کد خبر:۶۵۶۲۳۸
نگاهی به دیروزنامه‌های زنجیره‌ای
افزایش ۲۶ درصدی واردات خودرو در کوران جنگ اقتصادی دشمن
ناکارآمدی دولت در حل معضلات معیشتی مردم و مشکلات کشور، مدعیان اصلاحات را تا آنجا آشفته کرد که موجب شد یکی از روزنامه‌های اصلاح‌طلب به جهانگیری پیشنهاد خروج از دولت را بدهد تا ضمن فاصله‌گذاری با روحانی، مشکلات دولت به پای وی نوشته نشود.
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، ناکارآمدی دولت در حل معضلات معیشتی مردم و مشکلات کشور، مدعیان اصلاحات را تا آنجا آشفته کرد که موجب شد یکی از روزنامه‌های اصلاح‌طلب به جهانگیری پیشنهاد خروج از دولت را بدهد تا ضمن فاصله‌گذاری با روحانی، مشکلات دولت به پای وی نوشته نشود و بتواند در انتخابات ۱۴۰۰ حرفی برای گفتن داشته باشد! اما عده‌ای دیگر از فعالان اصلاح‌طلب این طرح را به منتقدان نسبت دادند درحالی‌که گفت‌وگوی منتشر شده در شماره پنج‌شنبه روزنامه آرمان از موضوع دیگری حکایت داشت.
اصرار بر خروج جهانگیری از دولت
این روزنامه در گفت‌وگو با عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت نوشت: «اعتدال یک روش اجرایی برای پیشبرد اهداف تعیین شده است و به‌خودی خود یک گفتمان و یک ایدئولوژی نیست... قدرت دادن به جریانی که خود را اصلاح‌طلب نمی‌داند و بعضا در خیال محدودسازی اصلاح‌طلبان در دولت بوده نمی‌تواند استراتژی درستی باشد. اسحاق جهانگیری نقطه قوت دولت در برخورد با مشکلات پیش رو است.»
در بخش دیگری از این مصاحبه آمده است: «آقای روحانی باید بتواند مشی اعتدالی، میانه و بی‌طرفانه خود را تا پایان دولت ادامه دهد. به همین علت کمتر شدن قدرت معاون اول رئیس‌جمهور اگر بر اساس آنچه بیش و کم شنیده می‌شود، درست باشد، اشتباهی غیر قابل بخشش از سوی دولت خواهد بود.»
این اظهارات قابل توجه مدعیان اصلاحات است که با فرافکنی، جریان منتقد دولت را پیشنهاددهنده خروج جهانگیری از دولت معرفی می‌کند!
شاهد دیگر این موضوع آن است که در بخش پایانی مصاحبه، خبرنگار از وی می‌پرسد «در چنین شرایطی بهتر نیست جهانگیری از دولت خارج شود؟» مصاحبه‌شونده نیز در پاسخ می‌گوید: «حفظ جهانگیری در دولت به نفع آقای روحانی است و کسانی که به عنوان حامیان روحانی سعی در خالی کردن زیر پای جهانگیری دارند در وهله اول به آقای روحانی و جریان مورد نظر خود آسیب خواهند رساند. به هر حال از نظر سیاسی خروج آقای جهانگیری به ضرر دولت است و به عبارت دیگر تقویت آقای جهانگیری نقطه قوت دولت در برخورد با مشکلات پیش روست.»
آرمان همچنین روز پنج‌شنبه ۲۳ آذرماه گزارشی را با عنوان «جهانگیری برود می‌ماند» منتشر کرد و زیرتیتر زد: «کناره‌گیری معاون اول او را در سیاست و ۱۴۰۰ مانا می‌کند.»
اصلاح‌طلبان مجلس و رئیس‌جمهور اصلاح‌طلب می‌خواهند
در بخش دیگری از این گفت‌وگو آمده است: «استراتژی اصلاح‌طلبان شرکت در انتخابات و حمایت از کاندیدا‌های اصلاح‌طلب است و تمام فعالیت‌ها و جهت‌گیری‌ها در جهت ایجاد مجلسی اصلاح‌طلب و پس از آن رئیس‌جمهوری اصلاح‌طلب است. اما اینکه در آینده چه اتفاقاتی رخ خواهد داد و در ارزیابی و محاسبه شرایط در چه مسیری قرار خواهیم گرفت؛ نیاز به تامل بیشتر در هنگام تصمیم‌گیری نهایی خواهد داشت. اما احتمالات آینده، نافی فعالیت جدی اصلاح‌طلبان جهت شناسایی و مطرح کردن چهره‌های وفادار به اصلاحات برای انتخابات مجلس و ریاست‌جمهوری نخواهد بود.»
