با پایان یافتن ذخایر نفت و گاز جهان؛
به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانشجو به نقل از مرکز ارتباطات و اطلاع رسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، انرژی موتور محرک انجام هر کاری است و باید توجه داشت که تا نیرو و انرژی نباشد هیچ یک از موجودات زنده توان انجام هیچ گونه فعالیتی را نخواهند داشت.
انرژی جزو جدا ناپذیر زندگی روزمره همه مردم و نیازمندی‌های آن‌ها است؛ حال اینکه این انرژی چگونه باید تامین شود و آیا منبع آن تمام ناشدنی است جای بحث دارد.
در پاسخ به این پرسش باید گفت که انرژی منبعی محدود دارد و درصورت بروز شرایطی از جمله افزایش تقاضای انرژی، محدودیت استفاده از سوخت‌های فسیلی و تغییرات گسترده در شرایط اقلیمی، منابع انرژی رو به اتمام می‌رود به همین منظورباید به دنبال یک منبع برگشت پذیر انرژی بود. استفاده از انرژی‌های تجدید پذیر یکی از اساسی‌ترین راهکار‌هایی است که می‌توان برای جلوگیری از اتمام انرژی به کار گرفت.
انرژی تجدید پذیر از انرژی حاصل از خورشید، باد، زیست توده، زمین گرمایی، برق آبی، امواج و جذر و مد، زیست توده جامد، بیوگاز و سوخت‌های زیستی قابل تامین است وبه صورت دائم می‌توان ازآن بهره برد.
استفاده نامناسب از سوخت‌های فسیلی، انتشار گاز‌های گلخانه ای، تغییرات آب و هوایی و مواردی از این دست موجب رخداد بحران انرژی خواهد بود به همین منظورضرورت توسعه عرصه استفاده از انرژی‌های تجدید پذیر که قابلیت تولید نور، گرما و انواع انرژی را دارد، احساس می‌شود.
سرمایه گذاری ۳۰۴ میلیارد دلاری دنیا برای تولید انرژی‌های تجدیدپذیر
آژانس بین‌المللی انرژی از سرمایه‌گذاری ۳۰۴ میلیارد دلاری در پروژه‌های تولید برق جهان از منابع تجدیدپذیر طی سال ۲۰۱۸ خبر داده و گفته که برای پروژه‌های انرژی تجدیدپذیر در حوزه حمل‌ونقل، همچنین گرمایش خانه‌ها نیز ۲۵ میلیارد دلار هزینه شده است. به غیر از این حوزه‌ها،۲۴۰ میلیارد دلار هم برای افزایش بهره‌وری تولید و استفاده از انرژی در بخش‌های خانگی، صنعتی و حمل‌ونقل هزینه شده است.
کل سرمایه‌گذاری‌های جهانی در حوزه انرژی در سال گذشته ۱.۸ تریلیون دلار بود و اختصاص یک‌سوم از این رقم به انرژی‌های تجدیدپذیر و افزایش بهره‌وری می‌تواند خبر خوشحال کننده‌ای باشد، اما نکته اینجاست که میزان سرمایه‌گذاری‌ها در این بخش‌ها طی دو سال گذشته رشدی نداشته است. میزان رشد تولید سالانه برق از منابع تجدیدپذیر شامل انرژی بادی، خورشیدی، آبی و ... در سال ۲۰۰۰ حدود ۲۵ گیگاوات بود، اما میزان رشد آن در سال ۲۰۱۶ هفت برابر سال ۲۰۰۰ بود و از آن به بعد رشد چندانی نداشته است.
