به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، روزنامه سازندگی، ارگان حزب اشرافی کارگزاران، دیروز تیتر تمام قد صفحه اول خود را به اعتراضات اقتصادی چند وقت اخیر در اصفهان اختصاص داد. این روزنامه ذیل تیتر «در شاهپور جدید چه می‌گذرد؟»، می‌نویسد: در سلسله گزارش‌هایی به آسیب‌شناسی اجتماعی و راه‌های برون‌رفت از شرایط اقتصادی و اجتماعی کشور خواهیم پرداخت. در نخستین گزارش به سراغ شهر اصفهان منطقه شاپور جدید رفتیم که مردم آن منطقه صنعتی مطالبات خود را اعلام کردند و معترض هستند.
نکته جالب اینکه ارگان حزب کارگزاران، سالگرد تشکیل دولت دوازدهم را با سکوت برگزار کرد و این در حالی است که اعضای همین حزب، سال گذشته در انتخابات، در باغ سبز به مردم نشان می‌دادند و از گشایش‌های اقتصادی بی‌سابقه پس از انتخابات سخن می‌گفتند. کارگزارانی‌ها از سابقه‌داران بزک شیطان بزرگ و مذاکره با آمریکا بودند.
نکته مهم دیگر این که سیاست‌های اقتصادی و مفاسد طیف کارگزاران چه در دولت سازندگی - که منجر به تورم ۴۹ درصدی شد- و چه در دولت‌های خاتمی و روحانی، موجب شکاف‌های طبقاتی گسترده، نارضایتی مردم و اعتراضات کارگری و اقتصادی شده است. کرباسچی دبیرکل کارگزاران سال ۷۹ به خاطر برخی مفاسد اقتصادی، بازداشت و محکوم شد، اما ۳ سال بعد، دبیرکل کارگزاران به همراه عبدالله نوری و قبه (معاون کرباسچی) کارخانه رشت‌الکتریک را خریداری کرده و موجب تعطیلی کارخانه و بیکار شدن کارگران نان‌آور ۵۴۰ خانواده شدند. سال گذشته نیز خبر‌هایی منتشر شد که همین تیم می‌خواهند زمین ۱۲ هزار هکتاری کارخانه را با ده‌ها آپارتمان اشرافی در شمال تهران معاوضه کنند و بدون هیچ کارآفرینی و ارزش افزوده‌ای، پول روی پول بگذارند. این درآمد نجومی نامشروع در واقع، حق غصب شده ۵۴۰ خانواده گرفتار بود که باید از سوی دادگاه به صاحبان اصلی آن بازمی‌گشت.
تیم کرباسچی و شرکا مدعی شده بودند می‌خواهند زمین مذکور در رشت را با ۶۰ آپارتمان در بالا شهر تهران معاوضه کنند.
یادآور می‌شود کارخانه مذکور با ثمن بخس به قیمت ۲ میلیارد تومان و در ۱۳ قسط خریداری شده است!
سال ۸۲ در اقدامی بی‌سرو‌صدا و با همکاری وزارت صنایع، ۷۲ درصد از سهام کارخانه رشت الکتریک در پوشش اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی به همسران ۴ نفر از اعضای حزب اشرافی کارگزاران واگذار شد.
در حالی که قیمت واقعی کارخانه ۱۲ هکتاری رشت الکتریک حدود ۹۰ میلیارد تومان بود، به قیمتی تقریبا رایگان (۲ میلیارد تومان) و به صورت اقساط ۱۳ ماهه، به همسر کرباسچی دبیرکل فعلی کارگزاران، و همسران آقایان عبدالله نوری، غلامرضا قبه (معاون و شریک تخلفات کرباسچی در شهرداری) و... فروخته شد.
همسران ۴ عضو کارگزاران، ۲ میلیارد تومان را که در سال ۸۲ رقم بسیار هنگفتی بود، از کجا آوردند؟ مایملک همسران آن‌ها و خودشان اکنون چند صد یا چند هزار میلیاردی است؟ بودجه مافیای رسانه‌ای کارگزاران با ده‌ها روزنامه و مجله و سایت و کانال از کجا تامین می‌شود و چرا همین طیف اصرار بر عدم شفافیت مالی، بزک کردن غرب به ویژه آمریکا و تولید حاشیه و مسائل انحرافی داشته‌اند؟ و چه قدر می‌توان ادعای رسیدگی به مشکلات مردم را از سوی این حزب و رسانه‌های وابسته به آن جدی گرفت.
ارسال نظرات