به خانه‌ات برگرد بعد انتقاد کن
اعتماد در یادداشت دیگری تاکید کرد که مدیری که می‌خواهد برای فرار از پاسخگویی نقش منتقد را بازی کند بهتر است ابتدا میز و صندلی مدیریت را رها کند و به خانه‌اش برود بعد در این نقش ظاهر شود.
در این یادداشت آمده است: «[اگر از برخی مدیران]از مشکلات بپرسید صد برابر آنچه شما در آستین دارید او روی میز ردیف می‌کند و خودش از همه شاکی‌تر است. مسئولان هم همان گلایه‌های مردم در تاکسی را دارند با این تفاوت که راننده تاکسی بازنشسته‌ای است که در سن استراحتش باید برای تامین مخارج خانواده‌اش زحمت بکشد و آن مسئول مرد صاحب منصب و مقام و موقعیتی است که باید مشکل آن راننده تاکسی را حل کند. اما چرا به خودش حق می‌دهد او هم منتقد باشد؟ او از چه می‌نالد و اصلا چه حقی دارد که بنالد؟ مگر او معتمد نظام نبوده که آنجا نشسته و آن سمت را به خاطر تعهدش از میان ده‌ها نفر متخصصی که کمتر متعهد تشخیص داده شده به او نسپرده‌اند او چرا باید همان حرفی را بزند که آن متخصص رانده شده می‌زند.»
این نوشتار در ادامه افزوده است: «واقعیت این است که اپوزیسیون شدن هر مسئولی بهترین راه و ساده‌ترین روش برای فرار او از مسئولیت است. او می‌خواهد با این کار از خودش سلب مسئولیت کند و رندانه اختیاراتش را هم در دست داشته باشد. مسئولی که منتقد است باید به خانه برگردد و کتاب خاطرات بنویسد. او نباید میزی‌اشغال کند چرا که ناتوان است از به کار بردن قدرت و سمت و امکانی که به او داده شده است. نمی‌توانی مانند راننده تاکسی معترض باشی، اما راننده‌ات تو را به خانه برساند...»
توصیه طیف شورشی علیه جمهوریت به بازاندیشی!
آرمان در مطلبی نوشت: «اصولگرایان در روز‌های اخیر سردرگم‌ترین کنشگران سیاسی در ایران هستند. از سویی نمی‌دانند که با پدیده محمود احمدی‌نژاد چگونه برخورد کنند و از سوی دیگر نیز نمی‌خواهند که نهاد‌های حاکمیتی را در برابر حملات احمدی‌نژاد تنها بگذارند. این پیچیدگی وضعیت که در واقع خود اصولگرایان با حمایت از احمدی‌نژاد، عامل بروز و ظهور و بسط آن بوده‌اند، نیازمند بازاندیشی در رویکرد‌های سیاسی این جریان قدیمی و ریشه‌دار کشور است. اصوگرایان همواره باید به‌خاطر حمایت‌های همه‌جانبه خود در قبال محمود احمدی‌نژاد به مردم و تاریخ ایران جواب پس بدهند و البته پاسخگویی و عذرخواهی می‌تواند دارویی نسبتا ارزان و در دسترس برای درمان برخی از درد‌های اصولگرایان در شرایط کنونی باشد.»
باید متذکر شد که اتفاقا مسیر رئیس‌دولت دهم از خدمت رسانی به مردم و تبعیت از رهنمود‌های ولایت آن زمان تغییر کرد که راه و روش افراطیون مدعی اصلاحات را در پیش گرفت. جریان اصولگرایی هم البته نه در روز‌های اخیر بلکه از همان زمان با این دگرگونی مرزبندی کرد و نیازمند توصیه طیفی نیست که در سال ۸۸ علیه جمهوریت شورش کرد، بر طبل تقلب در انتخابات کوبید و گرای تحریم‌های فلج‌کننده را به دشمن داد.
عقیم ماندن راهکار کهنه و تجربه شده مدعیان اصلاحات و اعتدال مبنی بر مذاکره برای رفع تحریم‌ها و حل مشکلات اقتصادی با بدعهدی طرف مقابل و افزایش گرانی و رکود و بیکاری، به خوبی نشان می‌دهد کدام جریان در سردرگمی به سر می‌برد!
نمایندگان اصلاحات مشغول بقای خود در دولت‌های آتی غیرخودی!
