به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، در پی اعلام انتصاب خانم حمیرا ریگی به عنوان سفیر ایران در کشور برونئی، موجی از تبلیغات مبنی بر اینکه معاون اول رئیس‌جمهور به وعده خود عمل کرد و سفیر منصوب «زن، اهل سنت و بلوچ است»، به راه افتاد.
این انتصاب در حالی که خانم ریگی فاقد سابقه دیپلماتیک می‌باشد. او پیش از این فرماندار شهر 61 هزار نفری قصر قند در جنوب استان سیستان و بلوچستان بوده و پیش از آن نیز، مشاور بهزیستی استان، دبیر کمیسیون بانوان فرمانداری چابهار و دبیر کمیسیون شورای شهر چابهار بوده است.
سوالی که از وزارت خارجه و آقای جهانگیری باید کرد این است که آیا شرایط لازم برای سفیر بودن، تجربه و مهارت دیپلماتیک است یا مثلا جنسیت، مذهب و قومیت؟! چرا از یک سو شعار تخصص و فن‌سالاری می‌دهند و از طرف دیگر خلاف تخصص عمل می‌کنند؟! با احترام شخص خانم ریگی، باید از دولت و وزارت خارجه پرسید چرا مصرند دو قطبی‌های انحرافی و تفرقه‌انگیز نظیر «سنی- شیعه»، «زن- مرد» و «بلوچ و سیستانی» راه بیندازند و حتی حوزه خطیر سیاست خارجی را از سیاسی‌کاری خود استثنا نکنند.
انتصاب‌های غیرکارشناسی از این دست مورد انتقاد است؛ اعم از اینکه فرد منصوب شیعه یا سنی، زن یا مرد و مربوط به این یا آن قومیت باشد.
البته از مدیریتی که به مدت چند ماه فاقد سفیر در کشورهای مهمی نظیر چین و هند بود، لابد انتظار زیادی است که توقع داشته باشیم، قبل از هر رویکرد سیاسی‌کارانه و عوام‌فریبانه، به تخصص بها بدهد.
از سوی دیگر ادعای عملی شدن وعده جهانگیری در حالی است که وی اخیرا ادعا کرد فاقد اختیار است و حتی اختیار جابه‌جا کردن منشی خود را ندارد.
در این میان مردم مناطق محروم و جنسیت و قومیت‌ها و مذاهب مختلف در کشور پیش از آنکه دغدغه حضور در انتصابات را داشته باشند، انتظار دارند امثال جهانگیری به وعده‌های خود درباره رونق اقتصادی عمل کنند و درباره سوء مدیریت‌های بزرگی نظیر واگذاری 18 میلیارد دلار ارز به قیمت 4200 تومان پاسخگو و عذرخواه باشند؛ نه اینکه هرچند وقت یک بار، برای مردم سرگرمی تازه‌ای فراهم نمایند.
ارسال نظرات