به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، «شیدای من» مجموعه ایست از نواخته‌های استاد فقید «فرهنگ شریف» در کهنسالی و در سن هفتاد و سه سالگی که در دو بخش مجزای ابوعطا و همایون نواخته شده و از سوی مؤسسه ی «نسیم مهرآوا»، راهی بازار موسیقی گردید.
استاد شریف در اثر اخیر و جاودانه ی خود، با ابداعاتی که در نحوه ی انگشت گذاری و مضراب زنی در نقاط مختلف سیمهای تار انجام داده، از تار صدایی کاملاً متفاوت به وجود آورده که بسیاری معتقدند زیباترین صدای تولید شده از ساز تار است. این هنرمند فقید درباره ی «شیدای من» گفته است: «در این اثر از ابتکاراتی استفاده شده که در موسیقی ما کاملاً بی سابقه است. من کوک های مخصوص را کشف و قطعاتی که پرده ی آن در پرده ی ساز تار نیست، ارائه کردم که تا به امروز جایی شنیده نشده است.»
ساز شریف به پراحساس بودن شهرت دارد و همیشه در اجرای ابوعطا جلوه‌ای دوچندان پیدا می‌کند. در «شیدای من» ما شاهد این تلاقی و در ضمن تجربه کهنسالی استاد در کنا هم می‌باشیم. گویی هنر او مانند گوهری در طی این سالیان صیقل خورده و درخشان‌تر از همیشه خودنمایی می‌کند. مطابق معمولِ تکنوازی‌های شریف، قطعات و چهارمضراب‌های فراوانی در کار او مشاهده می‌شود و در این قطعات «سعید رودباری» با ساز تنبک، شریف را همراهی می‌کند. در بخش دوم دستگاه همایون اجرا شده است و در گوشه‌های مختلف آن قطعات متر‌آزاد و ضربی شنیده می‌شود.