یادداشت/ عبدالله گنجی
به گزاررش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، عبدالله گنجی در سرمقاله روزنامه جوان نوشت: رئيس‌جمهور در مراسم پيروزي انقلاب اعلام كرد: «برخي را از قطار انقلاب پياده كرديم كه مي‌توانستيم نكنيم.» در فضاي پسا انقلاب‌ها معمولاً افراط و تفريط وجود دارد و علماي علم سياست نيز آن را اجتناب‌ناپذير مي‌دانند و ممكن است درصدي از حرف روحاني درست باشد اما كاش در مركز مطالعات استراتژيك آقاي آشنا پروژه‌اي تعريف مي شد كه چقدر را پياده كرديم، چقدر خودشان پياده شدند و چقدر مجدداً سوار شدند؟ در خصوص روحاني كه امروز خود را جدا از صف پيادهكنندگان القا ميكند بايد گفت ايشان فراتر از پياده كردن كه دنبال حذف فيزيكي و اعدام بود و در اوج بحران و تجزيه‌طلبي، درخواست اعدام ارتشيان را داشت كه با مخالفت جدي مردي مواجه شد (شهيد چمران) كه خود را «خداي عشق و پرستش مي‌دانست.» داستان عجيبي است! متقاضيان اعدام كه باتري خلخاني را شارژ مي‌كردند، امروز به پيادهكنندگان خيالي از قطار انقلاب حمله ميكنند. گلايه روحاني از پياده كردن همانقدر چندش‌آور است كه هادي غفاري و خلخاني اصلاح‌طلب باشند و سخنان گل و بلبلي آنان را در رسانه كار كنيم و اما بعد...
«قطار انقلاب» مفهوم خوبي براي تقريب اذهان نسبت به ريزش‌ها و رويشهاي انقلاب اسلامي و مدل مفهومي ساختارمندي براي فهم مسئله است. البته قطار 39 ساله انقلاب ما ريزش‌‌هاي كمتري از قطار چهار ساله اميرالمؤمنين(ع) دارد. او كه مظهر عدالت و عصمت بود چند جنگ خونين در درون قطار پيامبر كرد، اما همه ما و از جمله روحاني حق را به او مي‌دهيم.
«مقصد نهايي» و «عدالت» دو عامل ريزش مسافرهاي قطار اميرالمؤمنين بودند و تا آنجا پيش رفتند كه به تعبير امام راحل «اميرالمؤمنين را فشل» كردند. مقام معظم رهبري در اين باره مي‌فرمايند: «اميرالمؤمنين رفت سراغ رويش‌ها، وقتي زبان مي‌خواست ابن عباس، وقتي شمشير مي‌خواست مالك اشتر، محمد‌بن ابوبكر و ...» اينها كساني بودند كه پيامبر را درك نكرده بودند. در زمان خلافت امام حسن (ع) سعد‌بن‌ابي‌وقاص تنها بازمانده از صحابه بود كه امام حسن (ع) را بيچاره كرده بود. هر چه مي‌خواستند انجام دهند ايشان به ميدان مي‌آمد كه زمان پيامبر اينگونه نبود و چون پيامبر را درك كرده بود مردم هم مي‌پذيرفتند و اينچنين حسن‌بن علي (ع) به آن سرنوشت كشيده شد.
وجه مشترك اميرالمؤمنين و رهبران انقلاب اسلامي اين است كه قدرت برايشان اصالت ندارد و تن به هر پلشتي براي استمرار آن نمي‌دهند و دين خود را سياسي نخواهند كرد.
اما هنگام قضاوت درباره قطار انقلاب اسلامي بايد همه گزينه‌‌هاي ذيل را مد نظر داشت و برخورد‌‌هاي كادر قطار را هم به عنوان يك گزينه از نظر دور نداشت (منكر اشتباهات نشد).
- برخي سوارشدگان به قطار لكوموتيوران را قبول ندارند و لكوموتيوران خارجي مي‌خواهند.
- برخي ريل جديد مي‌خواهند تا تغيير مسير دهند و با سوزن‌بان درگير هستند.
- برخي داخل قطار هستند اما مرتب نق مي‌زنند كه چرا با ايرباس و بوئينگ سفر نكرده‌ايم.
- برخي داخل قطار هستند اما دوست دارند كلاً آن را منفجر كنند و نمي‌دانند خودشان نيز نابود خواهند شد.
- برخي بليت هم دارند و قانوناً حق سوار شدن دارند، اما مرتب افسوس مي‌خورند كاش با ماشين شخصي مي‌رفتيم (سكولاريسم).
- برخي دوست ندارند در كوپه خودشان باشند و ترجيح مي‌دهند بيشتر اوقات در واگن پذيرايي باشند.
- برخي مي‌خواهند با زيرپوش و لباس خواب در واگنهاي قطار تاب بخورند.
- برخي مخالفند كه قطار براي نماز توقف كند.
- برخي از اول همه‌كاره قطار بوده‌اند - نه مسافر - و مسئول چك بليت و پياده و سوار شدن مسافران بودند اما اكنون احساس ميكنند مي‌توانند خودشان اتوبوس بخرند و مسافران را ترغيب به سوار نشدن به قطار ميكنند.
