کد خبر:۷۲۱۱۶۷
یادداشت/ وحید اشتری
آقای یزدی، آیت الله شبیری زنجانی و شترمرغ‌های سیاست بازی در ایران
ناآگاه‌ترین‌ها نسبت به فضای حوزه هم می‌دانند وقتی به هر دلیل به یک مرجع کسی بگوید "تکرار نشود" چه واکنش‌هایی در بین مراجع خواهد داشت. ولی حیف است به این بهانه در مورد "شترمرغ‌های" سیاست بازی در ایران حرفی نزنیم.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، «وحید اشتری» در یادداشتی نوشت:
با لحن و متن آقای یزدی مطلقا همدل نیستم. ناآگاه‌ترین‌ها نسبت به فضای حوزه هم می‌دانند وقتی به هر دلیل به یک مرجع کسی بگوید "تکرار نشود" چه واکنش‌هایی در بین مراجع خواهد داشت. ولی حیف است به این بهانه در مورد "شترمرغ‌های" سیاست بازی در ایران حرفی نزنیم.
با پز آزادی بیان هم می‌خواهند امام زمان (عج) را نقد کنند هم اگر کسی مرجعی را نقد کند برآشفته می‌شوند و اینطور به وی حمله می‌کنند. هم برای کسی که می‌گفت: دوران تقلید میمون وار از مراجع به سرآمده کف و سوت می‌زنند و در دفاع از وی تجمع می‌کنند و هم وقتش برسد جایی دیگر نگران شان مرجعیت می‌شوند و یقه چاک می‌دهند.
جلوی دیدار آیت الله شبیری زنجانی با آقای خاتمی دیدار آقای رئیسی با تتلو را علم می‌کنند چنانکه کشف مهمی کرده باشند و با اعتماد به نفس از رقبای اصول‌گرای‌شان می‌پرسند کدام بیشتر شان روحانیت را زیر سوال برد؟ همزمان از کنار دیدار آقای کروبی با ساسی مانکن و دیدار آقای روحانی با تیم سوسن خانوم ترجیح می‌دهند سوت بزنند و رد شوند. چه بسا با کلی تئوری جامعه شناسی بعنوان ارتباط گیری با لایه‌های مختلف جامعه در وقت خودش توجیه‌اش هم بکنند.
برخلاف اصولگرایان که از اول رگ و ریشه محافظه‌کاری راستی دارند اصلاح‌طلب‌ها یک بخشی از هویت‌شان را از دوران انقلابی‌بازی‌های دهه شصت باخودشان دارند. دوران یقه دریدن برای ولایت مطلقه فقیه و ارتباطات فامیلی با بیت امام و پشتیبانی از مرجعیت و همزمان منتظری بازی و بالا رفتن از دیوار سفارت‌خانه‌ها. یک سری چیز‌ها را هم از دگردیسی دهه هفتاد دارند. از سروش بازی و تجدید نظر طلبی و آغاجری و حلقه کیان و الخ. یک هویت معلق که نه هنوز با هویت قبلی کاملا خداحافظی کرده و نه هنوز با هویت جدید توانسته خو بگیرد.
با پز آزادی بیان هم می‌خواهند امام زمان (عج) را نقد کنند هم اگر کسی مرجعی را نقد کند برآشفته می‌شوند و اینطور به وی حمله می‌کنند. هم برای کسی که می‌گفت: دوران تقلید میمون وار از مراجع به سرآمده کف و سوت می‌زنند و در دفاع از وی تجمع می‌کنند و هم وقتش برسد جایی دیگر نگران شان مرجعیت می‌شوند و یقه چاک می‌دهند.
جلوی دیدار آیت الله شبیری زنجانی با آقای خاتمی دیدار آقای رئیسی با تتلو را علم می‌کنند چنانکه کشف مهمی کرده باشند و با اعتماد به نفس از رقبای اصول‌گرای‌شان می‌پرسند کدام بیشتر شان روحانیت را زیر سوال برد؟ همزمان از کنار دیدار آقای کروبی با ساسی مانکن و دیدار آقای روحانی با تیم سوسن خانوم ترجیح می‌دهند سوت بزنند و رد شوند. چه بسا با کلی تئوری جامعه شناسی بعنوان ارتباط گیری با لایه‌های مختلف جامعه در وقت خودش توجیه‌اش هم بکنند.
برخلاف اصولگرایان که از اول رگ و ریشه محافظه‌کاری راستی دارند اصلاح‌طلب‌ها یک بخشی از هویت‌شان را از دوران انقلابی‌بازی‌های دهه شصت باخودشان دارند. دوران یقه دریدن برای ولایت مطلقه فقیه و ارتباطات فامیلی با بیت امام و پشتیبانی از مرجعیت و همزمان منتظری بازی و بالا رفتن از دیوار سفارت‌خانه‌ها. یک سری چیز‌ها را هم از دگردیسی دهه هفتاد دارند. از سروش بازی و تجدید نظر طلبی و آغاجری و حلقه کیان و الخ. یک هویت معلق که نه هنوز با هویت قبلی کاملا خداحافظی کرده و نه هنوز با هویت جدید توانسته خو بگیرد.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
اخبار مرتبط
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.