#باج_اعتماد از کابل تا تهران/ رسوایی تکرار می‌شود؟

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو-سید مهدی حاجی‌آبادی، «بعضی از وزرای دولت یازدهم که عملکرد قابل قبولی نداشتند به نمایندگان مجلس وعده‌هائی داده‌ و می‌دهند. همین روحیه باج دهی است که عده‌ای از نمایندگان مجلس را به باج خواهی تشویق کرده و موجب شده رای و نظر خود را با میزان امتیازاتی که می‌گیرند منطبق کنند!»

متن بالا نه نوشته کیهان است، نه هیچکدام از رسانه‌های منتقد دولت! روزنامه جمهوری اسلامی به مدیرمسئولی مسیح مهاجری از سرسخت‌ترین رسانه‌های حامی دولت درخصوص باج‌دهی برخی از وزرا برای حضور در کابینه افشاگری کرد.

به نظر می‌رسد برخی از وزرا و نمایندگان سعی شدیدی در تشبه به همسایه شرقی کشورمان یعنی افغانستان دارند. چندی قبل خبری مشابه در افغانستان مبنی بر پول گرفتن نمایندگان مجلس افغان از وزرا برای گرفتن رای اعتماد زلزله‌ای در مجامع سیاسی همسایه هم‌زبان به راه انداخت. عبدالباری جهانی وزیر پیشین فرهنگ افغانستان مدعی شد تنها وزیر کابینه که بدون دادن پول به اعضای مجلس نمایندگان رأی اعتماد گرفته، وزیر حج و اوقاف است، دیگر اعضای کابینه از سوی نمایندگان مجلس مجبور به پرداخت پول شده اند. در برخی اخبار مدعی شدند حدود هشتاد درصد نمایندگان به این رشوه تن داده‌اند و حتی بازار بالا بردن قیمت رای هم داغ شده است!

اما امروز با این افشاگری به نظر‌ می‌رسد نمایندگان و وزرا به جز عمل سلفی گرفتن در تبادل فرهنگی با همسایه هم به خوبی نقش ایفا می‌کنند! جز اشتراک خونی، زبانی و دینی به اشتراک «باجی» هم دست یافتیم تنها با تفاوت جابجایی تومان یا دلار به جای افغانی!

مساله اتهام پول گرفتن برخی نمایندگان مجلس هشتم از رحیمی در دولت دهم از مهمترین خطوط خبری جریان رقیب برای کوبیدن دولت و مجلس سابق بود. بسیاری از اصلاح‌طلبان و حامیان روحانی با موج‌سواری بر این مطلب در آستانه انتخابات مجلس، کسب رای کردند. آنان مدعی شدند رحیمی به هر نماینده مبلغ 5 میلیون تومان یعنی چیزی کمتر از حقوق یک ماه نماینده پرداخته است. لکن به نظر می‌رسد علاوه بر دیگر صفات مجالس قبل، سنت‌های حسنه هم از مجلسی به مجلس دیگر انتقال می‌یابد!

البته سکوت سنگین برخی حامیان دولت در این میان نشان می‌دهد مساله پول گرفتن یا نگرفتن نیست بلکه آن کسی که باج می‌دهد مهم است! چنانچه وعده و باج از جیب دیگری درآید مذموم و محکوم به فسق است اما هرآنچه از جیب راستگویان پاک‌دست خارج شود، روند طبیعی کار است!

قصه باج‌دهی در سپهر سیاست ایران سر دراز دارد. چند ماه قبل بود محمود صادقی نماینده حاشیه‌ساز لیست امید از تهران مدعی شد شورای نگهبان از برخی نمایندگان مبلغ دومیلیاردتومان برای تایید صلاحیت مطالبه کرده که به پانصد میلیون هم راضی شده‌اند. ادعایی که البته صادقی به مانند دیگر سخنانش هنوز رفته تا سند بیاورد!

مبلغ دومیلیاردتومان صادقی بعدها درست از آب درآمد اما نه درخصوص شورای نگهبان بلکه درمورد لیست امید شورای شهر تهران. جایی که فاطمه دانشور عضو شاخص اصلاح‌طلب شورای قبل گفت برای قرار دادن نام ما در لیست مبلغ دومیلیاردتومان توسط غ.ک مطالبه شد. سهیلا جلودارزاده هم پیش از آن در مصاحبه با روزنامه خانوادگی هاشمی، آرمان مدعی شد برخی نمایندگان برای قرار گرفتن در لیست امید پول پرداخت کرده‌اند! مساله‌ای که ماه‌ها قبل وزیر کشور دولت روحانی، رحمانی‌فضلی با عنوان پول‌های کثیف در انتخابات از آن سخن به میان آورد!

بر فرض صحت ادعای روزنامه حامی دولت، مبنی بر باج دادن وزرا به برخی نمایندگان جهت رای تایید، این نمایندگان و وزرا چه کسانی هستند؟ ارتباط باج‌دهی اعضای کابینه دوازدهم با دیگر دست و دلبازی‌ها در بدنه دولت چون حقوق‌های نجومی یا فسادهای اقتصادی اثبات شده چون هشت هزارمیلیاردتومان صندوق ذخیره فرهنگیان چیست؟

و از همه مهمتر، کابینه‌ای که شروع آن با سهم‌خواهی و باج‌دهی(نخوانید رشوه) جهت کسب رای تشکیل شده پس از 4 سال کشور را به کدامین سو خواهد برد؟!