به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، آسمان اولین عرصه کنجکاوی و فعالیت ذهنی بشر بوده و انسان از دیرباز با تفحص در احوال اشیای آسمانی بعضی نیازهای واقعی و فکری اش را برآورده می‌کرد؛ مثلا از روی ستاره‌ای ثابت جهت را تشخیص می‌داد؛ به کمک حرکت‌های دوره‌ای اجرام سماوی زمان و گذر آن را می‌سنجید؛ پدیده‌ای آسمانی را در خدمت پیشگویی و تعبیر رویدادهای زمینی به کار می‌گرفت و از نقش‌ها و صورت‌های فلکی افسانه پردازی یا اسطوره سازی می‌کرد.
در دوران معاصر به دلیل عدم وجود آزمایشگاه‌ها و رصدخانه‌های تحقیقاتی در ایران تن‌ها راه پیش روی محققان نجوم رصدی کشور، استفاده از داده‌های تلسکوپ‌های بزرگ جهان بوده است. به منظور پرکردن خلاء موجود، پیشنهاد تاسیس رصدخانه ملی ایران توسط پژوهشگاه دانش‌های بنیادی مطرح شد.
این رصدخانه می‌تواند برای مشاهده، بررسی و اندازه‌گیری پدیده‌های آسمانی در بهترین نقطه کشور از نظر رصدی راه اندازی شود و ایجاد چنین رصد خانه‌ای می‌تواند آرزوی اخترشناسان و جامعه علمی کشور را برآورده کند.
مزیت راه‌اندازی رصدخانه ملی ایران
طرح رصدخانه ملی ایران، شاهراه ارتباط علمی کشور در حوزه نجوم و کیهان شناسی خواهد بود. با اجرای این طرح، ایران جزء معدود کشورهایی است که فناوری ساخت تلسکوپ و تجهیزات رصدی حرفه‌ای پژوهشی را در اختیار می‌گیرد. در واقع این رصدخانه به عنوان نخستین طرح کلان علمی کشور گامی بزرگ در راستای ایجاد زیرساختهای مورد نیاز پژوهش‌های تجربی در کشور بوده و موجبات رشد و بومی سازی علوم و فناوری‌های پیشرفته در زمینه‌های مختلف را در کشور فراهم می‌سازد.
اختصاص زمینی به شعاع ۲ کیلومتر برای احداث رصدخانه ملی
یکی از معیارهای مهم برای راه اندازی رصدخانه، مکان مناسب است. انتخاب مکان مناسب احداث رصد خانه مستلزم رعایت ملاک‌های فنی متعدد است که از جمله مهمترین آن‌ها می‌توان به تعداد شب‌های صاف در فصول مختلف سال (از لحاظ آماری)، لرزه خیزی و ساختار گسل ها، شدت و جهت باد، آلودگی نوری و مهمتر از همه «پارامتر دید» که معیاری از شدت تلاطم جو است اشاره کرد. اندازه گیری این پارامتر مهم نیاز به مطالعات و اندازه گیری‌های میدانی دارد.
دکتر سعد الله نصیری قیداری، رئیس کمیته مکان یابی رصدخانه اظهار داشت: برای این منظور مطالعات اولیه در سالهای ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۲ توسط دانشگاه علوم پایه زنجان به اجرا درآمد و اندازه گیری‌های میدانی تا سال ۱۳۸۵ ادامه یافت. براساس این مطالعات و اندازه گیری‌های تکمیلی بین سالهای ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ سایت «گرگش» برای احداث رصدخانه مناسب تشخیص داده شد.
وی با بیان اینکه قله گرگش در جنوب غربی کاشان واقع شده و ۳۶۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد، افزود: زمینی به شعاع ۲ کیلومتر به مرکز قله برای احداث رصدخانه ملی ایران اختصاص داده شد.
به گفته وی از آبان ۱۳۹۳ سامانه اندازه گیری دائمی دید در سایت رصدی گرگش نصب شد و اندازه گیری‌های مستمر آن در تمام فصول سال در جریان است. با متوسط دید نجومی ۰. ۷ ثانیه قوسی، این سایت یکی از بهترین سایت‌های رصدی دنیا به شمار می‌رود که از این نظر با سایت‌های رصدی بزرگ جهان در شیلی، جزایر قناری و هاوایی رقابت می‌کند. به منظور درک بهتر شرایط جریان هوا اندازه گیری‌ها و شبیه سازی‌های متعددی که بین سالهای ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۲ به اجرا درآمد موقعیت تلسکوپ روی قله و تعیین ارتفاع آئینه اصلی از سطح قله مشخص شد.
نصیری قیداری، انتخاب ارتفاعات کامو در کاشان را بر اساس مطالعات سراسر کشور دانست و گفت: بر اساس مطالعات انجام شده توانستیم چنین سایتی با میدان دید مناسب انتخاب کنیم تا در آینده بتوانیم امکان نصب تلسکوپ در جای مناسب را داشته باشیم.
