به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، سید محسن طباطبایی مزدآبادی دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران عصر امروز در همایش مسئولیت اجتماعی صنایع غذایی در حوزه سلامت که در سالن همایش های حجاب برگزار شد، با بیان اینکه شهرها محل تمرکز افراد، فرصت‌ها، خدمات آموزشی و بهداشتی هستند، گفت: شهرها محل استقرار بهترین بیمارستان‌ها و خدمات پزشکی، بهترین پزشکان و پرستاران هستند اما در عین حال، محل تجمع خطرات، مسائل و مشکلات در حوزه سلامت نیز هستند.
وی با بیان اینکه تهدایدات جدی در زمینه سلامت در شهرها وجود دارد، خاطرنشان نمود: در مقیاس جهانی و بر مبنای گزارش‌های سازمان بهداشت جهانی، روند بهبودی شاخص‌های سلامت، امیدوارکننده بوده است. امید به زندگی، بالا رفته است؛ مرگ‌ومیر کودکان، کاهش یافته است؛ پوشش خدمات سلامت، بالا رفته است اما به نظر می‌رسد نابرابری عمیقی بین کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه در زمینه بهداشت و سلامت وجود دارد.
استاد دانشگاه با بیان اینکه کشورهای در حال توسعه حدود 84 درصد جمعیت جهان را در اختیار دارند و 90 درصد بیماری‌های جهان در این کشورها حادث می شود؛ افزود: این کشورها اما تنها 20 درصد GDP جهانی و 12 درصد هزینه سلامت جهانی را به خود اختصاص می‌دهند به طوری که سرانه هزینه‌های سلامت، در کشورهای با درآمد بالا، بیش از 100 برابر کشورهای کم درآمد است.
طباطبایی مزدآبادی ادامه داد: این نگرانی و شکاف عمیق باعث شده است که در اجلاس هزاره که در سال 2000 در نیویورک برگزار شد، از 8 هدف توسعه هزاره، 4 مورد آن مربوط به بحث بهداشت و سلامت باشد که این اهداف عبارتند از: کاهش مرگ و میر کودکان، بهبود سلامت مادران، مبارزه با بیماری‌هایی نظیر ایدز و مالاریا و ترویج برابری جنسیتی و توانمند‌سازی زنان که به امضای تمامی کشورهای عضو سازمان ملل رسیدند.
مدیر مسئول فصلنامه علمی پژوهشی اقتصاد و مدیریت شهری خاطرنشان کرد: با این وجود، کمک‌ها برای رفع این نابرابری جهانی، همچنان ناکافی است و به‌نظر می‌رسد باید به جای 25 میلیارد دلار، سالانه 70میلیارد دلار به کشورهای کم درآمد کمک شود تا این شکاف، کمتر گردد.
کارشناس ارشد اقتصاد شهری با تاکید بر اینکه در زمینه امنیت غذایی نابرابری آشکاری در جهان و در سطح شهرها وجود دارد، گفت: بر مبنای گزارش فائو در سال 2016، بیش از 795 میلیون گرسنه در جهان وجود دارد؛ یعنی تقریباً از هر 9 نفر در جهان، یک نفر در گرسنگی مزمن به سر می‌برد؛ از این تعداد 159 میلیون نفر کودک هستند که عمده گرسنگان، در آفریقا و آسیا واقع شده‌اند. کشورهایی چون ایرلند، سنگاپور، ایالات متحده، استرالیا و هلند، در بالاترین سطح امنیت غذایی قرار دارند و پایین‌ترین رده‌ها نیز به کشورهایی همچون موزامبیک، ماداگاسکار، مالاوی، کنگو و هائیتی، اختصاص دارد.
دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران در بخش دیگری از سخنرانی خود با تاکید بر مسئولیت اجتماعی مدیران شهری در حوزه سلامت، یادآور شد: مدیران شهری باید به ترویج نوعی از برنامه‌ریزی شهری بپردازند که سلامت‌مدار و طرفدار ایمنی باشد؛ آنها باید از طریق یک سیستم یکپارچه، راهکارهای کلیدی را برای کاهش نابرابری سلامت پیدا کنند و نوعی رصدخانه سلامت شهری شبیه به آنچه در لندن وجود دارد را در شهر، پایه‌ریزی کنند.
طباطبایی مزدآبادی با اشاره به اینکه مدیریت شهری باید مسیر متفاوتی را در راستای ارتقای سلامت جسمی و روحی شهروندان بیابد، افزود: بسیاری از بیمارهای جسمی در شهرها، منشا روحی و روانی دارند که ناشی از استرس بالای زندگی در شهرهاست. بنابراین سلامت شهری، فقط مربوط به بخش بهداشت و ارتقای زیرساخت‌هایی مانند بیمارستان نیست بلکه باید بسیار اساسی‌تر و بنیادی‌تر، با آن مواجه شد.
نائب رئیس هیئت مدیره انجمن علمی اقتصاد شهری ایران به رسالت بانک‌ها در تأمین مالی حوزه سلامت و مواد غذایی نیز اشاره داشت و گفت: سهم بخش سلامت از GDP کشور حدود 5 درصد است که جوابگوی مشکلات و بیمارهای رو به رشد نیست؛ بنابراین سرمایه‌گذاری در حوزه مواد غذایی و ارتقای کیفیت آنها، بسیار ضروری است که بانک‌ها می‌توانند از طریق تأمین سرمایه مطلوب و کاهش نرخ بهره، صاحبان صنایع را در ارتقای کیفیت محصولات، یاری دهند.