معیارهای تایید و سطح بندی محصولات دانشبنیان از سوی مرکز موسسات و شرکتهای دانشبنیان معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری معرفی شد.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو به نقل از مرکز ارتباطات واطلاع رسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) سطح فناوری محصولات و صنایع را به چهار دسته فناوری سطح بالا، فناوری سطح متوسط به بالا، فناوری سطح متوسط به پایین و فناوری سطح پایین تقسیم کرده است.
ماده یک قانون حمایت از شرکتهای دانشبنیان به شرکت ها، موسسات خصوصی یا تعاونیهایی که هدفشان هم افزایی علم و ثروت، توسعه اقتصاد دانش محور و تجاری سازی نتایج تحقیق و توسعه باشد را شرکت دانش بنیان میدانند، در اصل شرکتی دانش بنیان است که محصول تولیدی آن حاصل تحقیق و توسعه در حوزه فناوریهای برتر با ارزش افزوده فراوان باشد.
راهنمای فراسکاتی از رایجترین دستورالعملها برای تعریف تحقیق و توسعه در دنیا برای تعریف تحقیق و توسعه به شمار میآید که جدید و بدیع بودن فعالیت، وجود خلاقیت در انجام فعالیت، عدم قطعیت به دلیل ابهامات فراوان، داشتن قابلیت بازآفرینی و یا انتقال و نظاممندی از جمله محورهای تعریف شده در این راهنما است.
هرچه میزان ویژگیهای تحقیق و توسعه بیشتر باشد، سطح فناوری محصول هم بالاترمی رود. به طور مثال برای رسیدن به فرمولاسیون داروهای ضد سرطان ابهامات و عدم قطعیتهای فراوانی وجود داردکه برای رفع این ابهامات تحقیق و توسعه زیادی لازم است و پیچیدگیهای فنی زیادی هم وجود دارد.
ویژگیهای تحقیق و توسعه و سطح بندی محصولات و صنایع به دو مرحله تقسیم میشود که در مرحله اول گروههای تخصصی در حوزههای مختلفی مانند برق والکترونیک تشکیل میشوند تا محصولات هر حوزه را از نظر پیچیدگی فنی، میزان تحقیق و توسعه مورد نیاز برای طراحی نسبت به هم رتبه بندی میشوند که به این موضوع در اصطلاح سطح بندی درون حوزهای میگویند و در همه حوزهها انجام میشود.
در مرحله دوم برای اینکه شیوه ارزیابی در همه حوزهها یکسان باشه همه گروه حوزههای مختلف دو به دو با هم جلسات مشترک برگزار میکنند تا محصولات تولیدی خود را از نظر میزان تحقیق و توسعه، زمان، تعداد نیروی انسانی مورد نیاز وهزینه مورد نیاز بررسی کنند و درنتیجه ممکن است محصولی از سطحی به سطح دیگری منتقل شود که این مرحله را همترازی حوزههای فناوری مینامند.
پس از همترازی، محصولات در سه سطح مختلف جای میگیرند. محصولات سطح یک دارای بالاترین میزان پیچیدگی فنی برای تحقیق و توسعه هستند و مشمول همه حمایتهای قانون حمایت از شرکتهای دانش بنیان میشوند.
محصولات سطح ۲ دارای پیچیدگی فنی بالایی هستند، اما نسبت به سطح یک پایین ترند و از مزایای کمتری نسبت به سطح یک برخوردار میشوند.
محصولات سطح ۳ نیز پیچیدگی فنی محصولات از دو سطح قبلی کمتر و از سطح پایینی در فناوری قرار میگیرند.