به منظور بررسی دلایل عدم انطباق نانومواد سنتزی؛
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، با استفاده از فناوری نانو می‌توان ابعاد، شکل، ترکیب شیمیایی، و خواص شیمیایی نانومواد را در مقیاس آزمایشگاهی کنترل کرد. اما برخی از این نانومواد زمانی که وارد بدن می‌شوند، عملکرد مورد نظر را در اندام هدف ندارند. محققان به دنبال سد‌هایی هستند که مانع استفاده بهتر این نانومواد می‌شوند.
سلول‌ها و اندامک‌های داخلی آن‌ها بسیار نرم هستند، اما همین ساختار متراکم به‌گونه‌ای است که به سختی می‌توان با استفاده از دارو آن‌ها را هدف‌گیری کرد. از نانومواد می‌توان برای شناسایی اندامک یا سلول هدف و همچنین برای رهاسازی دارو استفاده کرد.
۱۲ محقق از ۵ کشور جهان مشکل عدم تطابق پیچیدگی ساختاری که طبیعت در مدت میلیارد‌ها سال فرگشت روی مواد طبیعی ایجاد کرده و طراحی نانومواد سنتزی را مورد بررسی قرار دادند. آن‌ها به دنبال بهینه‌سازی نانومواد برای استفاده در زیست‌فناوری هستند.
این گروه تحقیقاتی به‌دنبال تولید نسل جدید نانومواد هوشمند است تا از آن‌ها برای مقاصد مختلف استفاده کند. این بررسی‌ها در قالب کارگاه آموزشی که توسط برنامه چارچوبی هفتم اتحادیه اروپا حمایت شده، ارائه می‌شود. این کارگاه سالانه توسط شبکه آموزشی SNAL برنامه‌ریزی و اجرا می‌شود.
در این دوره‌ی آموزشی به این موضوع پرداخته می‌شود که وارد کردن نانومواد سنتزی به محیط زیستی ممکن است موجب برهمکنش‌های غیرمنتظره شود و رفتار‌های غیرقابل پیش‌بینی را ایجاد کند. پروتئین‌ها به اجسام نانومقیاس متصل شده و این کار موجب می‌شود تا اثرات درمانی ترکیبات آن طور که پیش‌بینی می‌شود، دیده نشود.
در شبیه‌سازی‌ها، نانومواد کامل و یکنواخت فرض می‌شوند، اما در عمل آن‌ها زبری داشته و ساختار یکنواختی ندارند. این نانوذرات وقتی وارد بدن شوند، تشکیل خوشه می‌دهند که این موضوع چگونگی برهمکنش آن‌ها را با محیط زیستی تغییر می‌دهد.
مارکو ورنر از دانشگاه رویرا ویرجیلی اسپانیا می‌گوید: «ما در دوره‌ی آموزشی به شرکت کنندگان کمک می‌کنیم تا دشواری‌ها و پیچیدگی‌های برهمکنش میان سامانه‌های زیستی و نانومواد را دریابند. ما کمک می‌کنیم تا توانایی شرکت کنندگان در پیش‌بینی رفتاری نانوموادی که برای مقاصد خاص طراحی می‌شود، به حقیقت نزدیک شود.»
ارسال نظرات