به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، «سید عزت الله ضرغامی» عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، نامه حسین شریعتمداری مدیرمسئول روزنامه کیهان به خودش را در کانال تلگرامی‌اش منتشر کرد:
بسمه تعالی
برادر عزیزم جناب آقای ضرغامی
با عرض سلام
دیروز در میان خبرها به خبری برخوردم که قول فراموش شده را به خاطرم آورد . قول داده بودم سروده یکی از شاعران معاصر را که وصف الحال بعضی هاست ! برایتان بفرستم که می فرستم . اما خبر این بود که یکی از مقامات سعودی گفته بود “ خواسته ما این است که سردار سلیمانی به ایران بازگردد” !! حاج قاسم عزیزمان یک نماد است , نماد مالک اشتر برای علی این زمان و بازگشت او به ایران که مجموعه خبیث “غربی و عبری و عربی” آرزویش را در سر می پرورانند , یعنی دست کشیدن جمهوری اسلام ایران از اقتدار منطقه ای و توان دفاعی مثال زدنی خود و در یک کلمه تبدیل شدن به یک لقمه ای که به آسانی از سوی دشمنانش قابل بلعیدن باشد . قاسم سلیمانی برگردد ! همان اصرار خوارج است که می گفتند مالک باید برگردد . مالکی که به تیرک خیمه معاویه رسیده بود و اگر مولای مظلوممان , حضرت امیر علیه السلام را وادار به بازگرداندن او نمی کردند , کار معاویه و عمرو عاص تمام بود و با خاتمه بلوای قاسطین , بساط ناکثین و مارقین هم درهم پیچیده و برچیده می شد. امروز اما , دیگر قرار نیست مالک برگردد . آن روز برای بازگرداتدن مالک , باید علی (ع) را وادار می کردند که به او فرمان بازگشت بدهد و این ماموریت را معاویه های کوچک تری که در اردوگاه مولایمان چنبره زده بودند بر عهده داشتند , مثل اشعث بن قیس و ….
امروز هم اشعث ها هستند و مثل همان اشعث‌ها نق می زنند , یکی تسلیم شدن در مقابل آمریکا را سیاست هوشمندانه! جا می زند , آن دیگری نامه به علی زمان را سرگشاده می نویسد که دیگران هم ببینند و تحسینش کنند …. و به سالوس یقه می درند که ; به مالک بگو برکردد ! و … اما یاران فداکار و پا به رکاب علی زمان , مولای خویش را تنها نمی گذارند . یاد امام راحلمان ـ رضوان الله تعالی علیه بخیر ـ که می فرمود “من با جرات مدعی هستم که ملت ایران و توده میلیونی آن در عصر حاضر بهتر از ملت حجاز در عهد رسول الله(ص) و مردم کوفه در عهد امیرالمومنین(ع) هستند.” و دیدیم و می بینم که چنین است .
آقا عزت عزیز !
حالا و بعد از این مقدمه که برای شما مصداق “زیره به کرمان بردن” را دارد , آن سروده را بخوان که به قول سعدی “ ممد حیات “ است و “مفرح ذات “ …
مالک رسیده بود به آن خیمه سیاه
تنها سه چار گام , نه این گام آخر است
اما صدای کیست که از دور می رسد ؟
گویا صدای ناله برگرد اشتر است !
این ناله حزین و گرفته از آن کیست ؟
من باورم نمی شود از حلق حیدر است
مالک رها کن آن سوی میدان و باز گرد
این سو , پر از معاویه های مکرر است
این کوفیان فریب که را خورده اند باز ؟
از شام نیز روز تو کوفه سیه تر است
امروز پاره پاره قرآن به نیزه هاست
فردا سر حسین که قرآن پر پر است .
شعر از برادر متعهدمان آقای محمد مهدی سیار
یا علی (ع)
عزت زیاد آقا عزت
حسین شریعتمداری
ارسال نظرات