نواب، دبیر جامعه اسلامی دانشگاه صنعتی اصفهان در گفتوگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو ،در مورد دیدار دانشجویان با رهبر معظم انقلاب گفت: عبارت آتش به اختیار که رهبری در صحبتهای خود عنوان کردند، اشاره به جریانهای خودجوش جوانان انقلابی در حوزه سیاست و فرهنگ جدای از دستگاههای مرکزی دولتی است. منظور این است که دانشجویان انقلابی خودشان داوطلبانه در این حوزهها ورود کنند. در ادامه هم رهبر معظم انقلاب عبارت اندیشه ورزی را تکرار کردند و تشکیل هیئتهای اندیشه ورز را لازمه این حرکت دانستند.
وی افزود: تا کنون تلاشهای زیادی برای غلبه گفتمان انقلاب اسلامی در دانشگاهها انجام شده است. این تشکل واحد در سراسر کشور باید از روشهای مناسب نفوذ به قلب مفاهیم فکری و فطرت جوانان استفاده کند. کار فرهنگی باید با جدیت پیگیری شود و سوالات و شبهات جامعه به خصوص جامعه دانشگاهی در مورد وقایع انقلاب روشن گردد. جبهه انقلابی دانشگاهی باید به مسائل فرهنگی و سیاسی ای ورود کند که برای مردم مبهم هستند و تاکنون جوابهای واضحی از جبهه انقلابی دریافت نکردهاند؛ مثلا موضع جبهه انقلابی نسبت به موسیقی، حجاب و یا سینما چیست؟ و یا اینکه بسیاری از سوالها در مورد فتنه ۸۸ هنوز بی پاسخ مانده است. هم چنین لازم است که این مفاهیم با ادبیات مردم به آنها منتقل شود. همه تشکلها باید به صورت جبهه ای و هماهنگ غلبه گفتمان انقلاب اسلامی را پیش ببرند و در هیئتهای اندیشهورز تقسیم کار شود.
دبیر جامعه اسلامی دانشگاه صنعتی اصفهان در ادامه گفت: بحث عملیات روانی سنگین روحانی و تیمش در زمان انتخابات و ادعای برداشتن سایه جنگ با مذاکرات جای تامل دارد. دولت کارنامه خوبی نداشت و چارهای هم جز این که رقیب خود را خشونتطلب معرفی کند، نداشت؛ باید پرسید آنچه باعث جنگ است، چیست ؟ اگر رفتار عزتمندانهای از دیپلماتهای کشور در جهان منعکس شده بود، دشمن در مورد ایران فکر بیجا نمیکرد. حملات روحانی به نیروهای نظامی و امنیتی کشور و یا شهرکهای موشکی و پایین آوردن بودجه نظامی اجهاف در حق این نیروها و مراکز بود.
وی خاطرنشان کرد: بعد از انتخابات دیگر شخص به تنهایی مطرح نیست، بلکه مسئله امنیت کشور مطرح است و باید مسئولان نظام از رفتارهای خطرافرین در این حوزه دوری کنند. البته این عملیات تروریستی تنها مربوط به دیپلماسی ذلیلانه نیست، اما این نوع از دیپلماسی و توهین به مدافعان حرم از سوی اعضای ستاد انتخاباتی وی، وجهه ملی را در مسائل منطقه مخدوش کرد. مذاکرات هم ظرفیت امنیت افرینی دارد، اما مذاکره کنندگان از آن به خوبی استفاده نکردند. مذاکره عزتمدار امنیتآفرین است و مذاکره ذلتمدار، مخاطرهآفرین.