کد خبر:۷۴۸۴۴۰
با تلاش محققان کشور؛
نانوحسگر قابل حمل برای تشخیص نوعی باکتری طراحی شد/ صنعت و دانشگاه به دنبال افزایش سلامت نوزادان
محقق دانشگاه صنعتی اصفهان در قالب یک رساله دکتری موفق به ساخت یک نمونه آزمایشگاهی از نانوحسگر قابل‌حمل جهت تشخیص سریع نوعی باکتری در شیر خشک نوزاد شد.
به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانشجو، فساد میکروبی در محصولات غذایی یکی از عوامل تهدید سلامت جوامع بشری به شمار می‌روند. ازاین‌رو، تشخیص سریع و دقیق عوامل بیماری‌زا پیش از ورود محصولات غذایی به بازار یکی از رویکرد‌های اصلی پیش‌گیری از بسیاری از بیماری‌ها است. در این راستا محققی از دانشگاه صنعتی اصفهان در قالب رساله دکتری خود و با حمایت و همکاری شرکت شیر خشک پگاه به روشی برای ساخت یک نانوحسگر قابل‌حمل جهت تشخیص نوعی باکتری دست یافته است.
زهرا ایزدی، دانش‌آموخته مقطع دکتری دانشگاه صنعتی اصفهان با اشاره به زمان‌بر بودن روش‌های رایج تشخیص سلامت شیر خشک، در خصوص اهداف دنبال شده در این طرح گفت: کشت میکروبی، شناسایی مورفولوژیکی و بیوشیمیایی از جمله روش‌های رایج شناسایی آلودگی میکروبی در مواد غذایی هستند. این روش‌ها وقت‌گیر (در حدود ۲ تا ۷ روز) و هزینه‌بر هستند و نیاز به آماده‌سازی نمونه دارند. در این طرح ما با طراحی و ساخت یک زیست حسگر مبتنی بر فناوری نانو، ضمن کاهش هزینه تشخیص سلامت شیر خشک، سرعت این فرایند را به‌طور قابل‌توجهی افزایش دهیم.
این محقق در خصوص لزوم شناسایی دقیق باکتری باسیلوس سرئوس در محصولات غذایی گفت: توجه به اینکه در استاندارد ملی ایران حد مجاز باکتری باسیلوس سرئوس کمتر ۱۰۰ باکتری/ میلی‌لیتر گزارش شده است بنابراین استفاده از روش دقیق و اختصاصی شناسایی این باکتری ضروری است.
وی خصوصیات بارز این زیست حسگر را برشمرد و دراین‌باره گفت: علاوه بر هزینه پایین زیست حسگر طراحی‌شده نسبت به روش‌های رایج، مدت زمان شناسایی آلودگی از ۲ الی ۷ روز به ۲۵ دقیقه کاهش می‌یابد. همچنین حد تشخیص این زیست حسگر ۱ کلنی در هر میلی‌لیتر است درحالی‌که در روش‌های رایج کنونی نتایج به‌صورت تعداد احتمالی گزارش می‌شود.
به گفته ایزدی در این زیست حسگر که مبتنی بر DNA است از نانوذرات طلا به‌منظور پایدار کردن رشته‌های DNA در سطح حسگر استفاده شده است. حد تشخیص این زیست حسگر نیز ۱۲-۱۰× ۴.۹ مول بر لیتر گزارش شده است.
این طرح در قالب رساله دکتری زهرا ایزدی، با راهنمایی محمود شیخ زین‌الدین و صبیحه سلمانیان راد و مشاوره علی اصغر انصافی انجام شده و تحت عنوان پایان‌نامه موردنیاز صنعت به تأیید داوران ستاد ویژه توسعه فناوری نانو نیز رسیده است.
زهرا ایزدی، دانش‌آموخته مقطع دکتری دانشگاه صنعتی اصفهان با اشاره به زمان‌بر بودن روش‌های رایج تشخیص سلامت شیر خشک، در خصوص اهداف دنبال شده در این طرح گفت: کشت میکروبی، شناسایی مورفولوژیکی و بیوشیمیایی از جمله روش‌های رایج شناسایی آلودگی میکروبی در مواد غذایی هستند. این روش‌ها وقت‌گیر (در حدود ۲ تا ۷ روز) و هزینه‌بر هستند و نیاز به آماده‌سازی نمونه دارند. در این طرح ما با طراحی و ساخت یک زیست حسگر مبتنی بر فناوری نانو، ضمن کاهش هزینه تشخیص سلامت شیر خشک، سرعت این فرایند را به‌طور قابل‌توجهی افزایش دهیم.
این محقق در خصوص لزوم شناسایی دقیق باکتری باسیلوس سرئوس در محصولات غذایی گفت: توجه به اینکه در استاندارد ملی ایران حد مجاز باکتری باسیلوس سرئوس کمتر ۱۰۰ باکتری/ میلی‌لیتر گزارش شده است بنابراین استفاده از روش دقیق و اختصاصی شناسایی این باکتری ضروری است.
وی خصوصیات بارز این زیست حسگر را برشمرد و دراین‌باره گفت: علاوه بر هزینه پایین زیست حسگر طراحی‌شده نسبت به روش‌های رایج، مدت زمان شناسایی آلودگی از ۲ الی ۷ روز به ۲۵ دقیقه کاهش می‌یابد. همچنین حد تشخیص این زیست حسگر ۱ کلنی در هر میلی‌لیتر است درحالی‌که در روش‌های رایج کنونی نتایج به‌صورت تعداد احتمالی گزارش می‌شود.
به گفته ایزدی در این زیست حسگر که مبتنی بر DNA است از نانوذرات طلا به‌منظور پایدار کردن رشته‌های DNA در سطح حسگر استفاده شده است. حد تشخیص این زیست حسگر نیز ۱۲-۱۰× ۴.۹ مول بر لیتر گزارش شده است.
این طرح در قالب رساله دکتری زهرا ایزدی، با راهنمایی محمود شیخ زین‌الدین و صبیحه سلمانیان راد و مشاوره علی اصغر انصافی انجام شده و تحت عنوان پایان‌نامه موردنیاز صنعت به تأیید داوران ستاد ویژه توسعه فناوری نانو نیز رسیده است.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
اخبار مرتبط
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.