- برخي داخل قطارند اما اصرار دارند درهاي قطار هميشه باز باشد تا هر موقع خواستند پياده شوند يا كسي را سوار كنند اما قطار در ايستگاه‌هاي تعريف شده مي‌ايستد.
- برخي دوست دارند هر موقع اراده كردند ترمز اضطراري را بكشند.
- برخي بليت مشهد گرفته‌اند اما وسط راه هوس آنتاليا كرده‌اند اما قطار بر ادامه مسير خود اصرار دارد.
- برخي ميگويند همان قطار قبلي راحت‌تر بود، خدمات ويژه هم ارائه مي‌كرد. اشتباه كرديم قطار عوض كرديم.
- برخي به خريد واگنهاي داخلي معترض هستند.
- برخي مي‌خواهند بروند بالاي پشت‌بام واگن و بزنند و برقصند اما از خطرات جدي آن آگاه نيستند.
- برخي با مخالفان لوكوموتيوران هماهنگ كرده‌اند كه شب هنگام در ريل مسير موانعي ايجاد كنند تا حال وي را بگيرند و مهارت او را تنزل دهند.
- برخي ميگويند هنگام حركت قطار خوابمان نمي‌برد بايد چند ساعتي توقف كنيد تا استراحت كنيم.
- برخي با بليت ديگران سوار شده‌اند و وسط راه لو مي‌روند اما سعي در تحريك مسافران دارند.
- برخي از كاركنان قطار پس از خراب شدن آن به جاي تعمير، وسط مسافران مي‌روند و عليه راه‌آهن شعار مي‌دهند.
و ....
اما قطار انقلاب با رويشهاي جديد هميشه پر از مسافر بوده است و سوارشدگان چند برابر پياده‌شدگان هستند. طبيعي است كه مسئولان چنين قطاري نمي‌توانند به اين همه ناهمگوني توجه كنند و بايد دست به انتخاب قاطع بزنند. حضرت امام پاسخ پياده‌شدگان از قطار انقلاب را قبلاً داده‌اند و روحاني از ما بهتر مي‌داند اما «دين سياسي» حكم ميكند كه نظام را در موضع بدهكار قرار دهند. كروبي را بنگريد! سال 1384 مي‌گفت يك چرت زدم و بيدار شدم ديگري رئيس‌جمهور شد و تقلب شده است. سال 1388 مي‌گفت چطور 1384 حدود 5 ميليون رأي آوردم و اكنون 300 هزار؟ باز تقلب شده است. واقعاً نظام با اين جماعت چه بايد بكند؟
با كساني كه هم مدعي مردم‌سالاري‌اند و هم مي‌خواهند هميشه باشند چه بايد كرد؟ با كساني كه دست رد مردم به سينه خود را دست رد مردم به سينه انقلاب مي‌دانند و شرط مشروعيت نظام، حضور آنان در هر صورت است، چه بايد كرد؟ نبايد آنجا كه افراد با مردم‌سالاري از قطار پياده مي‌شوند را به حساب نظام نگذاريم. طبق سخن روحاني اولين پياده‌كننده از قطار انقلاب، حضرت امام (ره) است حال بايد ديد با معيارهاي امام (ره) خود روحاني در قطار است يا بيرون آن.
حضرت امام درباره پياده‌شدگان از قطار انقلاب مي‌فرمايند: «امروز هيچ تأسفي نمي‌خوريم كه آنان در كنار ما نيستند چراكه از اول هم نبوده‌اند. انقلاب به هيچ گروهي بدهكاري ندارد. ما هنوز هم چوب اعتماد‌هاي فراوان خود به گروه‌ها و ليبرال‌ها را مي‌خوريم.» و سپس درباره كساني كه به بيرون از قطار رفته و سرد و گرمشان شده است، مي‌فرمايند: «آغوش كشور و انقلاب هميشه براي پذيرفتن همه كساني كه قصد خدمت و آهنگ مراجعت داشته و دارند گشوده است ولي نه به قيمت طلبكاري آنان از همه اصول كه چرا مرگ بر امريكا گفتيد؟ چرا جنگ كرديد؟ چرا نسبت به منافقين و ضدانقلابيون حكم خدا را جاري مي‌‌كنيد؟ چرا شعار نه شرقي و نه غربي داده‌ايد؟ چرا لانه جاسوسي را اشغال كرده‌ايد؟ و صدها چراي ديگر و نكته مهم ديگر در اين رابطه اين كه نبايد تحت تأثير ترحم‌هاي بيجا و بيهوده نسبت به دشمنان خدا و مخالفان و متخلفان نظام به گونه‌اي تبليغ كنيم كه احكام خدا و حدود الهي زير سؤال رود. من بعضي از اين موارد را نه تنها به سود كشور نمي‌دانم كه معتقدم دشمنان از آن بهره مي‌برند.» (صحيفه امام، جلد 21، ص 285). نگارنده از مواضع امروز و دوران انتخابات رياست جمهوري دكتر روحاني به اين باور رسيده است كه مخاطب برخي از اين عبارات امام (ره) خود روحاني است. جناب روحاني لطفاً امام را محاكمه كنيد.
ارسال نظرات