رئیس جمهور در پیامی به همایش بزرگداشت علامه طباطبایی تاکید کرد: ترسیم و بازخوانی ابعاد خدمات علمی علامه طباطبایی ضرورتی انکارناپذیر است.
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، حسن روحانی رئیس جمهور در پیامی به همایش بزرگداشت علامه طباطبایی، ابراز امیدواری کرد که با پاسداشت مقام والای علامه طباطبایی و خوشه چینی از خرمن دانش این بزرگوار و هماندیشی اصحاب اندیشه، با شتابی بیشتر به سمت افقهای روشن فردا گام برداشته شود.
در متن این پیام آمده است: به همۀ استادان، دانشوران و دوستداران دانایی و خردورزی که با حضور مؤثر خود در همایش بزرگداشت علامۀ طباطبایی به تکریم اندیشة پویای این سرمایة گرانبهای معرفتی و فکری ایران و جهان اسلام اهتمام ورزیدهاند، خیرمقدم میگویم.
در این گردهمایی سخن دربارۀ عالِم کمنظیری است که در کمال وارستگی و ساده زیستی، به متعالیترین ارزشهای معنوی و انسانی نائل شد و با نگرش ژرف خود، بسترهای رشد و اعتلای فرهنگ اسلامی و ایرانی را برای نسل امروز و نسلهای فردا هموارتر کرد.
این نماد یگانگی زهد و تقوا، گفتار و عمل که در روزگار ما بیشتر به یک اسطوره میماند؛ در طول عمر پربرکتش، به تنهایی و با شایستگی میراث گرانقدری از فلسفه، حکمت و اخلاق را به یادگار گذاشت.
شخصیت، سیره و آثار ایشان، مجموعة نفیسی است که برای اندیشهورزان سپهر معرفت و حکمت، افقهای جدید و پویایی گشوده است.
حاشیه علامه طباطبایی بر کتاب اسفار و میراث تفسیری و قرآنی او، یعنی تفسیر المیزان، تنها جلوهای از دانش این کاشف فروتن ارزشهای اصیل است. اما در این میان یک میراث بسیار ارزشمند که کمتر به آن توجه شده، دستاوردهای نظری ایشان در عرصۀ روابط و مناسبات اجتماعی است.
اهتمام مرحوم علامه به موضوعاتی، چون آزادیهای اجتماعی، نقش مردم در حکومتهای دینی، رابطۀ فرد و جامعه، مسألة حاکمیت دینی و جایگاه ولایت و بسیاری نکات سرنوشتساز و تعیینکنندة دیگر، همچون گنجینهای بکر، آموزنده، راهگشا و حرکت آفرین برای مدیریت اجتماعی است. ره آوردهای این دانشمند نستوه که هیچگاه زیّ طلبگی را رها نکرد، برای امروز ما توشهای پربار و برای فردا نیز چراغی راهنما خواهد بود.
علامه طباطبایی با پرورش بزرگانی، چون شهید دکتر بهشتی، شهید مرتضی مطهری، آیت الله جوادی آملی و دیگر بزرگان، نقشی مؤثر در تثبیت بنیادهای نظری نظام اسلامی ایفا کرد که ترسیم و بازخوانی ابعاد این خدمات علمی و شناساندن هرچه بیشتر زندگی فردی و اجتماعی ایشان، بویژه به جویندگان جوان معنا و اندیشه، ضرورتی انکارناپذیر است.
امید آن دارم که با پاسداشت مقام والای علامه طباطبایی، و خوشه چینی از خرمن دانش این بزرگوار و هماندیشی اصحاب اندیشه، بتوانیم با شتابی بیشتر به سمت افقهای روشن فردا پیش برویم.
اینجانب با قدردانی از تلاشهای دستاندرکاران برگزاری این همایش ارزنده، از درگاه خداوند، توفیق روزافزون همۀ میهمانان و شرکتکنندگان عزیز را مسألت دارم.