به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، روزنامه شرق نوشت؛ دولتمردانی که اعلام کرده‌اند اقتصاد از رکود خارج شده، باعث می‌شوند دولت چند مدت دیگر دوباره شرمنده شود.
این روزنامه اصلاح‌طلب در ویژه‌نامه خود و به قلم محسن رنانی کارشناس اقتصادی می‌نویسد: نگارش سرمقاله ویژه‌نامه «خروج از رکود» روزنامه «شرق» را آغاز کردم و تقریباً هفت، هشت ساعتی وقت مرا گرفت؛ اما وقتی که بخش اعظم محتوای آن آماده شد و فقط تنظیم آن باقی مانده بود، تصمیم گرفتم ادامه کار را رها کنم. من چاره‌ای نداشتم اما می‌توانم علت آن را توضیح دهم، امید که قانع شوید.
وی می‌افزاید: نقل قول‌هایی از برخی دوستان مسئول در دولت خوانده بودم که اقتصاد از رکود خارج شده است. می‌دانید که هیچ پروایی از نقد هیچ مسئله‌ای و هیچ کسی ندارم و استاندارد من و انتظار مخاطبان من نیز همین است؛ اما همواره در نوشته‌هایم از تخریب پرهیز کرده‌ام. از آنجا که انتشار این سرمقاله به تخریب دکتر طیب‌نیا و دکتر نیلی می‌انجامد، تصمیم گرفتم آن را منتشر نکنم. من گرچه مخالف شیوه عمل دوستان در هدایت اقتصادی دولت روحانی هستم و معتقدم که آنها گرای غلط به روحانی دادند و فرصت‌های دولت یازدهم را سوزاندند. با اینکه معتقدم آنها اکنون نیز با اعلام اینکه از رکود خارج شده‌ایم، باعث خواهند شد دولت دوباره در آینده ای نه چندان دور، شرمنده شود و قدرت دفاعش در برابر مخالفان کاهش یابد، با این حال صلاح نمی‌دانم این دو نفر تخریب شوند و روشن است که تخریب آنها، تخریب دولت هم خواهد بود.
نویسنده شرق تصریح کرد: اشکال طیب‌نیا و نیلی این بوده است که بعد از اتمام رسمی درس‌شان، به سرعت در مناصب دولتی سطح بالا قرار گرفته‌اند و فرصتی برای تعمیق مطالعات خود در حوزه‌های اقتصاد نهادی و اقتصاد رفتاری و جامعه‌شناسی اقتصادی و تاریخ سنجی اقتصادی و اقتصاد سیاسی نداشته‌اند. در هر صورت نقد اصلی به خود آقای روحانی باز می‌گردد که به جای آنکه مدیریت و نسخه‌پیچی برای اقتصاد بحران‌زده ایران را به یک «کمیته نجات اقتصاد ملی» که متشکل از اندیشمندان و صاحب‌نظران حوزه‌های مختلف اقتصادی باشد، بسپارد، آن را به تکنوکرات‌هایی از یک نحله خاص اقتصادی سپرد. به هر حال عذر مرا بپذیرید و هر جور صلاح می‌دانید برای سرمقاله چاره‌ای بیندیشید.
شرق همچنین از قول یک کارشناس اقتصادی دیگر نوشت: یک سال از اعلام بسته خروج از رکود غیر تورمی گذشت؛ اما متأسفانه این بسته نتوانست باعث تحریک تقاضای مصرفی و سرمایه‌گذاری بخش خصوصی شود و به عبارتی، نتیجه‌ای که همگان انتظارش را داشتند، حاصل نشد. برای علت‌یابی چنین اتفاقی باید ببینیم پاسخ به پرسش‌های زیر مثبت بوده است یا خیر؛ آیا مردم برنامه‌های دولت را باورپذیر می‌دانند؟