گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو - علی ترابی، درست یک ماه از وقوع سیل در نقاط مختلف کشور می گذرد و این اتفاق تقریبا تمام مردم ایران را با خود درگیر کرد. عده ای دچار خسارت های فراوان شده و خانه و کاشانه خود را از دست دادند، برخی ابزار تولید و کسب و کار خود را ویران شده دیدند و عده زیادی از مردم نیز با کمک و همدلی به همراهی خسارت زده ها شتافتند. در این مدت گروه های مردمی و جهادیِ بسیاری به استان های گلستان، لرستان و خوزستان سفر کردند و همپای نیروهایی چون سپاه و بسیج به زندگی مردم آسیب دیده سامان بخشیدند.
رئیس جمهور نیز همزمان با سیل در یک سفر به اصطلاح کاری به قشم رفته بود. مردم مدام تصویر گوشی به دست روحانی را از قاب تلویزیون های شان مشاهده می کردند همراه با صدای اخبارگو که می گفت روحانی در تماس تلفنی با وزیر کشور خواستار فلان تمهید و دیگر انتصاب شده است. از همان روزها بود که مردم از خود می پرسیدند و الان چه وقت سفر به قشم بود و چه کاری مهم تر از سیل زده ها.
نوروز تمام شد اما حسرت مردم سیل زده برای مشاهده بالاترین رئیس اجرائیی کشور در مناطق آسیب دیده به اتمام نرسید. رئیس جمهور فقط چند ساعتی از فراز هلی کوپتر گلستان را مشاهده کرد، چند جمله مصاحبه، کنایه ای به سپاه و تمام.
تا اینکه امروز و پس از نزدیک یک ماه کش و قوس و انتقاد بالاخره جناب رئیس جمهور بار سفر بسته و به لرستان و خوزستان سفر کردند. اینگونه سفرها در خارج از کشور تور «The President's Tour» نامیده می شود. اینگونه تورها درست برخلاف معنای رایج «تور» در ایران تفریحی نیست و مقام ریس دولت در چند سفر فشرده به بازدید از مناطق مختلف می پردازد با مردم آن شهرها دیداری دارد و به از نزدیک روند اموری مثل سیل را تسریع می بخشد. اما برای روحانی کمی ماجرای متفاوت است. توری که وی امروز آاز کرد باید خیلی زودتر رخ می داد و جایگزین قشم می شد که متاسفانه نشد و باعث بروز یک سوال مهم را از وی شد.
حسن روحانی در روزگاری که بسیاری از جوانان کشور از محل کار خود مرخصی گرفته و چند روزی را برای امدادرسانی به سیل زدگان در پلدختر و حمیدیه سپری کردند، کجا بود که حالا بعد از نزدیک یک ماه تازه به مناطق سیل زده آمده و از نخوابیدن برای مردم می گوید؟ واقعا چرا سفرهای کاری رئیس جمهور آدم را بیشتر یاد تورهای گردشگری می اندازد تا پرزیدنت تورهایی برای حل مشکلات مردم؟
آقای روحانی هنوز یادمان نرفته ماجرای حضور شما در جمع معدن کاران یورت را، یادمان نرفته با شاسی بلند از کارگران سان دیدن را و امروز نیز به حافظه تاریخی مان اضافه شد که یکماه بعد از سیل تشریف برده اید برای بازدید (بخوانید تماشا کردن) مناطق سیل زده.
مردم آسیب دیده و سختی کشیده ایران که از حضور به موقع و گرم شما در بین خود ناامید شده اند، فقط کاش سه سال دیگر یاد وعده های امروزتان به سیل زده ها نیافتید و خیلی ناراحت شوید. حداقل همین بدخواب شدن را یادتان باشد، به همین نشانی یاد سیل زده ها هم باشید.