یادداشت دانشجویی/
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو*، از یکسو با سیاست رکود اقتصادی کارخانه‌ها و کارگاه‌های تولیدی لوله شده‌اند و واردات گسترده پسابرجامی کمر تولید را شکسته و از سوی دیگر اعتراضات کارگرانی که ماه‌هاست حقوق دریافت نکرده‌اند به خشن‌ترین حالت ممکن سرکوب شده و کارگر لوله شده است. برخورد با کارگران در شهر اراک به شدت زننده و خشن و در تاریخ جمهوری اسلامی بی‌سابقه بوده است.
در طرف دیگر قضیه شکستن قلم‌ها و بستن دهان رسانه‌ها و سیاست سرکوب منتقدین در دستور کار نمایندگان دولت معتدل‌های خشن!!! قرار گرفته است.
نمی‌دانم ننگ مظلوم‌کشی و ستم به ضعیف‌ترین و مظلوم‌ترین قشر جامعه را که یکسال است حقوق دریافت نکرده‌اند چگونه می‌توان تحمل کرد!؟
شرم بر آنهایی که هزار هزار میلیارد پول این ملت را یا به یغما می‌برند یا با سوء مدیریت ضایع می‌کنند.
نمی‌شود سکوت کرد، بر رهرو راه حسین علیه‌السلام سکوت در برابر ظلم ننگ‌آور است. شرم‌آور است اگر رسانه‌ها سکوت کنند، شرم باد بر رسانه ملی اگر در برابر این ظلم آشکار سکوت کند!
یکی از کارگران می‌گفت چرا مدافعان حرم به عراق و سوریه می‌روند تا با داعش بجنگند!؟ داعش هم اینجاست، در دستگاه‌های کشور نفوذ کرده، دارد انقلاب اسلامی را سر می‌برد!
داعش هم اینجاست; دارد تولید ملی و کارخانه‌ها را یکی پس از دیگری منهدم می‌کند و جایش از آب تا خودروی فرانسوی وارد می‌کند، آن هم در سال تولید و اشتغال!!!
داعش هم اینجاست دارد سرمایه اجتماعی نظام را قلع و قمع می‌کند! به داد ما برسید و با داعش وطنی بجنگید!
اینجا ظلم آشکار اتفاق افتاده، بی‌هیچ اما و اگر و تردیدی.
خیلی‌ها محافظه کار شده و از روی مصلحت سکوت کرده‌اند به درک، اما منطق انقلابی‌گری امام و رهبری حکم می‌کند که نباید سکوت کرد.
دولت تدبیر و امید ننگ برشما، شرمتان باد اگر این ظلم را پایان ندهید.
دکتر مجتبی صدیقی - دانشگاه اراک
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات