یک روزنامه زنجیرهای مدعی اصلاحطلبی مدعی شد برخی مدیران دولت با نگاهی غنیمتخواهانه، چشم به انتخابات ۱۴۰۰ دارند و به همین دلیل پشت روحانی را خالی میکنند.
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، یک روزنامه زنجیرهای مدعی اصلاحطلبی مدعی شد برخی مدیران دولت با نگاهی غنیمتخواهانه، چشم به انتخابات ۱۴۰۰ دارند و به همین دلیل پشت روحانی را خالی میکنند. تحلیل روزنامه آفتاب یزد در حالی است که این روزنامه به همراه روزنامه آرمان و کسانی، چون ابطحی و دیگر اصلاحطلبان، از جهانگیری خواستند، چون روحانی کارنامه درست و حسابی ندارد و دست دولت خالی است، زودتر از دولت استعفا بدهد تا عملکرد منفی دولت پای اصلاحطلبان در انتخابات ۱۴۰۰ نوشته نشود! آفتاب یزد در تحلیلی با عنوان «امان از یاران روز شنبه؛ جهانگیری میگوید برخی دولتیها از دولت حمایت نمیکنند» نوشت: حقیقت این است که در بحبوحه انتخابات، بودند مدیران دولتی حسن روحانی که در خفا با رقیب هم دیدار میکردند، برخی از آنها با این اعتقاد که روحانی در این انتخابات رأی نخواهد آورد به فکر موقعیت و ماندگاری خود بر سر کارشان بودند. این نشان میداد که مدیران و برخی از وزرا قابل اعتماد نیستند. برای همین بسیاری پیشبینی میکردند در چهار ساله دوم دیگر خبری از پاشنه ورنکشیدههای دولت و لخلخ کنانهای مدیر، نباشد اما... بعد از مدیران پاشنه ورنکشیده، حالا جهانگیری از واژه جدیدی به نام مدیران آویزان استفاده میکند. سخنانی کنایه آمیز یا شاید توأم با قهر و عتاب که میتواند بیانگر این باشد «هنوز مدیران ناکارآمد ضد دولت تغییر نکردهاند.» جهانگیری، اما چندی بعد هم در جلسه بررسی مسائل و مشکلات نظام بانکی گفت: برخی مدیران بانکی برای باز شدن گرهها تلاشی نمیکنند. یاران روز شنبه هنوز هم در دولت وجود دارند؛ با این تفاوت که اگر مدیران و وزیران روحانی در ایام انتخابات ۹۶ پاشنهها را ورنمیکشیدند یا سینه سپر نمیکردند و در دفاع از دولت زبانشان الکن بوده است، برای حفظ جایگاه خودشان در صورت سقوط روحانی و روی کارآمدن رئیسی بود، ولی حالا این آویزانی و این عدم حمایت از دولت دوازدهم نشان میدهد که مدیران نگاهشان به سرنوشت انتخابات ۱۴۰۰ است. اینکه مسئولان آویزان و وبال گردن دولت دوازدهم حتی برای بعد از ۱۴۰۰ نیز خواب و خیال بسیار دیدهاند و در اندیشه این موضوع هستند که در صندلی ریاست همچنان ریشه بدوانند اتفاق خوبی نیست. این رفتار نوعی بیسروسامانی در وضع منصوبان به سمتها و پستها در دولت است و نشاندهنده ضعف شخص حسن روحانی در عدم بهکارگیری افرادی مطمئن در ساختار.