تعویض مدیر عامل نکاچوب؛ تنها راه حل مسئولان برای حل مشکلات کارگران تعدیل شده / آتشی که مافیای چوب به محافظان جنگل زد

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، زینب سادات میرسلطانی؛ درخت یکی از زیباترین مظاهر خلقت و جلوه‌ای از تجلیات آفریدگار عالم و نماد آبادانی و شاخص سبزی و خرمی و مظهر زندگی است و حفظ آن از سوی مردم و مسئولین هر کشور و هر اجتماع،  باید از اولویت‌های اصلی به حساب بیاید.

در این میان هستند افرادی که با سودجویی و یا اظهارات غیر کارشناسی خود عامل تخریب و نابودی جنگل می شوند.

درست حدس نزدید! همیشه اینگونه نیست که بهره‌برداران جنگل به قطع و غارت درختان روی بیاورند، بلکه می‎‌شود گاهی افراد بالادست به دلیل نداشتن مدیریت و تخصص درست در این زمینه، دست به تصویب لوایحی می زنند که به ظاهر، حافظ محیط زیست و جنگل‌ها هستنده، اما در باطن، کمر به نابودی جنگل‌ها بسته اند؛ لوایحی که موجب بیکاری هزاران کارگر متخصص می‌شود.

در این گزارش می‌خواهیم به لایحه طرح تنفس درختان بپردازیم؛ طرحی که قبل از تصویب، اجرایی شد و در حال حاضر چند سالی است که به کار خود ادامه می‌دهد. همچنین محل بحث بسیاری از منتقدین و کارشناسان این حوزه شده است.

اواخر فروردین‌ماه ۹۸ بود که حدود ۶۰۰ نفر از کارگران شرکت نکا چوب (یکی از شرکت‌های بهره بردار از جنگل های مازندران) با اعتراضات خود مقابل درب این شرکت، خواهان دریافت حق و حقوق خود شدند. شرکت نکاچوب در سال ۱۳۵۰ با هدف بهره برداری علمی و مکانیزه از جنگل‌های نکا به شرط احیای جنگل‌های مخروبه، انجام عملیات پرورشی و حفظ تجدید حیات طبیعی تاسیس شد. ساختار اصلی این شرکت، از دو بخش صنعت و جنگل تشکیل شده است.

 

کارگران معترض نسبت به اتمام قرارداد و عدم تمدید مجدد آن از اردیبهشت ماه سال جاری ، در مقابل این شرکت تجمع کرده بودند. این موضوع درست زمانی اتفاق افتاد که آقایی، رئیس سازمان جنگل‌ها دستور داد تا قرارداد‌های حفاظت از جنگل‌ که به اتمام رسیده ، دیگر تمدید نشوند و همین مسأله موجب اعتراض کارگران، تجمع و اعتصاب آن‌ها شد.

پس از این ماجرا، ۶۰۰ نفر از کارگران شرکت نکاچوب در اعتراض به عدم تمدید قرارداد و پرداخت نشدن حقوق سه ماهه امسال صبح روز سه شنبه، ۲۱ خردادماه مقابل درب شرکت تجمع کردند. این اتفاق در حالی روی داد که قرارداد پرسنل در تاریخ ۳۱ اردیبهشت ماه امسال به اتمام رسیده و قرارداد جدیدی بین شرکت و پرسنل منعقد نشد.

 

البته منابع آگاه، از انتصاب مدیر عامل جدید برای این شرکت و قول حل شدن مشکلات کارگران در آینده ای نزیک خبر دادند.

 

فردوسی‌پور، مدیر عامل تا چند روز گذشته نکاچوب معتقد است که بیش از سیزده شرکت در این حوزه همزمان با ما فعال هستند و بزرگترین‌های این شرکت‌ها بجز ما، «چوب و کاغذ مازندران» و «چوب فریم» است که آنها هم برای پیگیری این موضوع به مسئولان زیادی مراجعه کردند، اما کمکی دریافت نکردند.