آشنایی با رصدخانه و تجهیزات آن
بزرگترین تلسکوپ رصدخانه ملی ایران (INO ۳۴۰) آئینه‌ای به قطر سه متر و چهل سانتی متر دارد و یکی از ۲۰ تلسکوپ موثر پژوهشی جهان خواهد بود. وجود این تلسکوپ علاوه بر ایجاد ظرفیت پژوهشی بالا موجب افزایش ظرفیت آموزشی در نجوم و کیهان شناسی رصدی خواهد بود. مطالعه اجرام داخل کهکشانی، فراکهکشانی و فضای میان ستاره‌ای با این تلسکوپ میسر خواهد بود.
پس از اتمام طراحی مفهومی تلسکوپ و نهایی شدن مشخصات مورد نیاز، اقدامات لازم جهت سفارش شیشه خام و سپس صیقل آینه اصلی صورت گرفت. با اتمام مراحل ساخت، صیقل و انجام آزمون‌های لازم، سرانجام پس از گذشت حدود ۵ سال، نخستین و مهمترین قطعه تلسکوپ ملی در زمستان ۱۳۹۳ به ایران تحویل داده شد.
سازه اصلی تلسکوپ که در قله گرگش ساخته خواهد شد محفظه‌ای استوانه‌ای شکل به قطر ۱۵ و ارتفاع ۲۰ متر است که تلسکوپ در آن قرار خواهد گرفت. این سازه از دو بخش ثابت و چرخان تشکیل می‌شود که تلسکوپ مورد نظر درون قسمت چرخان و تجهیزات کنترل در بخش ثابت نصب خواهد شد.
این سازه به منظور حفظ کیفیت رصدی رصدگاه از ویژگی‌های خاصی برخوردار است که از جمله مهمترین آن می‌توان به مدیریت دقیق دمایی درون سازه محفظه اشاره کرد. از جمله مهمترین ویژگی‌های خاص سازه به منظور حفظ کیفیت رصدی رصدگاه می‌توان به مدیریت دقیق دمایی درون سازه محفظه اشاره کرد.
از سوی دیگر به منظور پشتیبانی عملیاتی رصدخانه در مراحل مختلف و همچنین تأمین نیازهای کارگاهی، بروز رسانی و نگهداری، طراحی و ساخت مجموعه‌ای تحت عنوان رصدسرا در دستور کار قرار گرفت. محل رصد سرا دور از قله گرگش و در شهر کامو در نظر گرفته شده است از جمله دلایل این انتخاب می‌توان به اجتناب از مخاطرات کار و اقامت در ارتفاع ۳۶۰۰ متری از یک سو و رعایت ملاحظات زیست محیطی و حفظ کیفیت رصدی قله (از طریق کاهش ساخت و ساز) از سوی دیگر اشاره کرد.
همچنین سامانه کنترل تلسکوپ (INO ۳۴۰) با بهره گیری از آخرین فناوری‌های سخت افزاری و نرم افزاری، کنترل و مدیریت قطعات و تجهیزات استفاده شده در تلسکوپ را عهده دار می‌باشد. طراحی و پیاده سازی سامانه کنترل (INO ۳۴۰) براساس فرآیند تکرار و توسعه تدریجی در نظر گرفته شده است. در این فرآیند، سامانه کنترل در Iterationهای مختلف (از مقیاس کوچک تا بزرگ) طراحی و تست می‌شود که در نهایت Iteration نهایی منجر به سامانه کنترل تلسکوپ خواهد شد.
ضرورت وجود سایه حمایتی بر سر رصدخانه ایران
دکتر حبیب خسروشاهی، مجری طرح رصد خانه ملی ایران در خصوص آخرین وضعیت رصدخانه اظهار داشت: ایجاد زیرساختهای رصد خانه در منطقه محل احداث رصدخانه فراهم شده و تمام اقدامات عمرانی آن تا سال ۹۷ به پایان خواهد رسید.
وی با بیان اینکه نتیجه داوری طراحی بخش‌های مختلف تلسکوپ رصد خانه تا دوماه آینده مشخص می‌شود، گفت: در این صورت اگر نیاز به اصلاحاتی باشد، آن را اعمال می‌کنیم و بلافاصله ساخت بخش‌های مختلف تلسکوپ آغاز خواهد شد. همچنین ساخت تلسکوپ بعد از دریافت نظر داوران ان شا الله از نیمه دوم امسال آغاز می‌شود.
