به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، مشهور است که فردوسی در پنجم محرم سال ۳۱۶ هجری (۲۷ بهمن سال ۲۹۶ یزدگردی) سرودن شاهنامه را آغاز کرده و در بیستم رجب سال ۳۵۰ هجری (برابر روز ارد ـ بیست و پنجم ـ ماه سپندارمذ سال ۳۳۰ یزدگردی) احتمالا در هشتادسالگی خود آن را به پایان برده است.
به همین دلیل، ۲۵ اردیبهشت در تقویم رسمی کشور روز بزرگداشت فردوسی و زبان فارسی نامگذاری شده است. هر چند درباره تاریخ دقیق تولد او اختلاف وجود دارد اما سال ۳۲۹ هجری به عنوان سال ولادت شاعر ملی ایران تثبیت و پذیرفته شد.
نخستین تلاش‌ها برای گرامیداشت فردوسی به عنوان بزرگترین شاعر پارسی‌گو در هزارمین سال تولدش در۱۳۱۳ شمسی صوت گرفت.
در همین سال، ۴۱۰ دانشجوی ایرانی که در اروپا تحصیل می‌کردند، گلریزانی میان خود انجام دادند و با پول حاصل از آن، ساخت یک مجسمه را به مجسمه‌سازی فرانسوی به نام «لورنزی» سفارش دادند. این هنرمند فرانسوی برای تصور چهره فردوسی، اشعاری از شاهنامه را مطالعه کرد و بر اساس آن، مجسمه‌ای از او ساخت.
این مجسمه دو سال بعد یعنی در ۱۳۱۵ به ایران فرستاده شد و در ۲۸ خرداد همان سال مقابل دانشکده ادبیات دانشگاه تهران قرار گرفت. این دانشکده هم‌اکنون در میدان بهارستان (پشت ساختمان وزارت ارشاد) به باغ‌موزه نگارستان تبدیل شده و مجسمه فردوسی مقابل ورودی موزه مکتب کمال‌الملک قرار دارد.
ارسال نظرات