 

مدیر عامل سابق نکاچوب می‌گوید ما نه از وزیر جهاد کشاورزی، نه از دولت و نه از مجلس نتوانستیم پاسخ روشن و مثبتی پیرامون مطالبه‌مان دریافت کنیم و این امر موجب بلاتکلیفی ما و کارگران شده است. ما باید طبق قرارداد تا ۳۱ فروردین ۹۸ جنگل را تخلیه می کردیم که این کار را هم کردیم. از سوی دیگر سازمان جنگل‌ها قصد دارد با درج آگهی ، طرف جدید قرارداد را بیابد.

 

عدم تمدید قرارداد موجب بیکاری حداقل ۶۰۰ نفر در نکاچوب می‌شود
فردوسی‌پور ادامه می‌د‌هد که عدم تمدید قرارداد موجب بیکاری حداقل ۶۰۰ نفر در شرکت ما می‌شود؛ که براساس برآوردهایمان از تعداد نیرو‌های شرکت‌های دیگر، احتمالا بین ۲۰۰۰ تا ۲۲۰۰ نفر در این منطقه از کار بیکار می‌شوند.

به گفته وی، متولی نکاچوب خود وزارت جهاد کشاورزی است و بعید است که این شرکت خودسرانه از بدنه دولتی‌اش جدا شده باشد. در سال ۹۲ نکاچوب بابت رد دیون وزارت جهاد کشاورزی به بانک ملی واگذار شد، اما متاسفانه وزارت آن را در شرایط بسیار بد و آسیب‌خورده‌ای واگذار کرد و این به حدی بود که تعداد پرسنل آن از حدود  ۳۰۰۰ نفر به حدود ۶۰۰ نفر تقلیل یافته است.

مدیرعامل نکاچوب با اشاره به سیل اخیر مازندران می‌گوید: این سیل به زراعت و باغداری عده قابل توجهی از مردم و کارگران این شرکت لطمه وارد کرده است؛ حال در چنین شرایطی که مسئولان مربوطه قرارداد کارگران را هم تمدید نمی‌کنند، دیگر نمی‌دانیم که چه باید بکنیم.  این مساله شرایط بسیار سختی را برای کارگران و آینده شرکت رقم خواهد زد.

البته به شرکت‌های بهره بردار از جنگل ابلاغ شده بود که سه سال فرصت دارند تا نیرو‌های خود را تعدیل کنند و قطعا شرکت در طول این بازه زمانی، راحت‌تر به فکر مزایا و سنوات نیرو‌های تعدیلی خواهد بود. اما مشکل از اینجا جدی‌تر شد که سازمان جنگل‌ها زیر قول خود زد و سال بعد به صورت ناگهانی، خواستار تعدیل یکباره نیرو‌ها در بازه زمانی بسیار کوتاه شد.

 

زحمتکش، فعال رسانه ای در این خصوص می گوید: این شرکت‌ها، بیش از ۶۰ -۷۰ سال هست که منابع و ادوات لجستیکی زیادی برای حفاظت از جنگل‌ها در اختیار دارند. برای نمونه  شرکت نکاچوب حدودا ۷۰ سال در همین زمینه توسط ادوات و تجهیزات خود مشغول به کار حفاظت است و جالب این است که همین محافظان جنگل هر هفته در حال کشف و ضبط قاچاق و قاچاقچیان جنگل هستند و آن‌ها را به نیروی انتظامی تحویل می‌دهند.

به گفته او، سال گذشته نیز نیرو‌های محافظ شرکت‌های بهره‌بردار ۷۰۰ تن چوب قاچاق را کشف کرده بودند. او بر این باور است که اگر این افراد نباشند دیگر چه کسی می‌خواهد جلوی این حجم عظیم قاچاق را بگیرد؟