خسروشاهی با بیان اینکه مجموعه رصد خانه شامل بخش ثابت محفظه تلسکوپ، گنبد چرخان، ساختمان خدمات، سامانه لایه نشانی، محوطه سازی و... می‌شود، عنوان کرد: قرارداد احداث ایستگاه قله و محوطه سازی امسال منعقد شده و همچنین قرارداد با پیمانکار ساخت گنبد و محفظه امسال منعقد می‌شود. به طور کلی می‌توان گفت که طراحی و ساخت محفظه از امسال به طور کامل آغاز می‌شود و انتظار داریم تا دوسال آینده محفظه بالای قله آماده باشد.
وی با بیان اینکه آینه اصلی تلسکوپ درچند سال گذشته سفارش، ساخته و تحویل داده شده است و آینه دوم تلسکوپ را نیز از همان شرکت تأمین کننده خریداری و صیقل آن در حال انجام است، خاطر نشان کرد: ساخت آینه ثانویه و آینه آزمون هم تا یک سال آینده به اتمام خواهد رسید.
خسروشاهی با بیان اینکه تا پایان امسال تمام قرارداد‌های ساخت را با صنایع داخلی منعقد می‌کنیم، خاطر نشان کرد: بنا داریم از سال آینده شروع به خرید تجهیزات کنیم. با این تفاسیر اگر برنامه‌ها به این صورت پیش رود تا دو الی ۳ سال آینده مراحل ساخت و اجرای تلسکوپ و محفظه به اتمام رسیده و آماده نصب و راه اندازی خواهند بود. انتظار می‌رود تا سال ۱۴۰۰ مراحل ساخت و راه اندازی رصدخانه به پایان رسیده و آماده بهره برداری کامل باشد.
وی با تاکید بر اینکه این طرح ملی به دلیل انجام کارهای مهم و غیر قابل برگشت مانند ساخت آینه و هموار سازی جاده رصد خانه و تامین ۱۰ میلیارد تومانی زیرساخت، باید به ثمر برسد، اظهار داشت: پیش بینی می‌کنیم که تا دو الی سه سال آینده در یک وضعیت بسیار خوبی به سر می‌بریم البته در صورتیکه حمایت‌ها وجود داشته باشد.
به گفته مجری طرح رصد خانه ملی ایران اگر تا کنون حمایت‌های پژوهشگاه دانش‌های بنیادی و معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری نبود ما اینقدر پیشرفت نکرده بودیم. به منظور تحقق اهداف پیش بینی شده اکنون طرح رصد خانه ملی نیازمند حمایت از جانب سازمان برنامه ریزی و بودجه است. این طرح نیاز به حمایت دولت دارد.
وی با بیان اینکه این طرح جز طرح‌های اولویت دار شورای عالی عتف وزارت است، خاطر نشان کرد: اگر بودجه پیش بینی شده در جدول ۱۴ به طرح رصدخانه ملی ایران اختصاص پیدا می‌کرد این طرح سریعاً به اتمام می‌رسید. با توجه به اینکه این طرح پیشرفت ۳۰ درصدی داشته است انتظار می‌رود دولت و مجلس به این موضوع توجه کند.
وی با تاکید بر آنکه نباید طرح رصد خانه ملی ایران روی زمین بماند، خاطر نشان کرد: این طرح کلان به ۱۲۰ میلیارد تومان اعتبار نیاز دارد که ۳۰ میلیارد آن صرف شده و برای بقیه بودجه نیازمند تامین اعتبار هستیم.
مجلسی‌ها با طرح رصد خانه غریبه نباشند
خسروشاهی با بیان اینکه ضروری است که با مجلس شورای اسلامی همراهی کند، گفت: همچنین ما از کمیسیون‌های مختلف مجلس دعوت می‌کنیم که از این طرح بازدید داشته باشند و از نزدیک با پیشرفت طرح آشنا شوند.
وی تاکید داشت: ما می‌دانیم که این طرح تاثیر مثبت و زیادی در منطقه خواهد داشت.
رشد توریسم علمی بدون ضرر در منطقه
خسروشاهی مجری طرح رصد خانه ملی ایران در ادامه با اشاره به مزیت‌های این طرح گفت: راه اندازی رصدخانه باعث رشد توریسم علمی می‌شود؛ در واقع این منطقه بدون اینکه صنعت آسیب رسانی در آن ایجاد شود و بدون اینکه نیروگاه یا پالایشگاهی تاسیس شود رونق پیدا می‌کند.
وی با تاکید بر اینکه دنیا و کشور ما نیاز به ابزار رصدی دارد، خاطر نشان کرد: پیش بینی می‌شود با نصب تلسکوپ در رصدخانه تا ۳ الی ۴ سال آینده بتوانیم بگوییم رصد خانه را راه اندازی کرده ایم. همچنین قطعات مکانیک تلسکوپ امسال وارد فاز ساخت می‌شود. اگر تامین مالی درستی برای ساخت تلسکوپ داشته باشیم می‌توانیم اذرماه امسال آنرا تحویل بگیریم.
