با تلاش محققان؛
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو،محققان با استفاده از نانوذرات آهن درون ماتریکس پلیمری، ترکیبی ساختند که می‌تواند با حساسیت بالا محل تومور سرطانی را در بدن شناسایی کند.
محققان دانشگاه کامپلوتنس مادرید (UCM) موفق به ارائه‌ی نانوپلتفورم هیبریدی شدند که با استفاده از روش‌های مختلف، می‌تواند محل تومور را در بدن مشخص کند. در این فناوری از سه روش MRI، CT و تصویربرداری نوری فلورسانس استفاده شده‌است.
مزیت این فناوری در این است که بیمار تنها با یک جلسه و با استفاده از یک ترکیب کنتراست دهنده، می‌تواند نتایج دقیق‌تر با وضوح و حساسیت بالا به‌دست آورد که امکان نفوذ در بافت‌ها نیز فراهم است.
مارکو فیلیس می‌گوید: «هر یک از روش‌های تصویربرداری به تنهایی نمی‌توانند ابزار تشخیصی کاملی باشند، اما نانوپلتفورم ما می‌تواند برای تصویربرداری دقیق مولکولی استفاده شود و بر مشکل ذاتی محدودیت‌های هر یک از این روش‌ها فائق آید و در نتیجه کار به حد بیشینه کیفیت برسد.»
محققان این روش را روی موش‌های آزمایشگاهی مورد آزمایش قرار داده‌اند تا سرطان صلب را در این موش‌ها آزمایش کنند. به دلیل انعطاف‌پذیری، این نانوپلتفورم می‌تواند به سهولت اصلاح شود تا برای تشخیص هر نوع سرطان به کار رود؛ بنابراین می‌توان گفت که این فناوری قابلیت تشخیص انواع مختلف سرطان را داراست.
محققان در این پروژه از نانوذرات آهن که درون ماتریکس سیلیکا قرار داشته و نقش محیط کنتراست دهنده را در MRI و CT ایفا می‌کند، استفاده کردند. علاوه براین، از یک پیمایشگر مولکولی که به‌صورت خاصی در سیستم تصویربرداری نوری فلورسانس قرار دارد، استفاده شده‌است. روی سطح سیلیکا، پپتیدی قرار داده شده که به‌صورت انتخابی به گیرنده‌های سطح تومور متصل می‌شود. این گروه بعد از سنتز نانوذرات، وضعیت آن‌ها را از نظر سمیت مورد مطالعه قرار دادند.
علاوه بر دانشگاه کامپلوتنس، مراکز دیگری نظیر مرکز ملی تحقیقات قلب، مرکز تحقیقات زیست مواد و بنیاد ایکرباسکو در این پروژه مشارکت داشته‌اند.
نتایج این پروژه که به رهبری مارکو فیلیس انجام شده در نشریه‌ی ACS Applied Materials & Interfaces به چاپ رسیده‌است.
محققان دانشگاه کامپلوتنس مادرید (UCM) موفق به ارائه‌ی نانوپلتفورم هیبریدی شدند که با استفاده از روش‌های مختلف، می‌تواند محل تومور را در بدن مشخص کند. در این فناوری از سه روش MRI، CT و تصویربرداری نوری فلورسانس استفاده شده‌است.
مزیت این فناوری در این است که بیمار تنها با یک جلسه و با استفاده از یک ترکیب کنتراست دهنده، می‌تواند نتایج دقیق‌تر با وضوح و حساسیت بالا به‌دست آورد که امکان نفوذ در بافت‌ها نیز فراهم است.
مارکو فیلیس می‌گوید: «هر یک از روش‌های تصویربرداری به تنهایی نمی‌توانند ابزار تشخیصی کاملی باشند، اما نانوپلتفورم ما می‌تواند برای تصویربرداری دقیق مولکولی استفاده شود و بر مشکل ذاتی محدودیت‌های هر یک از این روش‌ها فائق آید و در نتیجه کار به حد بیشینه کیفیت برسد.»
محققان این روش را روی موش‌های آزمایشگاهی مورد آزمایش قرار داده‌اند تا سرطان صلب را در این موش‌ها آزمایش کنند. به دلیل انعطاف‌پذیری، این نانوپلتفورم می‌تواند به سهولت اصلاح شود تا برای تشخیص هر نوع سرطان به کار رود؛ بنابراین می‌توان گفت که این فناوری قابلیت تشخیص انواع مختلف سرطان را داراست.
محققان در این پروژه از نانوذرات آهن که درون ماتریکس سیلیکا قرار داشته و نقش محیط کنتراست دهنده را در MRI و CT ایفا می‌کند، استفاده کردند. علاوه براین، از یک پیمایشگر مولکولی که به‌صورت خاصی در سیستم تصویربرداری نوری فلورسانس قرار دارد، استفاده شده‌است. روی سطح سیلیکا، پپتیدی قرار داده شده که به‌صورت انتخابی به گیرنده‌های سطح تومور متصل می‌شود. این گروه بعد از سنتز نانوذرات، وضعیت آن‌ها را از نظر سمیت مورد مطالعه قرار دادند.
علاوه بر دانشگاه کامپلوتنس، مراکز دیگری نظیر مرکز ملی تحقیقات قلب، مرکز تحقیقات زیست مواد و بنیاد ایکرباسکو در این پروژه مشارکت داشته‌اند.
نتایج این پروژه که به رهبری مارکو فیلیس انجام شده در نشریه‌ی ACS Applied Materials & Interfaces به چاپ رسیده‌است.
ارسال نظرات