به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، شیخ «مصطفی اسماعیل» معروف به اکبرالقراء در تاریخ ۱۷ ژوئن ۱۹۰۵ در روستای میت غزال، واقع در استان الغربیه مصر متولد شد. وی تلاوت قرآن را نزد استاد البدوی فراگرفت، سپس به همراه خلیلالحصری در محضر استاد ابراهیم سلام به تحصیل علوم و فنون قرائت پرداخت.
وی از سنین کودکی و با تشویق و نظارت پدربزرگش در مکتبخانه روستا شروع به حفظ قرآن کرد و قبل از ۱۲ سالگی حافظ کل قرآن شد. از ۱۷ سالگی وارد آموزشگاه الازهر در شهر طنطا شده، و به صورت حرفهای زیر نظر شیخ ابراهیم سلام به فراگیری علوم قرآن و قرائات پرداخت، و به واسطه صدای بینظیر و استعداد فوقالعادهای که داشت طولی نکشید که به عنوان قاری معروفی در شهر طنطا و مناطق همجوار مانند المنصوره و اسکندریه و... شناخته شد.
در جوانی شیخ محمد رفعت با شنیدن صدای مصطفی، آیندهای درخشان به او نوید داد و دیری نپایید که مصطفی اسماعیل یکی از مشاهیر و نوابغ قرائت قرآن در طول تاریخ شد.
در سال ۱۹۴۴ میلادی، در محفل جشن ولادت پیامبر گرامی اسلام در مسجدامام حسین (ع) تلاوت کرد؛ تلاوتی ازسوره تحریم و حاقه که به صورت مستقیم از رادیو پخش شد، و این تلاوت دروازههای شهرت را به روی شیخ مصطفی گشود. در ادامه، به عنوان قاری قصر ملک فاروق و همچنین مسجد الازهر قاهره منصوب گردیده و از جمله قاریان رسمی رادیوی مصر شد، و خیلی زود آوازه تلاوتهای ایشان در سراسر مصر و عالم اسلامی پیچید.
استاد مصطفی اسماعیل، جهت تلاوت قرآن به کشورهای مختلفی سفر کرد، از کشورهای اسلامی و عربی مانند سوریه، عراق، عربستان، فلسطین، لبنان و... گرفته، تا ترکیه و پاکستان و مالزی و اندونزی، و همچنین کشورهای غربی مانند فرانسه و آلمان و کانادا و آمریکا و... ضمن این که مدالهای افتخار متعددی نیز در این سفرها و از طرف مسئولین این کشورها دریافت کرد.
به نظر مصطفی اسماعیل اگر قاری صوت زیبایی دارد، باید با موسیقی آشنا باشد و وقف و ابتدا بداند، همچنین مصطفی میگوید؛ طریقه تجوید و صوت در تلاوت، برپایه هجده مقام استوار است که صبا، شور، حجاز، بیات و مشتقات آن، رست، سهگاه، عجم، مرسل و نهاوند برخی از این مقامها است.
مقام معظم رهبری درباره مصطفی اسماعیل میگوید: «هنر قاری قرآن این است که هرچه بیشتر معانی قرآن را در ذهن مستمع مجسم بکند؛ به این نکته توجه کنید: اینکه میبیند یک تلاوتگری یک دفعه گل میکند و اهل نظر و اهل بصیرت او را قبول میکنند بی جهت نیست یک علتی دارد. شیخ مصطفی اسماعیل یا عبدالفتاح و اساتیدی از این قبیل کسانی هستند که وقتی قرآن میخوانند شما میبینید مفاهیم قرآن در ذهنشان مجسم است؛ احساس میکنید او دارد مفاهیم را به شما میدهد نه حرف را؛ علت (شهرتشان) اینها هست لذاست که اینها در همان منطقه خودشان هم معروف میشوند و دیگران و شاگردهایشان مقلد اینها میشوند. و شما نگاه کنید بین این قراء بزرگ؛ مثلا شیخ مصطفی اسماعیل که من دقت کردم و شاید دیگران هم همین طور باشند من ندیدم جایی در وقف مطلق مصطفی اسماعیل نایستد؛ معمولا میایستد؛ شما هم بایستید؛ این ایستادن صدا را زیباتر و دلنشین تر میکند و هم معنی؛ این هم یک نکته بود».
شیخ مصطفی اسماعیل در تاریخ ۲۶ دسامبر ۱۹۷۸ درگذشت و با درگذشت او، پایان دوران طلایی قاریان مصری آغاز شد.
در پایان تلاوتی شاهکار از مصطفی اسماعیل شامل آیات ۱۵ تا ۴۶ سوره مبارکه نازعات و سورههای مبارکه قیامه، اخلاص، فلق، ناس و حمد تقدیم میشود.