مجری طرح رصد خانه ملی ایران بیان داشت: تلسکوپ تن‌ها دستگاه زنده رصد خانه است که در مقیاس کوچکی جلو و عقب می‌رود. شرایط آب و هوایی و تغییرات جوی نباید روی دستگاه تاثیر داشته باشد تا بتوان به وسیله آن آسمان را رصد کرد.
وی تاکید کرد: راه اندازی این رصد خانه می‌تواند در منطقه آسیا چشمگیر باشد.
طرح رصدخانه به هیچ عنوان تعطیل نشد
وی با بیان اینکه در سالهای گذشته اخباری مبنی بر نبود بودجه و تعطیل شدن طرح رصدخانه مطرح شده است، اظهار داشت: این طرح هیچوقت تعطیل نشده و همیشه با چالش‌های مالی و فنی مواجه بوده و تا روزی که اولین نور گرفته شود و تا دو سال بعد از آن هم این چالش‌ها وجود خواهد داشت.
وی افزود: چالش‌های این طرح زیاد است و تمام نشدنی! تمام طرح‌های پیشرو در علم این ویژگی را دارند.
بودجه‌های دولت برای رصدخانه قطره چکانی هستند
خسروشاهی با بیان اینکه ما قرارداد تحویل محفظه را ۱۸ ماهه منعقد کرده ایم، خاطر نشان کرد: اگر دولت قطره چکانی اعتبار اختصاص نمی‌داد، می‌توانستیم قرارداد ۱۸ ماهه را در ۸ ماه به اتمام برسانیم بدون آنکه افزیش هزینه‌ای داشته باشیم.
خسروشاهی خاطر نشان کرد: در حال حاضر امکانات رصدی کوچکتر در آنجا وجود دارد تا داده‌های نجومی را دریافت کنیم؛ بعد از راه اندازی هم کار علمی و بهره برداری از رصد خانه شروع می‌شود، ولی در سطح کوچکتر.
مجری طرح رصد خانه ملی ایران گفت: از دانشگاه‌ها درخواست داریم که اگر تجهیزات رصدی دارند می‌توانند به رصدخانه ملی ایران منتقل کنند و بدون صرف هزینه‌های اضافی از شرایط این مکان به خوبی بهره ببرند.
تسریع روند ساخت در گرو چتر حمایتی
دکتر پیمان صالحی، رئیس مرکز طرح‌های کلان ملی فناوری معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری با بیان اینکه طرح کلان ملی رصدخانه ملی ایران در بودجه جدول ۱۴ قرار گرفته است، خاطر نشان کرد: از آغاز این طرح تا کنون، تن‌ها معاونت علمی و فناوری بودجه‌های آنرا تامین کرده است و مجری طرح همواره پژوهشگاه دانش‌های بنیادی است. البته که اگر هر ارگانی خواستار حمایت و همکاری مانعی وجود ندارد، ولی کماکان بودجه‌های این طرح از سوی معاونت علمی تامین می‌شود.
به گفته رئیس مرکز طرح‌های کلان ملی، اگر ارگان‌های دیگری از طرح حمایت کنند طرح با سرعت بیشتری پیش می‌رود.
وی خاطر نشان کرد: شورای عالی علوم، تحقیقات و فناوری هم اعلام آمادگی کرده تا از این طرح حمایت کند. امیدواریم که ردیف بودجه پیش بینی شده جدول ۱۴ به این طرح اختصاص یابد تا علاوه بر بودجه‌های معاونت علمی طرح پیش برود.
صالحی عنوان کرد: معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری در سال گذشته برابر با دو میلیارد تومان و از ابتدای امسال بیش از یک میلیارد و دویست میلیون تومان بودجه به این طرح اختصاص داده است.
در پایان...
پروژه رصد خانه ملی یکی از آن طرح هایی است که عمر اجرای آن طولانی شده و به دلیل حمایت همه جانبه و اولویت ندادن به آن، روند نتیجه بخشی آن با کندی همراه بوده است. البته ناگفته نماند که خود پروژه به خودی خود زمان بر است و نیازمند دقت زیاد.
شاید در ظاهر پرداختن به چنین طرحی از اولویت لازم برخوردار نباشد، اما وقتی در حوزه اختر فیزیک، گشتی در مراکز تحقیقاتی دنیا می‌زنیم می‌بینیم که امروزه تلسکوپ‌های حرفه‌ای و رصدخانه‌های بزرگی برای کیهان شناسی و ... راه اندازی شده و در بسیاری مواقع، منبع بسیاری از اکتشافات علمی به شمار می‌روند؛ بنابراین برای ما که سابقه درخشانی در علم نجوم داشته ایم و محققان توانمندی در این عرصه داریم گشایش رصدخانه‌ای با چنین ابعاد ضروری است.
ارسال نظرات