برخلاف ادعای این یادداشت که نوشته اصولگرایان در روز‌های اخیر سردرگم‌ترین کنشگران سیاسی در ایران هستند! روزنامه همدلی در شماره روز پنج شنبه ضمن انتقاد شدید از عملکرد نمایندگان لیست امید در مجلس و شورای شهر، نوشت: «این روز‌ها حال اصلاحات اصلا خوب نیست، چرا که نمایندگان اصلاحات در نهاد‌های دولتی و عمومی غیردولتی به‌جای عملی کردن شعار‌های انتخاباتی همچنان باری بر دوش مردم می‌افزایند و از کیسه آنان می‌خورند و مشغول اجرای برنامه‌های فردی خود جهت بقاء در دولت‌های آتی غیرخودی هستند و دیگر امیدی به آن‌ها نیست، چراکه اینان هرگونه انتقادی را برنمی‌تابند و تعبیر بد و بیراه را به منتقدان روا می‌دارند.»
این روزنامه تصریح کرد: «بعد از گذشت چندین سال از فرصت داده شده مجدد حاکمیت به اصلاحات آن‌هم به لطف رای و باور مردم، نمایندگان منتخب لیست امید چه کردند؟ نمایندگان منسوب به اصلاحات در مجلس و شورای شهر چه برنامه‌ای برای حفظ پایگاه رای خود دارند؟ دوستان اصلاح‌طلب ما باید به هوش باشند که هیچ خطری بالاتر از شکستن باور‌های مردم نیست!»
افزایش واردات خودرو نسبت به سال قبل
ارگان دولت در شماره روز پنج شنبه از افزایش واردات خودرو نسبت به سال گذشته خبرداد. روزنامه ایران دیروز در گزارشی با عنوان «محدودیت واردات خودرو برداشته می‌شود» نوشت: «در هشت ماهه امسال ۵۴ هزار خودرو به کشور وارد شده که این رقم نسبت به مدت مشابه سال گذشته حدود ۲۶ درصد یعنی ۹ هزارخودرو افزایش داشته است. ارزش این خودرو‌ها رقمی بالغ بر یک میلیارد و ۴۶۰ میلیون دلار می‌شود، در حالی که در سال گذشته ارزش خودرو‌های وارداتی در هشت ماهه امسال یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون دلار بوده است. دولت با پذیرفتن این نکته دلیل اصلی [بستن سایت ثبت سفارش خودرو‌های وارداتی]را ساماندهی واردات خودرو اعلام کرد و گفت: ایران محل توزیع خودرو‌های خارجی نیست.»
واردات خودرو علاوه‌بر اینکه شکاف طبقاتی را دامن می‌زند، سبب ضربه خوردن تولید داخلی و ترویج مصرف‌گرایی نیز می‌شود. با حجم زیاد واردات خودرو و افزایش آن نسبت به سال قبل به اذعان ارگان دولت، شعار «ایران محل توزیع خودرو‌های خارجی نیست» ضمانت اجرایی خواهد داشت؟!
اصرار بر خروج جهانگیری از دولت
این روزنامه در گفت‌وگو با عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت نوشت: «اعتدال یک روش اجرایی برای پیشبرد اهداف تعیین شده است و به‌خودی خود یک گفتمان و یک ایدئولوژی نیست... قدرت دادن به جریانی که خود را اصلاح‌طلب نمی‌داند و بعضا در خیال محدودسازی اصلاح‌طلبان در دولت بوده نمی‌تواند استراتژی درستی باشد. اسحاق جهانگیری نقطه قوت دولت در برخورد با مشکلات پیش رو است.»
در بخش دیگری از این مصاحبه آمده است: «آقای روحانی باید بتواند مشی اعتدالی، میانه و بی‌طرفانه خود را تا پایان دولت ادامه دهد. به همین علت کمتر شدن قدرت معاون اول رئیس‌جمهور اگر بر اساس آنچه بیش و کم شنیده می‌شود، درست باشد، اشتباهی غیر قابل بخشش از سوی دولت خواهد بود.»
این اظهارات قابل توجه مدعیان اصلاحات است که با فرافکنی، جریان منتقد دولت را پیشنهاددهنده خروج جهانگیری از دولت معرفی می‌کند!