ضرورت تولید انرژی‌های تجدید پذیر در کشور
بر اساس گزارش «پروژه جهانی کربن» که میزان انتشار گاز‌های گلخانه‌ای را منتشر می‌کند، ایران در سال گذشته حدود ۶۷۲ میلیون تن دی اکسید کربن تولید کرده و جایگاه هفتم را در جهان از لحاظ انتشار گاز‌های گلخانه‌ای داشته است. چین با ۹ میلیارد و ۸۳۹ میلیارد تن و آمریکا با پنج میلیارد و ۲۷۰ میلیون تن، بزرگترین تولیدکننده‌های دی اکسید کربن در سال گذشته بوده‌اند. در جایگاه‌های بعدی هند، روسیه و آلمان قرار دارند.
این در حالی است که ایران بر اساس توافق پاریس برای جلوگیری از گرمایش زمین، متعهد شد که تا سال ۲۰۳۰ حدود ۷.۵ گیگاوات نیروگاه تجدیدپذیر راه‌اندازی کند و قرار بود بخش اعظم آن تا سال ۱۴۰۰ راه‌اندازی شود.
با توجه به ضرورت تولید انرژی‌های تجدید پذیر یقینا ایران نیز برنامه ریزی‌های لازم را برای تامین و تولید انرژی‌های تجدید پذیر مورد نیاز کشور را انجام داده و اجرایی می‌کند.
چشم انداز تامین انرژی
نیاز کلی دنیا برای تامین انرژی اولیه در حال حاضر حدود ۱۲ میلیارد تن SKE (واحد زغال سنگ) در سال است که نیاز این مقدار انرژی هر روز بیشتر و بیشتر نیز خواهد شد.
این در حالی است که اگر انسان‌ها با صرفه جویی مناسب هم انرژی را مصرف کنند، تا ۱۰۰ سال دیگر موادی مانند نفت خام و گاز به پایان می‌رسند و زغال سنگ نیز حداکثر تا دو قرن دیگر پاسخگوی بخشی از نیاز شدید انسان به انرژی خواهد بود. ذخایر اورانیوم قابل استخراج زمین نیز توانایی تولید ۱۵۳ میلیارد تن SKE انرژی را دارند.
در نتیجه منابع تامین انرژی رو به اتمام است و باید توجه داشت که تامین انرژی از طریق انرژی‌های نو و تجدید پذیر امری ضروری است و باید در این حوزه بسیار فعالیت کرد.
انرژی جزو جدا ناپذیر زندگی روزمره همه مردم و نیازمندی‌های آن‌ها است؛ حال اینکه این انرژی چگونه باید تامین شود و آیا منبع آن تمام ناشدنی است جای بحث دارد.
در پاسخ به این پرسش باید گفت که انرژی منبعی محدود دارد و درصورت بروز شرایطی از جمله افزایش تقاضای انرژی، محدودیت استفاده از سوخت‌های فسیلی و تغییرات گسترده در شرایط اقلیمی، منابع انرژی رو به اتمام می‌رود به همین منظورباید به دنبال یک منبع برگشت پذیر انرژی بود. استفاده از انرژی‌های تجدید پذیر یکی از اساسی‌ترین راهکار‌هایی است که می‌توان برای جلوگیری از اتمام انرژی به کار گرفت.
انرژی تجدید پذیر از انرژی حاصل از خورشید، باد، زیست توده، زمین گرمایی، برق آبی، امواج و جذر و مد، زیست توده جامد، بیوگاز و سوخت‌های زیستی قابل تامین است وبه صورت دائم می‌توان ازآن بهره برد.
استفاده نامناسب از سوخت‌های فسیلی، انتشار گاز‌های گلخانه ای، تغییرات آب و هوایی و مواردی از این دست موجب رخداد بحران انرژی خواهد بود به همین منظورضرورت توسعه عرصه استفاده از انرژی‌های تجدید پذیر که قابلیت تولید نور، گرما و انواع انرژی را دارد، احساس می‌شود.
