در طول تاریخ، جاسوسی برای دشمنان خدا، جنایات بزرگی به ارمغان آورده، چنانچه «معقل» با جاسوسی خود برای ابنزیاد، سبب گرفتاری و شهادت مسلم بن عقیل و هانی بن عروه شد و زمینه حوادث ناگوار کربلا را فراهم کرد.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، امروزه شاهدیم که حتی در جریان توافقهای بینالمللی (مانند برجام) کشورها برای استیلا و تفوق بر یکدیگر در بدنه کارشناسان طرفهای مذاکره نفوذ میکنند.
جاسوسی برای دشمنان اسلام و نظام اسلامی، گناهی بزرگ و حرامی است نابخشودنی، زیرا چه بسا یک جاسوسی برای دشمن، حوادث ناگواری را به دنبال آورد و سبب قتلها و جنایتها شود و حتی موجبات تسلط بیگانگان بر کشور اسلامی شود.
آنچه از آیات و روایات و سیره پیامبر (ص) و نیز فتاوای فقهای عظام استفاده میشود، این است که جاسوسی برای دشمنان و بیگانگان، حرام است و، چون با این کار ضربه اساسی به نظام اسلامی وارد میشود، حکم جاسوسی اعدام است، مگر در شرایطی که حکومت اسلامی، مصلحت را در چیز دیگر بداند.
امام صادق (ع) میفرماید:
الجاسوس و العین إذا ظفر بهما قتلاً؛ در صورت دست یافتن به جاسوس و خبرچین، باید آنها را کشت.
ناگفته پیداست که چیزی که برای آن حد معین کردهاند، آن هم در حد قتل، از محرمات مسلم است. پس جاسوسی برای بیگانگان و دشمنان دین و مخالفان نظام اسلامی، صددرصد حرام و مورد غضب خداوند است.
با استفاده از کتاب «گناهان و محرمات در اسلام» اثر همت سهرابپور