به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو؛ قرضالحسنه، عقدی است که به موجب آن بانکها مبلغ معینی را طبق ضوابط به افراد یا شرکتها به قرض واگذار میکنند و گیرنده متعهد میشود معادل مبلغ دریافتی را باز پرداخت کند.
بانکها در موارد زیر از محل منابع سپردههای قرضالحسنه اقدام به اعطای تسهیلات قرضالحسنه میکنند:
الف. ـ. به شرکتهای تولیدی و خدماتی (غیر از بازرگانی و معدنی) که فعالیت آنها اشتغالزا و در جهت تأمین مایحتاج ضروری جامعه است.
ب. ـ. به افرادی که مستقیما به امور کشاورزی و دامپروری مبادرت کنند.
ج. ـ. برای رفع نیازهای افراد در موارد: هزینههای ازدواج، تهیه جهیزیه، درمان بیماری، تعمیرات مسکن، کمک هزینه تحصیلی و کمک برای ایجاد مسکن در روستاها.
بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران سقف تسهیلات اعطایی قرضالحسنه به متقاضیان و کارمزد آن را سالانه مشخص میکند.
نرخ کارمزد تسهیلات صفر تا چهار درصد است که از مشتریان دریافت میشود. این مبلغ برای هزینههای پرسنلی، اجاره شعب، ملزومات، آب و برق و... مصرف میشود.