به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، مجتبی ذوالنور عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامیريال در سخنرانیهای پیش از خطبه نماز جمعه امروز تهران گفت: 9 دی، مردم آخرین میخ را بر تابوت فتنه کوبیدند و ما این روز را گرامی میداریم. امروز نظام سلطه و قدرتهای بزرگ برای تغییر نظامهای سیاسی و اسقاط حکومتهای غیر همسو، کمتر از گزینه نظامی استفاده میکنند.
وی افزود: اگر چه گزینه نظامی سریعالتأثیر است ولی هزینههای زیادی را از جهات مختلف بر نظام سلطه وارد میکند. امروزه روش براندازی حکومتها جنگ نرم است که اصطلاحاً به براندازی خاموش هم معروف است. از زمان سقوط سالوادور آلنده در شیلی تا امروز، دهها انقلاب رنگین اتفاق افتاده است.
نماینده مردم قم در مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد: انقلابهای رنگین، سقوط کمهزینه نظامهای سیاسی را تعقیب میکند. بعضی از مؤسسات غیردولتی که توسط سرویسهای اطلاعاتی قدرتهای بزرگ، مأموریت اسقاط نظامهای سیاسی با انقلاب رنگین را به عهده دارند مثل بنیاد سوروس. این نهادها در کشورهای مختلف این چنین اقداماتی را انجام میدهند.
وی تصریح کرد: یکی از انقلابهای رنگینی که بینتیجه ماند، جنبش موسوم به سبز بود که بر اساس رهنمودهای جرج سوروس در سال 88 در ایران انجام شد. مؤسسات مختلف در هر کدام از این انقلابهای رنگین، رنگی را به عنوان نماد آن انقلاب معرفی میکردند که از قبل برنامهریزی جامعی برای این نهادسازیهای غیرقانونی انجام شده بود.
ذوالنور ادامه داد: برای این انقلابها بسترهایی ایجاد شد که یکی از مهمترین آنها بستر انتخابات ریاست جمهوری بود زیرا انتخابات مجلس، شوراها و خبرنگاران چنین ظرفیتی را نداشتند و به قول آن وزیر در یک دورهای از ریاست جمهوری، "تنها با انتخابات ریاست جمهوری است که ما میتوانیم کشور را از بالا به پایین تقسیم کنیم و بعد نمادی برای آن قرار دهیم و اهدافمان را پیشببریم"
وی اظهار داشت: در سال 88 سران فتنه از بستر انتخابات برای تحقق این نقشه شوم استفاده کردند؛ این در حالی است که بعضی از افراد میگویند این اقدامات با برنامهریزی قبلی انجام نشده است. این سخنی سادهلوحانه است زیرا 13 ماه قبل از انتخابات 88 یعنی سال 87، چند نفر از سران ملی و مذهبی کشورمان به آمریکا رفته و در جمع اپوزیسیون خارجی کشور، همراه با مقامات آمریکایی، بر روی انتخاباتی که قرار بود 13 ماه بعد در کشور برگزار شود، برنامهریزی کردند.
نماینده مردم قم خاطرنشان کرد: این عمل، دو خروجی در پی داشت؛ یکی اینکه از همان زمان برای جا انداختن شعار تقلب در انتخابات برنامهریزی شد و دوم آنکه برای ابطال انتخابات سال 88 پافشاری شد و این، از نتایج همراهی فتنهگران با آمریکا بود.
وی افزود: وقتی آن تیم به ایران بازگشت، 4 ماه بعد از آن، کمیته صیانت از آرا تشکیل شد که همه ما افراد تشکیلدهنده این کمیته و اعضای آن را به خوبی میشناسیم، اما معنای کمیته صیانت از آراء چیست؟ جامعهشناسان معتقدند بقای نظام سیاسی به سرمایه ملی آن نظام وابسته است. حال سرمایه ملی یک نظام چیست؟ بعضی از این تعاریف قابل بررسی است ولی بعضی از آنها قابل بررسی نیست. در کل تعریف پذیرفته شده از سوی عموم جامعهشناسان، این است که اعتماد عمومی و اعتبار ملی، سرمایه ملی یک نظام سیاسی و یک حکومت است.
عضو کمیسیون امنیت ملی اظهار داشت: اعتبار و اعتماد عمومی یعنی مردم به حکومت، حاکمیت و نظام سیاسی چقدر اعتماد دارند و آن نظام سیاسی در دید مردم چقدر معتبر است؟ معنی تشکیل کمیته صیانت از آراء 9 ماه قبل از انتخابات ریاستجمهوری 88 یک جار بینالمللی بود که دنبا بدانید ما به نظام کشور اعتماد نداریم و نظام در نگاه ما اعتباری ندارد. این به معنای هدف قرار دادن سرمایه ملی نظام اسلامی بود که از گذشته برای آن برنامهریزی جامعی شده بود.
ذوالنور ادامه داد: بر اثر یک اعتراض انتخاباتی، مملکت 8 ماه درگیر آشوبی بنیانکن شد که همه نظام سلطه با تمام توان برای به اتمام رساندن آن پای کار آمد به طوری که حتی نمیتوانید لحظهای را به یاد بیاورید که رسانههای بیگانه و قدرتهای سلطه دنیا در طول آن 8 ماه لحظهای از کار خود برای تقویت فتنهگران کوتاه آمده باشند. آنها با هجوم به اعتقادات و باورهای مردم، سعی در براندازی نظام اسلامی داشتند. ما نمیتوانیم سران فتنه و فتنهگران این حرکت شوم را بیگانه بدانیم.
وی تصریح کرد: وقتی سخن از فتنهگر میشود، اشتباه است که معترضین به انتخابات را فتنهگر بدانیم. از انقلاب تا کنون بار اصلی و سختی کار بر دوش مردم بوده است. وقتی حرف از درگیری با گروهکهای معاند که 17 هزار شهید بر دوش مردم گذاشتند میشود و یا بحث از مقابله با تحریمها و عدم تحت تأثیر قرار گرفتن از رسانهها و اداره جنگ تحمیلی 8 ساله و یا حضور در عرصههای مختلف میشود، همه و همه به وسیله مردم انقلابی انجام شده است.
نماینده مردم قم گفت: در هر مقطعی امکان دارد که بخشی از مردم اشتباه کنند. در دوران انتخابات 88 نیز بخشی از مردم بر اثر تبلیغات سوء اشتباه کردند اما به محض متوجه شدن این قضیه، از آن مسیر برگشتند مانند زمان بنیصدر که این مردم بودند که او را پایین کشیدند و به جایش شهید رجایی را انتخاب کردند.