خاطرات صداپیشه ریوزو از دوبله سریال «اوشین»

 به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، «سعید مظفری» دوبلور پیشکسوت تلویزیون و رادیو، درباره تاثیرگذارترین اثر و نقشی که دوبله کرده، گفت: اولین بار که چنین حسی داشتم و نقشم را به شدت دوست داشتم در سریال سال‌های دور از خانه «ریوزو» بود. بعد از آن فیلم‌هایی که به جای بردپیت صحبت کردم، چون از هنرپیشه‌های خوب و قدرتمند است.

دوبلور سریال «سال‌های دور از خانه» درباره دوبله این سریال که در زمان پخش خود مخاطبان بسیاری را همراه می‌کرد، عنوان داشت: آن سال‌ها بعد از مدتی یک سریال خوب برای دوبله آوردند متفاوت با کار‌های دیگر بود و خانم علو نیز برای دوبله آن زحمت بسیاری کشیدند. همین باعث شد تا سریال اوشین گل کند و مخاطبان با آن ارتباط بسیاری برقرار کنند. طبیعی است وقتی سریالی خوب باشد با استقبال مخاطبان هم رو‌به‌رو می‌شود. سریال «سال‌های دور از خانه» هم این ویژگی را داشت. فضای سریال به گونه‌ای بود که مردم با شخصیت‌های سریال همذات‌پنداری می‌کردند.

وی در پاسخ به این سوال که برای انتخاب نقش‌هایی که دوبله می‌کنید چه فاکتور‌هایی برایتان اولویت دارد، گفت: یک مدیر دوبلاژ خوب فردی است که فیلم را خوب ببیند. یک چیز را هم نمی‌شود منکر شد و آنهم این است که در این حرفه، سواد حرف اول را می‌زند و اگر شمای نوعی در این حیطه دو کتاب نخوانده باشید و در این وادی نگشته باشید و فقط هر روز بیایید در استودیو و کار را دوبله کنید و برگردید خانه هیچوقت رشد نمی‌کنید.

این دوبلور قدیمی ادامه داد: این کار نیازمند این است که یکسری دانش و اطلاعات را هم در کنار فعالیت دوبله، کسب کنید. منتهی شرایط الان و گذشته فرقی ندارد، در هر دو زمان شرایط به گونه‌ای بوده که بچه‌ها به آن سمت نمی‌روند. برای مثال یکی از مشکلات همیشگی ما این است که کسی کتاب نمی‌خواند و ما مدام باید این را بگوییم که کتاب بخوانید! و آن‌ها ناراحت می‌شوند و می‌گویند ادای روشنفکر‌ها را درمیارید. می‌گویم که نه اینطور نیست. وقتی کتاب می‌خوانید با واژه‌های بیشتر و معانی زیادی آشنا می‌شوید و اگر کتاب بخوانید پشت میکروفون گیر نمی‌کنید!

مظفری درباره اینکه شرایط حال حاضر دوبله در کشور طوری شده که به راحتی همه علاقه‌مندان به این سمت می‌آیند و وارد این کار می‌شوند، گفت: شرایط فرق کرده است و این دلیل نمی‌شود فردی که راحت وارد دوبله می‌شود، بد باشد و مهم کیفیت کاری است که او انجام می‌دهد و هدفش هم همین باید باشد که هر که وارد می‌شود کارش را به درستی انجام دهد.

دوبلور فیلم «سفید برفی و شکارچی» در همین زمینه ادامه داد: از طرفی انتخاب‌های یک گوینده باید به درستی صورت بگیرد و بچه‌هایی باید دوبلور‌ها را انتخاب کنند که صدا‌ها و آدم‌ها را بشناسند. برای مثال نباید صرفا افراد را به خاطر صدای بمی که دارند، بیاورند که بلافاصله وقتی از او تست گرفتند و از عدم توانایی‌اش مطلع شدند، عذرش را بخواهند و او در نهایت فکر کند من مانع از کارش شدم.

این دوبلور ضمن بیان اینکه تا به حال کلاس گویندگی برگزار کردم، بیان داشت: به تازگی کلاس گویندگی برای علاقه‌مندان به این حرفه دایر کردم و خودم در این کلاس‌ها تدریس می‌کنم. حتی به شهریه این کلاس هم فکر کردیم که طوری باشد تا اگر کسی استعدادی دارد به دلایل مالی قید کلاس‌ها را نزند.

وی درباره شهریه بالای برخی از کلاس‌های گویندگی و دوبله نیز عنوان داشت: متاسفانه هیچ نظارتی روی شهریه‌های بالا نیست که روی کار آن‌ها نظارتی داشته باشند. خدا رو خوش نمیاد یک جوانی که پول تو جیبی‌اش را از پدرش می‌گیرد مستقیم برای این کلاس‌ها خرج کند.

دوبلور سریال «شرلوک هلمز» در پاسخ به این سوال که آیا هنرجو‌ها بعد از اتمام دوره توسط شما به گروهی معرفی می‌شوند؟ نیز گفت: نه، من به کسی قولی نمی‌دهم و می‌توانم کسی را وارد سازمان یا بیرونش کنم و این موضوع بستگی به شرایط دارد. او باید بیاید و اگر رشد کرد احتمالا توسط گروه‌ها جذب می‌شود.