به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، سید محسن طباطبایی مزدآبادی در کارگاه مشترک شهرداری تبریز و انجمن علمی اقتصاد شهری ایران که پیش از ظهر امروز در شهر تبریز برگزار شد با بیان اینکه با فلسفه وجودی شکل گیری شهرها سعادت شهروندان بود؛ اظهار داشت: سعادت شهروندان شاخص های گوناگونی همچون رفاه، شادی و آرامش را شامل می شد.
وی ادامه داد: با گذشت زمان، جمعیت شهرها رو به روز افزایش یافت به طوری که بر طبق گزارش سال 2014 سازمان ملل، بیشتر جمعیت جهان در شهرها ساکن است.
دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران توضیح داد: بیش از نیمی ازجمعیت جهان در سال 2014 در شهرها اقامت گزیده اند و این در حالی است که این میزان در دهه 1950 ، تنها 30 درصد جمعیت جهان را شامل می شد.
طباطبایی مزدآبادی با بیان اینکه البته میزان جمعیت شهری در برخی مناطق جهان بسیار بیشتر از آمار ذکر شده است؛ گفت: برای مثال در آمریکای شمالی این میزان به 82 درصد و در آمریکای لاتین و کارائیب 80درصد و در اروپا به 73 درصد در سال 2014 رسیده است و کشورهای در حال توسعه نیز این مسیر را طی خواهند کرد به طوری که در حال حاضر 71 شهر بالای 5 میلیون جمعیت در سطح جهان وجود دارد.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه مناطق شهری با بهره مندی از برخی مزیت ها مانند جای دادن طیفی متنوعی از تخصص ها در درون خود در مسیر شکوفایی هستند؛ افزود: این مزیت ها، شهرها را نسبت به روستاها بهره ورتر ساخته و کشورها بدون رشد شهرها به رشد پایدار اقتصادی دست نخواهند یافت. به عبارتی شهرها نیروی اصلی محرکه اقتصادی ملی هستند.
به گفته دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران شهرها در حال حاضر بیش از 70 درصد GDP جهان را تولید می کنند و 100 شهر بزرگ جهان توان تولید 35درصد GDPجهان را دارند و درنهایت 2000شهر بزرگ جهان تولید کننده 75% GDP جهان هستند.
وی افزود: پیش بینی می شود تا سال 2025 چین(31.2%)، آمریکا(10.7%)، هند(3.7%)، برزیل(2.8%) و مکزیک(1.6%) بیشترین افزایش GDP را در مناطق شهری داشته باشند. که این کشورها با داشتن 1104 شهر 127میلیارد دلار متوسط رشد را دارا خواهند بود.
طباطبایی مزدآبادی با بیان اینکه در حال حاضر همگان به این نتیجه رسیده اند که رشد اقتصادی شهر نیازمند رشدی پایدار است؛ گفت: رشد و توسعه شهری در دنیای کنونی از گذرگاه توسعه پایدار می گذرد و از همین روی در مطالعات کنونی حوزه شهری ما شاهد برجسته شدن شاخص های توسعه پایدار اعم از شاخص های طبیعی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی هستیم.
این استاد دانشگاه با اشاره به تاثیرگذاری عوامل متعددی بر توسعه اقتصادی شهرها گفت: عواملی همچون نرخ اشتغال، وجود SME ها، اقتصاد محلی، بازارهای محلی، سطح رفاه، میزان مالیات و موسسات مالی و حمایت-های مالی عوامل هستند در دستیابی به توسعه پایدار تاثیر گذار است.
وی با اشاره به نقش اقتصاد مقاومتی در دستیابی به توسعه پایدار گفت: شرایط فعلی اقتصادی و وضعیت پیش آمده در جهانی با روی کارآمدن آقای ترامپ در آمریکا و اقدامات غیرقابل پیش بینی اگرچه در ظاهر تهدیدی برای اقتصاد است اما می توان از سوی به آن به عنوان فرصتی برای تحقق اقتصاد مقاومتی استفاده کرد.
طباطبایی مزدآبادی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به شرایط شهر تبریز که ماهیتی صنعتی تجاری دارد؛ گفت: ممکن است در نگاه اول عدم ثبات شرایط اقتصادی برای این شهر صنعتی زیان بار باشد اما اگر مدیران شهری بحث اقتصاد مقاومتی را وارد فاز اجرایی بکنند این تهدیدها و فشارها تبدیل به فرصت ها خواهد شد.
دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران توضیح داد: برای نمونه چنانچه مدیران مطالعاتی بر روی کارآفرینی داشته باشند خواهند دید که کارآفرینی در دو حالت ظهور می کند یکی در شهری که فضای رفاه و تسهیلاتی وجود داشته باشد و حالت دیگر وقتی شهر دچار رکود و مشکلات اقتصادی شود.
به گفته این استاد دانشگاه با توجه به وضعیت پیش آمده که شهرهای ما از رکود اقتصادی رنج می برند در این حالت مشکلات اقتصادی باعث بروز پدیده ای به اسم کارآفرینی اجباری می شوند به این معنی که افراد از روی اجبار و فشارهای موجود به کارآفرینی و خلاقیت روی می آورند تا بتوانند حداقل های معیشتی خود را فراهم کنند.
وی با طرح این سوال که در این میان شهرداری به عنوان حکمران شهری چه کار باید انجام دهد گفت: ایجاد و اصلاح ساختاری مراکز کارآفرینی شهرداری با مشارکت خود کارآفرینان، تکريم کارآفرينان،و عقد قراردادهاي مشارکتي شهرداري با کارآفرينان از جمله اقداماتی است که می تواند افزايش درآمدهاي پايدار شهرداري را به دنبال داشته باشد.
طباطبایی مزدآبادی متذکر شد: تقويت نقش تسهيل گري شهرداري در برابر نقش تصدي گري، افزايش نقش نظارتي سيستم اداري، اصلاح و توسعه سیستم برون سپاری امور شهرداری، کوچک سازي نهادهاي اداری محلی، به کارگيري تکنولوژي هاي روز در اداره امور شهر و بهره وری منابع انسانی شهرداری از جمله اقداماتی است که ضمن ایجاد یک حکمرانی خوب شهری، می تواند اقتصاد شهری را در برابر بحران ها اقتصادی بیمه کند.