به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، به گفته استفان کراتز، مدیر موسسه فروستال توپسو پراچکتس، هرچند یافتن تامین کنندگان چند صد میلیون دلاری یا تامین کنندگان منابع مالی یورویی برای صنعت نفت ایران امکان پذیر است، اما این موضوع در مورد پروژه های چند میلیارد دلاری ممکن نیست.
کراتز که موسسه تحت مدیریت وی حدود 90 سال است در ایران فعالیت دارد افزود: «بانک ها چندان پذیرای پروژه های مرتبط با ایران نیستند. آنها عمدتا با طرف هایی همکاری می کنند که مدت هاست آنها را می شناسند.»
«تکنولوژی مشکل بزرگی نیست. ما می توانیم برای آنها مجوز صادرات بگیریم و این محصولات را وارد ایران کنیم. اما چالش عمده همچنان تامین مالی است.»
زمانی که توافق هسته ای بین ایران و قدرت های جهانی در سال 2015 منعقد شد، وزارت نفت ایران انتظار روزهای درخشانی را داشت و امیدوار بود که بتواند سرمایه های فراوانی را برای پروژه های طراحی شده اش جلب کند.
اما از زمان لغو تحریم ها در اوایل سال 2016، ایران نتوانسته بانک های بزرگ خارجی را متقاعد کند که در پروژه های این کشور همکاری کنند. بانک های غربی از این نگران اند که گرفتار تحریم های همچنان پابرجای دولت آمریکا در زمینه ممنوعیت استفاده از دلار شوند و با مشکلات و جرایم سنگین مالی روبرو شوند.