به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، نوید مقصودی، کارشناس ارشد هوا فضا و تحلیل گر گفت: عرصه فضا یک عرصه چند وجهی است و چنان وجه های مختلف آن در هم آمیخته که نمی توان آنها را از هم جدا کرد ارزش امنیتی اقتصادی و علمی از جمله ارزش های این عرصه است و باید همه جنبه ها را با هم نگاه کنیم.
وی افزود: در دهه 70 سند چشم انداز فضایی تدوین شده و نتیجه یک خرد جمعی بود که اراده و تصمیم کشور را تعیین می کند و همه باید از آن تبعیت کنند.
مقصودی با تاکید بر اینکه من از منتقدان نگاه نمایشی به عرصه فضا هستم گفت: همان قدر که به سکوت کردن مخالفم مخالف فراموش کردن اتفاقات گذشته نیز هستم ما کشوری هستیم که به خاطر مشکلاتی که در جنگ ایجاد شد به این نتیجه رسیدیم که باید توان موشکی خود را افزایش دهیم به مقطعی رسیدیم که نیاز بازدارندگی ما تامین شد و پس از آن شرایط وارد عرصه فضایی شدیم که قطعا این کار درست بود.
وی تصریح کرد: من در سال 84 در سازمان فضایی مشغول کار بودم که بیشتر از 30 نفر در این سازمان نبودیم هیچ کس در آن موقع دنبال این نبود که ماهواره های دانشجویی تولید و به آنها سرویس دهد ولی 10 میلیارد تومان رقم قراردادها بود که با امیرکبیر علم و صنعت و شریف برای این کار بسته شده بود منطق این کار این بود تا نسلی تربیت شود که بتواند در پروژه های جدی تر وارد کار شود.
وی در ادامه تاکید کرد: در کشور ما وقتی پرتاب ماهواره با موفقیت انجام نشد خبرنگاران را در اتاق دربسته ای بردند و آنهارا توجیه کردند که مبادا این خبر را رسانه ای کنند با اینکه به نظر من باید در پرتاب ماهواره آزمون و خطا کرد و تلاش داشت و با چه منطقی در برجام بند موشکی اضافه شد.
مقصودی در ادامه گفت: شرکت توییتا مبلغی بیش از دو میلیارد برای تبلیغات خود هزینه کرده این بودجه مقدار کمی بیشتر از بودجه ای سازمان فضایی ژاپن است این مثال برای این بود تا بدانید ارزش افزوده این صنعت و اقتدار و جسارت آن چیز بی بدیلی است. تا قبل از سال 92 ستاد توسعه فناوری ایجاد شد و پول هایی در زمینه هوا فضا تزریق می شد و حتی وام هایی داده می شد ولی سال 92 به ناگهان همه چیز قطع شد وقتی در روز ملی فضایی و در دولت یازدهم رئیس جمهور حضور نداشت آقای شریعتمداری گفتند که برنامه فضایی افق 30 تا 40 ساله دارد در حالی که درست یک سال قبل رئیس جمهور قبلی گفته بود که تا 10 سال دیگر انسان به فضا پرتاب می کنیم در این دولت در شرکت های دانش بنیان خصوصی ناامیدی وجود دارد.
وی در خصوص اعزام انسان به فضا گفت: سال 81 و 82 بود که کارهای اولیه این پروژه شروع شد اما در حال حاضر از تیم اولیه تنها دو نفر ماندند و بقیه در دانشگاه کانادا تدریس می کنند پروژه اعزام انسان به فضا پروژه ای است که تعداد خیلی کمی از کشورها به دنبال آن رفتند چین در حال حاضر این کار را انجام می دهد ولی نه از لحاظ اقتصادی بلکه به دنبال اقتدار است.
وی تصریح کرد: می شود از این پروژه به عنوان یک پیشرفت در فناوری یاد کرد ولی هدف گذاری درستی در این قضیه انجام نشده و به نظر می آید برنامه اعزام به فضا برای ایران زود است اما با ارزیابی فناوری های اولیه این کار موافقم.
این تحلیل گر در پایان خاطرنشان کرد: حوزه پرتاب حوزه جذاب و پر از درآمد است و هدف گذاری در این مورد کاملا درست بوده حال آنکه سیستم آموزشی ها غلط است و مهندس تربیت نمی کند لذا دانشجویان خود باید برای مهارت آموزی اقدام کنند.