به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، معنی «هر دم از این باغ بری میرسد» را میشود این روزها در فعل و انفعالات مدیریت شهرداری تهران بهتر و بیشتر مشاهده کرد. به نوشته روزنامه فرهیختگان تا همین چند روز پیش همه فکر میکردند محمدعلی نجفی، شهردار اول دوره پنجم مدیریت شهری تهران بهخاطر مشکل قلبی دو بار استعفا داده و قید بهشت را زده است، اما بعد از پست اینستاگرامی فاطمه دانشور، عضو سابق شورای شهر تهران مشخص شد که مشکل قلبی بهانه بوده و نجفی تجدید فراش کرده و همسر جدید عامل اصلی و پشتپرده خروج شهردار سابق از مدیریت شهرداری بوده است.
این موضوع از چند جهت دوباره مدیریت شهری را به چالش میکشد؛ ابتدا صداقت و شفافیت است که بهعنوان شعار اصلی شورای پنجمیها از ابتدا مطرح بوده و حالا مشخص شد حداقل در این یک مورد و حداکثر در بسیاری دیگر از موارد این شعار خودشان را هم عملی نکردند و به دروغ بیماری قلبی (و موانع سیاسی برای کار!) را علت استعفای نجفی مطرح کردند.
موضوع دیگری که بهعنوان چالش جدید برای شورای پنجمیها مطرح میشود و رسانهها هم قطعا آن را از قلم نمیاندازند، اضافهشدن یک بند دیگر به بندهای بررسی گزینههای شهردار سوم و جانشین افشانی است. تا غیر از همه اینها، تکرار اسمهایی که هیچوقت نمیخواستند شهردار باشند در بهاصطلاح لانگلیست (لیست بلند) شورای شهریها چه معنایی دارد؟حجتالله میرزایی، معاون سابق برنامهریزی و توسعه شهری، سیدمحمدصادق خرازی و ابراهیم انصاریلاری از لیست ۳۰ نفره نامزدهای معرفیشده از سوی شورای شهر انصراف دادند، این در حالی است که انصاریلاری و میرزایی در دفعات گذشته هم بهعنوان گزینه شهرداری تهران معرفی شدند و همانموقع هم انصراف داده بودند.
حالا که شورا مشی بیصداقتی را در پیش گرفته و در ارتباط با خروج نجفی بیماری او را بهانه کرده است، حالا که افشانی با تمام تلاشش برای ماندن با آن همه وعده و وعید هم باید برود، بهتر است سومین شهردار تهران را سریعتر از دفعات گذشته انتخاب کنند و او هم مدیرانش را انتخاب کند تا بیش از این هم بر بدهیهای چند هزار میلیاردی شهرداری اضافه نشود، هم چشم تهرانیها بعد از یکسال به حضور یک شهردار مانا روشن شود، هم کلنگ پروژهای جدید به زمین بخورد و نیمهکارههای قبلی هم به پایان برسد.