شاهد دیگر این موضوع آن است که در بخش پایانی مصاحبه، خبرنگار از وی می‌پرسد «در چنین شرایطی بهتر نیست جهانگیری از دولت خارج شود؟» مصاحبه‌شونده نیز در پاسخ می‌گوید: «حفظ جهانگیری در دولت به نفع آقای روحانی است و کسانی که به عنوان حامیان روحانی سعی در خالی کردن زیر پای جهانگیری دارند در وهله اول به آقای روحانی و جریان مورد نظر خود آسیب خواهند رساند. به هر حال از نظر سیاسی خروج آقای جهانگیری به ضرر دولت است و به عبارت دیگر تقویت آقای جهانگیری نقطه قوت دولت در برخورد با مشکلات پیش روست.»
آرمان همچنین روز پنج‌شنبه ۲۳ آذرماه گزارشی را با عنوان «جهانگیری برود می‌ماند» منتشر کرد و زیرتیتر زد: «کناره‌گیری معاون اول او را در سیاست و ۱۴۰۰ مانا می‌کند.»
اصلاح‌طلبان مجلس و رئیس‌جمهور اصلاح‌طلب می‌خواهند
در بخش دیگری از این گفت‌وگو آمده است: «استراتژی اصلاح‌طلبان شرکت در انتخابات و حمایت از کاندیدا‌های اصلاح‌طلب است و تمام فعالیت‌ها و جهت‌گیری‌ها در جهت ایجاد مجلسی اصلاح‌طلب و پس از آن رئیس‌جمهوری اصلاح‌طلب است. اما اینکه در آینده چه اتفاقاتی رخ خواهد داد و در ارزیابی و محاسبه شرایط در چه مسیری قرار خواهیم گرفت؛ نیاز به تامل بیشتر در هنگام تصمیم‌گیری نهایی خواهد داشت. اما احتمالات آینده، نافی فعالیت جدی اصلاح‌طلبان جهت شناسایی و مطرح کردن چهره‌های وفادار به اصلاحات برای انتخابات مجلس و ریاست‌جمهوری نخواهد بود.»
به خانه‌ات برگرد بعد انتقاد کن
اعتماد در یادداشت دیگری تاکید کرد که مدیری که می‌خواهد برای فرار از پاسخگویی نقش منتقد را بازی کند بهتر است ابتدا میز و صندلی مدیریت را رها کند و به خانه‌اش برود بعد در این نقش ظاهر شود.
در این یادداشت آمده است: «[اگر از برخی مدیران]از مشکلات بپرسید صد برابر آنچه شما در آستین دارید او روی میز ردیف می‌کند و خودش از همه شاکی‌تر است. مسئولان هم همان گلایه‌های مردم در تاکسی را دارند با این تفاوت که راننده تاکسی بازنشسته‌ای است که در سن استراحتش باید برای تامین مخارج خانواده‌اش زحمت بکشد و آن مسئول مرد صاحب منصب و مقام و موقعیتی است که باید مشکل آن راننده تاکسی را حل کند. اما چرا به خودش حق می‌دهد او هم منتقد باشد؟ او از چه می‌نالد و اصلا چه حقی دارد که بنالد؟ مگر او معتمد نظام نبوده که آنجا نشسته و آن سمت را به خاطر تعهدش از میان ده‌ها نفر متخصصی که کمتر متعهد تشخیص داده شده به او نسپرده‌اند او چرا باید همان حرفی را بزند که آن متخصص رانده شده می‌زند.»
این نوشتار در ادامه افزوده است: «واقعیت این است که اپوزیسیون شدن هر مسئولی بهترین راه و ساده‌ترین روش برای فرار او از مسئولیت است. او می‌خواهد با این کار از خودش سلب مسئولیت کند و رندانه اختیاراتش را هم در دست داشته باشد. مسئولی که منتقد است باید به خانه برگردد و کتاب خاطرات بنویسد. او نباید میزی‌اشغال کند چرا که ناتوان است از به کار بردن قدرت و سمت و امکانی که به او داده شده است. نمی‌توانی مانند راننده تاکسی معترض باشی، اما راننده‌ات تو را به خانه برساند...»
توصیه طیف شورشی علیه جمهوریت به بازاندیشی!
آرمان در مطلبی نوشت: «اصولگرایان در روز‌های اخیر سردرگم‌ترین کنشگران سیاسی در ایران هستند. از سویی نمی‌دانند که با پدیده محمود احمدی‌نژاد چگونه برخورد کنند و از سوی دیگر نیز نمی‌خواهند که نهاد‌های حاکمیتی را در برابر حملات احمدی‌نژاد تنها بگذارند. این پیچیدگی وضعیت که در واقع خود اصولگرایان با حمایت از احمدی‌نژاد، عامل بروز و ظهور و بسط آن بوده‌اند، نیازمند بازاندیشی در رویکرد‌های سیاسی این جریان قدیمی و ریشه‌دار کشور است. اصوگرایان همواره باید به‌خاطر حمایت‌های همه‌جانبه خود در قبال محمود احمدی‌نژاد به مردم و تاریخ ایران جواب پس بدهند و البته پاسخگویی و عذرخواهی می‌تواند دارویی نسبتا ارزان و در دسترس برای درمان برخی از درد‌های اصولگرایان در شرایط کنونی باشد.»
