گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو -هدیه سادات طباطبایی؛ «خبرهای خوب» که بهار95 توسط انتشارات شهرستان ادب منتشر شده است، عنوان تازهترین مجموعهی شعر خانم مریم کرباسی است. این بانوی شاعر توانمند اهل نجفآباد اصفهان، دانشآموخته رشتهی زبان و ادبیات فارسی است و نخستین مجموعهی شعر خود را با نام «چهره ات را پیمبری باید» در سال 88 منتشر کرد و این کتاب در همان سال نامزد دریافت جایزه ادبی پروین اعتصامی شد.
نام مجموعه شعر «خبرهای خوب» که به حق عنوان جذاب و جالب توجهی است، برگرفته از غزلی است که در همین مجموعه منتشر شده، غزلی که به پدر بزرگوار چهار شهید دفاع مقدس تقدیم شده است:
دارد خدا، هوای پدرهای خوب را
داده به هرکدام، پسرهای خوب را
تنها خدا به دست پدر های باصفا
با افتخار داده پسرهای خوب را
اول چهار دستهی گل از خدا گرفت
یعنی چهار بار خبرهای خوب را
«خبرهای خوب» دربرگیرنده ی 36 غزل با موضوعات آئینی، عاشقانه، دفاع مقدس و اجتماعی است. اشعار این مجموعه به گفتهی خود شاعر، ادای دینی است نسبت به تمام کسانی که از راههای مختلف، از جان و مال و فرزند و پدر و مادر خود گذشتند و ما آسایش امروزمان را مدیونشان هستم.
در غزلی که به مادران صبور شهدا تقدیم شده، می خوانیم:
به یاد آن پسرانی که جای قامتشان
رسید هردمی از آن دیار دسته گلی
برایشان شب جمعه چهارقل می خواند
و می گذاشت سر هر مزار دسته گلی
هنوز عاشق آن مادرم که وقتی رفت
گذاشت روی مزارش بهار، دسته گلی
یا در غزلی که به شهید محمد حجتی تقدیم شده، می خوانیم:
پرنده رفت و نیامد، پرنده بال نداشت
پرنده آمدنش دیگر احتمال نداشت
بزرگ بود و بزرگ از میانمان پر زد
اگرچه جبهه که می رفت سن و سال نداشت
مریم کرباسی را به جرأت می توان «شاعر انقلاب» خواند؛ چرا که ارزشهای انقلاب اسلامی، به زیبایی در اشعارش متجلّی است؛ بانوی شاعری که هنرش را برای زنده نگهداشتن ارزش های انقلاب به خدمت گرفته است. مخاطب «خبرهای خوب»، با خواندن اشعار این مجموعه، بیش از گذشته نسبت به شهدا، جانبازان و خانواده های صبورشان احساس دِین می کند:
نفس کشیدی و با هر تنفس سختت
هوای تازه تری را به آسمان دادی
و داستان تو پایان ندارد از وقتی
قلم به دست توانمند شاعران دادی
کرباسی شاعر انقلاب است، چون نسبت به اتفاقات جهان پیرامون خود، بی تفاوت نبوده و نیست:
چقدر این روزها داغند سرخط خبرها
خبرهایی که آتش می زنند آتشفشان را
چه فرقی می کند؟ لبنان، یمن، بحرین وقتی
خبر لرزانده از آن سو، تن نصف جهان را
شاعر«خبرهای خوب» همچنان که در عرصه ی شعر دفاع مقدس خوش درخشیده، در شعر آئینی هم توانسته در کنار القای اندیشه، عاطفه را نیز در شعرش حفظ کند. در اولین غزل این مجموعه، شاهد یکی از بهترین نمونه های شعر رضوی هستیم:
آسمان گنبدت، صحن و سرای مرقدت
جایگاهی ویژه در شعر معاصر داشته
جالب است آقا! خیابان های اطراف حرم
نیمه شب ها هم شبیه روز عابر داشته
در غزل رضوی دیگری می خوانیم:
بهتر است این دفعه از غمها نگویم، یک پدر
تا به کی باید ببیند هی غم اولاد را
ما چرا وقتی به مشهد می رویم از شهرمان
غصهها را می بریم و مشکلات حاد را
خسته ام از راه طولانی، بگو جا میدهی
گوشه ی خاک خراسانت، نجفآباد را
در عرصه ی گسترده ی شعر عاشقانه ی امروز، مریم کرباسی شاعر عاشقانه هایی اخلاقی و نجیب است، درست همانگونه که از یک شاعر متعهد انقلابی انتظار می رود:
به مصر من که عزیزی چه فرق خواهد داشت؟
هزار بار ببینم اگر به چاه تو را
و در تمامی افسانه ها نگاشته اند
مرا همیشه گنهکار و بی گناه تو را
تو قرص کامل شبهای آخری بگذار
که صبح عید ببینند جای ماه تو را
و در ابتدای کتاب هم می بینیم که شاعر، مجموعه ی اشعار خود را به همسرش تقدیم کرده و از همسرش اینگونه یاد می کند: «کسی که تمام شعرهایم به او مدیونند.»
تو همان مرد ایده ال منی
عشق، آقای محترم! زیباست
غزلم هدیه ای است ناقابل
راستش را بگوگلم! زیباست؟
از ویژگی های بارز شعر مریم کرباسی، «تجلّی خودِ واقعیِ شاعر» در شعرش است؛ او شعر را زندگی میکند و شعرش جدا از زندگیش نیست:
می روم شام را ردیف کنم، تو بچین ظرفهای قافیه را
شعر امشب بهانه ای شده است، که به من بیبهانه فکر کنی
همین صداقت و روانی جاری در زبان شاعر است که موجب شده تا مخاطب به راحتی با شعر ارتباط برقرار کند و به قول خود شاعر:
هرکه با من بوده است از ابتدای این غزل
مطمئنم حال خوبی تا به آخر داشته