شریعتمداری: اشعث‌ها همچنان نق می‌زنند

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، «سید عزت الله ضرغامی» عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، نامه حسین شریعتمداری مدیرمسئول روزنامه کیهان به خودش را در کانال تلگرامی‌اش منتشر کرد:

بسمه تعالی

برادر عزیزم  جناب آقای ضرغامی

با عرض سلام

دیروز در میان خبرها به خبری برخوردم که قول فراموش شده را به خاطرم آورد . قول داده بودم سروده یکی از شاعران معاصر را که وصف الحال بعضی هاست ! برایتان بفرستم که می فرستم . اما خبر این بود که یکی از مقامات سعودی گفته بود “ خواسته ما این است که سردار سلیمانی به ایران بازگردد” !! حاج قاسم عزیزمان یک نماد است , نماد مالک اشتر برای علی این زمان و  بازگشت او به ایران که مجموعه خبیث “غربی و عبری و عربی” آرزویش را در سر می پرورانند , یعنی دست کشیدن جمهوری اسلام ایران از اقتدار  منطقه ای و توان دفاعی مثال زدنی خود و در یک کلمه تبدیل شدن به یک لقمه ای که به آسانی از سوی دشمنانش قابل بلعیدن باشد . قاسم سلیمانی برگردد ! همان اصرار خوارج است که می گفتند مالک باید برگردد . مالکی که به تیرک خیمه معاویه رسیده بود و اگر مولای مظلوممان , حضرت امیر علیه السلام را وادار به بازگرداندن او نمی کردند , کار معاویه و عمرو عاص تمام بود و با خاتمه بلوای قاسطین , بساط ناکثین و مارقین هم درهم پیچیده و برچیده می شد. امروز اما , دیگر قرار نیست مالک برگردد . آن روز برای بازگرداتدن مالک , باید علی (ع) را وادار می کردند که به او فرمان بازگشت بدهد و این ماموریت را معاویه های کوچک تری که در اردوگاه مولایمان چنبره زده بودند بر عهده داشتند , مثل اشعث بن قیس و ….

امروز هم اشعث ها هستند و مثل همان اشعث‌ها نق می زنند , یکی تسلیم شدن در مقابل آمریکا را سیاست هوشمندانه! جا می زند , آن دیگری نامه به علی زمان را سرگشاده می نویسد که دیگران هم ببینند و تحسینش کنند …. و  به سالوس یقه می درند که ; به مالک بگو برکردد ! و … اما  یاران فداکار و پا به رکاب علی زمان , مولای خویش را تنها نمی گذارند . یاد امام راحلمان ـ رضوان الله تعالی علیه بخیر ـ که می فرمود “من با جرات مدعی هستم که ملت ایران و توده میلیونی آن در عصر حاضر بهتر از ملت حجاز در عهد رسول الله(ص) و مردم کوفه در عهد امیرالمومنین(ع) هستند.” و دیدیم و می بینم که چنین است .

آقا عزت عزیز !

حالا و بعد از این مقدمه که برای شما مصداق “زیره به کرمان بردن” را دارد  ,  آن سروده را بخوان که به قول سعدی “ ممد حیات “ است و “مفرح ذات “ …

مالک  رسیده  بود  به  آن  خیمه  سیاه
تنها سه  چار گام , نه این گام آخر است
اما صدای کیست که از دور می رسد ؟
گویا صدای ناله برگرد اشتر است !
این ناله حزین و گرفته از آن کیست ؟
من باورم نمی شود از حلق حیدر است
مالک رها کن آن سوی میدان و باز گرد
این سو , پر از معاویه های مکرر است
این کوفیان فریب که را خورده اند باز ؟
از شام نیز روز تو کوفه سیه تر است
امروز پاره پاره قرآن به نیزه هاست
فردا سر حسین که قرآن پر پر است .

شعر از برادر متعهدمان آقای محمد مهدی سیار
 یا علی (ع)
عزت زیاد آقا عزت
حسین شریعتمداری