زحمتکش به فعالیت مافیای واردات در این زمینه اشاره دارد و می‌گوید که همه مشکلات از مافیات واردات شروع شد. آن‌ها در زمان به خطر افتادن موقعیت خود دستور می‌دهند که این افراد تولید کننده اصلا نباید روی کار بمانند. به گفته او بند ۶ طرح تنفس جنگل‌ها به صورت قانونی اعلام می‌کند که شرکت‌های بهره بردار می‌توانند از درخت‌های بر زمین افتاده و شکسته برای تولید استفاده کنند، در این صورت کارخانه نکاچوب می‌تواند۶۰۰ نفر نیروی خود را به ۱۰۰۰ نفر برساند، در این حالت است که تولید در داخل افزایش یافته و قیمت واردات کاهش پیدا می‌کند. وارداتچیان در این مرحله ضرر خواهد کرد، و با یک لابی می‌تواند به راحتی طرح حفاظت از جنگل‌ها را از بین ببرند.

 

این فعال سابق دانشجویی می‌گوید در همین راستا تنها تشکل پیگیر این مهم، بسیج دانشجویی بود که با نامه نگاری‌های پی‌در‌پی و برگزاری جلسات و تیم سازی به روشنگری و تبیین این مهم پرداخت و هم اکنون نیز پیگیر این ماجرا هست.

 

پس از گفتگو با زحمتکش و اشاره او به ورود این تشکل پای کار و دغدغه‌مند بسیجی، بر آن شدیم تا در همین خصوص و چگونگی عملکرد آن‌ها در این قضیه با دبیر این تشکل مصاحبه‌ای را ترتیب دهیم. بیژنی، دبیر قرارگاه احمدی روشن بسیج دانشجویی مازندران در خصوص زمان و چگونگی ورودشان به این مسئله می‌گوید که از دی ماه سال پیش به موضوع تعدیل نیرو در شرکت‌های بهره بردار ورود کردیم، اما تنها یک نماینده از شهر ماهشهر به ما قول ورود به این موضوع را داد و طی آن، نامه‌ای به مسئولین زیربط نوشت؛ فوریت نامه نیز از این قرار بود که چرا در جریان این اتفاقات، می‌بایست کارگران بیکار شوند؟

 

بیژنی درباره پاسخ آقایان مسئول به نامه آن‌ها گفت: آقای حجتی و آقایی در پاسخ به نامه اذعان کردند که «اصلاً بنا نداریم کارگران را اخراج کنیم. هدف ما این نیست که جنگل‌ها را از نیرو‌های حفاظتی خالی کنیم، ما به دنبال یک طرح جایگزین برای این موضوع هستیم که در این طرح نیرو‌های حفاظتی توانمندتری جایگزین شوند».

به گفته بیژنی این ماجرا به گونه‌ای دیگر ادامه یافت؛ به طوری که پس از گذشت زمان و در اول خرداد ماه که موعد قرارداد کارگران بود، به شرکت‌های بهره بردار نامه نوشته شد و طی آن نامه فرم درخواست اخراج تمام کارگران صادر گردید.

او می‌گوید که از نماینده‌ها گرفته تا مسئولان منابع طبیعی، هیچ‌کدام نمی‌توانند برای مشکلات استان مازندران کاری انجام دهند، و تنها می‌گویند همه چیز محدود به سازمان جنگل‌ها و زیر نظر آقایی است!

بیژنی به پیگیری‌های این تشکل اشاره کرد و گفت: ما از سوی دادستانی پیگیر این موضوع هستیم و به محض پایان یافتن امتحانات در اواخر خرداد یا اوایل تیرماه، جلسه با دادستان را برگزار خواهیم کرد، تا حداقل بتوانیم از سوی قوه قضاییه به این موضوع ورود کنیم.

بیژنی از نماینده‌ها و عدم همکاری‌شان با این مطالبات، این طور می‌گوید: نماینده‌ها تنها کاری که از دستشان ساخته است گرفتن عکس‌های سلفی با کارخانه‌ها و شرکت‌ها برای ارائه گزارش کار در پیج خود است، زمانی هم که با آن‌ها ارتباط می‌گیریم می‌گویند پیگیریم و نامه می‌زنیم، اما عملا هیچ کاری انجام نمی‌دهند.