها تومان از بیت‌المال، همچنان از سرنوشت آن اطلاع دقیقی در دست نیست! بهروز افخمی کارگردان فیلم در آستانه‌ی جشنواره فیلم فجر سال ۱۳۸۹ در نامه‌ای خطاب به دبیر جشنواره، هر گونه دخالت خود را در جریان ساخت یا حتی نظارت این فیلم را تکذیب کرد؛ تا شاهکار موسسه حفظ آثار در دور ریختن بیت‌المال تکمیل شود.

بودجه امسال مؤسسه اما در دو بخش کلی تفکیک شده؛ 51 میلیارد و 500 میلیون تومان آن، مستقیماً برای موسسه و بیش از ۵ میلیارد تومان نیز برای پژوهشکده امام ^ره که زیرمجموعه‌ی موسسه فعالیت دارد، در نظر گرفته شده است. پرتال امام خمینی ^ره و سایت جماران هم از دیگر خروجی‌های آنان است. تنها بررسی عملکرد پایگاه اطلاع‌رسانی جماران کافی است تا روشن شود برند بیت امام ^ره و البته بودجه‌های میلیاردی مؤسسه برای ترویج و نشر ارزش‌های کدام تفکر هزینه می‌شود.

مالیات دهندگان ایرانی مشتاقند تا از دستاوردهای مؤسسه حفظ و نشر آثار امام ^ره با خبر شوند. ظاهراً آنچه پیش چشمان مردم است؛ هزینه‌های کلانی است که برای وصف و ستایش مستراحات فرانسوی شده است. برای تبلیغات یک جناح خاص در سایت جماران و برای ناز و نوازش امثال «آفریده». سید حسن خمینی اما همچنان سکوت کرده است. سکوتی که احتمالاً تناسبی با بی اطلاعی ایشان از عملکرد این مجموعه ندارد. راستی خمینی کوچک دقیقاً کجا است؟