باید متذکر شد که اتفاقا مسیر رئیس‌دولت دهم از خدمت رسانی به مردم و تبعیت از رهنمود‌های ولایت آن زمان تغییر کرد که راه و روش افراطیون مدعی اصلاحات را در پیش گرفت. جریان اصولگرایی هم البته نه در روز‌های اخیر بلکه از همان زمان با این دگرگونی مرزبندی کرد و نیازمند توصیه طیفی نیست که در سال ۸۸ علیه جمهوریت شورش کرد، بر طبل تقلب در انتخابات کوبید و گرای تحریم‌های فلج‌کننده را به دشمن داد.
عقیم ماندن راهکار کهنه و تجربه شده مدعیان اصلاحات و اعتدال مبنی بر مذاکره برای رفع تحریم‌ها و حل مشکلات اقتصادی با بدعهدی طرف مقابل و افزایش گرانی و رکود و بیکاری، به خوبی نشان می‌دهد کدام جریان در سردرگمی به سر می‌برد!
نمایندگان اصلاحات مشغول بقای خود در دولت‌های آتی غیرخودی!
برخلاف ادعای این یادداشت که نوشته اصولگرایان در روز‌های اخیر سردرگم‌ترین کنشگران سیاسی در ایران هستند! روزنامه همدلی در شماره روز پنج شنبه ضمن انتقاد شدید از عملکرد نمایندگان لیست امید در مجلس و شورای شهر، نوشت: «این روز‌ها حال اصلاحات اصلا خوب نیست، چرا که نمایندگان اصلاحات در نهاد‌های دولتی و عمومی غیردولتی به‌جای عملی کردن شعار‌های انتخاباتی همچنان باری بر دوش مردم می‌افزایند و از کیسه آنان می‌خورند و مشغول اجرای برنامه‌های فردی خود جهت بقاء در دولت‌های آتی غیرخودی هستند و دیگر امیدی به آن‌ها نیست، چراکه اینان هرگونه انتقادی را برنمی‌تابند و تعبیر بد و بیراه را به منتقدان روا می‌دارند.»
این روزنامه تصریح کرد: «بعد از گذشت چندین سال از فرصت داده شده مجدد حاکمیت به اصلاحات آن‌هم به لطف رای و باور مردم، نمایندگان منتخب لیست امید چه کردند؟ نمایندگان منسوب به اصلاحات در مجلس و شورای شهر چه برنامه‌ای برای حفظ پایگاه رای خود دارند؟ دوستان اصلاح‌طلب ما باید به هوش باشند که هیچ خطری بالاتر از شکستن باور‌های مردم نیست!»
افزایش واردات خودرو نسبت به سال قبل
ارگان دولت در شماره روز پنج شنبه از افزایش واردات خودرو نسبت به سال گذشته خبرداد. روزنامه ایران دیروز در گزارشی با عنوان «محدودیت واردات خودرو برداشته می‌شود» نوشت: «در هشت ماهه امسال ۵۴ هزار خودرو به کشور وارد شده که این رقم نسبت به مدت مشابه سال گذشته حدود ۲۶ درصد یعنی ۹ هزارخودرو افزایش داشته است. ارزش این خودرو‌ها رقمی بالغ بر یک میلیارد و ۴۶۰ میلیون دلار می‌شود، در حالی که در سال گذشته ارزش خودرو‌های وارداتی در هشت ماهه امسال یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون دلار بوده است. دولت با پذیرفتن این نکته دلیل اصلی [بستن سایت ثبت سفارش خودرو‌های وارداتی]را ساماندهی واردات خودرو اعلام کرد و گفت: ایران محل توزیع خودرو‌های خارجی نیست.»
واردات خودرو علاوه‌بر اینکه شکاف طبقاتی را دامن می‌زند، سبب ضربه خوردن تولید داخلی و ترویج مصرف‌گرایی نیز می‌شود. با حجم زیاد واردات خودرو و افزایش آن نسبت به سال قبل به اذعان ارگان دولت، شعار «ایران محل توزیع خودرو‌های خارجی نیست» ضمانت اجرایی خواهد داشت؟!
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
اخبار مرتبط
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.