سرمایه گذاری ۳۰۴ میلیارد دلاری دنیا برای تولید انرژی‌های تجدیدپذیر
آژانس بین‌المللی انرژی از سرمایه‌گذاری ۳۰۴ میلیارد دلاری در پروژه‌های تولید برق جهان از منابع تجدیدپذیر طی سال ۲۰۱۸ خبر داده و گفته که برای پروژه‌های انرژی تجدیدپذیر در حوزه حمل‌ونقل، همچنین گرمایش خانه‌ها نیز ۲۵ میلیارد دلار هزینه شده است. به غیر از این حوزه‌ها،۲۴۰ میلیارد دلار هم برای افزایش بهره‌وری تولید و استفاده از انرژی در بخش‌های خانگی، صنعتی و حمل‌ونقل هزینه شده است.
کل سرمایه‌گذاری‌های جهانی در حوزه انرژی در سال گذشته ۱.۸ تریلیون دلار بود و اختصاص یک‌سوم از این رقم به انرژی‌های تجدیدپذیر و افزایش بهره‌وری می‌تواند خبر خوشحال کننده‌ای باشد، اما نکته اینجاست که میزان سرمایه‌گذاری‌ها در این بخش‌ها طی دو سال گذشته رشدی نداشته است. میزان رشد تولید سالانه برق از منابع تجدیدپذیر شامل انرژی بادی، خورشیدی، آبی و ... در سال ۲۰۰۰ حدود ۲۵ گیگاوات بود، اما میزان رشد آن در سال ۲۰۱۶ هفت برابر سال ۲۰۰۰ بود و از آن به بعد رشد چندانی نداشته است.
ضرورت تولید انرژی‌های تجدید پذیر در کشور
بر اساس گزارش «پروژه جهانی کربن» که میزان انتشار گاز‌های گلخانه‌ای را منتشر می‌کند، ایران در سال گذشته حدود ۶۷۲ میلیون تن دی اکسید کربن تولید کرده و جایگاه هفتم را در جهان از لحاظ انتشار گاز‌های گلخانه‌ای داشته است. چین با ۹ میلیارد و ۸۳۹ میلیارد تن و آمریکا با پنج میلیارد و ۲۷۰ میلیون تن، بزرگترین تولیدکننده‌های دی اکسید کربن در سال گذشته بوده‌اند. در جایگاه‌های بعدی هند، روسیه و آلمان قرار دارند.
این در حالی است که ایران بر اساس توافق پاریس برای جلوگیری از گرمایش زمین، متعهد شد که تا سال ۲۰۳۰ حدود ۷.۵ گیگاوات نیروگاه تجدیدپذیر راه‌اندازی کند و قرار بود بخش اعظم آن تا سال ۱۴۰۰ راه‌اندازی شود.
با توجه به ضرورت تولید انرژی‌های تجدید پذیر یقینا ایران نیز برنامه ریزی‌های لازم را برای تامین و تولید انرژی‌های تجدید پذیر مورد نیاز کشور را انجام داده و اجرایی می‌کند.
چشم انداز تامین انرژی
نیاز کلی دنیا برای تامین انرژی اولیه در حال حاضر حدود ۱۲ میلیارد تن SKE (واحد زغال سنگ) در سال است که نیاز این مقدار انرژی هر روز بیشتر و بیشتر نیز خواهد شد.
این در حالی است که اگر انسان‌ها با صرفه جویی مناسب هم انرژی را مصرف کنند، تا ۱۰۰ سال دیگر موادی مانند نفت خام و گاز به پایان می‌رسند و زغال سنگ نیز حداکثر تا دو قرن دیگر پاسخگوی بخشی از نیاز شدید انسان به انرژی خواهد بود. ذخایر اورانیوم قابل استخراج زمین نیز توانایی تولید ۱۵۳ میلیارد تن SKE انرژی را دارند.
در نتیجه منابع تامین انرژی رو به اتمام است و باید توجه داشت که تامین انرژی از طریق انرژی‌های نو و تجدید پذیر امری ضروری است و باید در این حوزه بسیار فعالیت کرد.
ارسال نظرات