نویسنده صهیونیستی:
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، «تسوی بارئیل» کارشناس و شرق‌شناس صهیونیستی در مقاله‌ای به نقش و جایگاه کشور‌های مصر، عربستان سعودی و امارات در بحران‌ها و مسائل منطقه‌ای پرداخت.
به نوشته پایگاه خبری عربی۲۱، او در مقاله‌ای در روزنامه هآرتص، نوشت: مصر به همراه عربستان سعودی و امارات متحده عربی وارد یک درگیری بزرگ برای تحت کنترل در آوردن حکومت سودان شده و حمایت‌های سیاسی، دیپلماتیک و امنیتی از نظامیان این کشور به عمل می‌آورد که در رأس آن‌ها ژنرال «عبدالفتاح البرهان» رئیس شورای انتقالی نظامی قرار دارد.
این نویسنده که خاطرات سفر خود به کشور‌های مصر، اردن، تونس، مغرب، ترکیه و عراق را در کتابی جمع‌آوری کرده است همچنین نوشت که مصر، ریاض و ابوظبی به ژنرال‌های سودانی فشار می‌آورند تا تسلیم خواسته معترضان نشده و آن‌ها را با خشونت سرکوب کنند.
به عقیده وی منافع سه کشور یاد شده در ادامه حکمرانی شورای نظامی بر سودان است.
اما در لیبی، «تسو بارئیل» نوشت که مصر و امارات برای تثبیت وضعیت «خلیفه حفتر» که در معرض تهدید قرار دارد، تلاش می‌کنند تا بتواند طرابلس را اشغال کند. به طوری که در حال حاضر مشاوران نظامی مصری و اماراتی در کنار او هستند و حفتر نیز بار‌ها برای مشورت با عبدالفتاح السیسی به قاهره سفر کرده، به طوریکه کشور‌های غربی اگر بخواهند با حفتر ارتباط برقرار کنند از کانال مصر این کار را انجام می‌دهند.
این تحلیلگر اسرائیلی در ادامه نوشت که تروئیکای عربی متشکل از مصر، امارات و عربستان سعودی همپیمانان دائمی آمریکا در منطقه نیستند، اما در بحران‌های منطقه‌ای همچون سوریه و تنش فلسطینی-اسرائیلی بعنوان یک عنصر اصلی عمل می‌کنند.
او در این خصوص افزود: «شرایط عربستان سعودی در واشنگتن به خصوص در کنگره و افکار عمومی آمریکا متزلزل است و این کشور را به سمت روابط فزاینده با چین و روسیه کشانده است. امارات نیز تلاش دارد با قطر در آمریکا رقابت کند و اعتماد چندانی نیز به دونالد ترامپ ندارد. مصر نیز از نظر اقتصادی مرهون ریاض و واشنگتن است، اما اخیرا از روسیه سلاح خریده و پروژه‌های اقتصادی وسیعی را به چین واگذار کرده است.»
به گفته وی ترامپ برای سه کشور یاد شده رئیس‌جمهور بسیار عالی محسوب می‌شود، اما آن‌ها خود را برای دورانی که ترامپ بر سر کار نباشد آماده می‌کنند.
او در خصوص بحران عربستان سعودی و امارات با ایران نیز مدعی شد که مصر آن‌گونه که دو کشور خواهان آن هستند عمل نکرده است و برخی گزارش‌ها از تلاش قاهره برای واسطه‌گری میان ریاض و تهران خبر می‌دهند، اما این موضوع به خواسته عربستان سعودی بستگی دارد.
اما در مورد تنش اسرائیلی-فلسطینی، نویسنده معتقد است که در سال‌های اخیر نقش مصر به ارائه مشاوره به تل آویو و حماس در خصوص آتش‌بس در جنگ‌ها کاهش یافته است، اما عربستان سعودی مسئول به ثمر نشستن طرح موسوم به «معامله قرن» برای پایان دادن به این بحران است و وظیفه دارد تا فلسطینی‌ها را برای پذیرش این طرح تحت فشار بگذارد و همچنین اردن را نیز با این طرح همراه کند.
او در پایان نوشت که نشست بحرین با گذشت زمان به موضوع کم اهمیتی تبدیل خواهد شد. فلسطینی‌ها هرگز به این نشست نخواهند آمد و اردن نیز تحت فشار مردمی فزاینده‌ای قرار دارد. در این شرایط مصر تنها همراه معامله قرن است.
نشست اقتصادی منامه که به عنوان مقدمه‌ای برای اجرای طرح معامله قرن شناخته می‌شود، قرار است در روز‌های چهارم و پنجم تیرماه آتی برگزار شود که مخالفت بسیاری از کشور‌های عربی و اسلامی را در پی داشته است.
معامله قرن، طرحی به پیشنهاد دولت آمریکا و رژیم صهیونیستی و حمایت عربستان، برای پایان منازعه «اسرائیل» با فلسطین و مقدمه‌ای برای عادی‌سازی روابط عربی اسرائیلی است. در این طرح و مذاکرات بعدی، مسئله آوارگان با «وطن جایگزین» در خارج از فلسطین اشغالی حل و «حق بازگشت» آوارگان فلسطینی به کشورشان برای همیشه لغو می‌شود.
به نوشته پایگاه خبری عربی۲۱، او در مقاله‌ای در روزنامه هآرتص، نوشت: مصر به همراه عربستان سعودی و امارات متحده عربی وارد یک درگیری بزرگ برای تحت کنترل در آوردن حکومت سودان شده و حمایت‌های سیاسی، دیپلماتیک و امنیتی از نظامیان این کشور به عمل می‌آورد که در رأس آن‌ها ژنرال «عبدالفتاح البرهان» رئیس شورای انتقالی نظامی قرار دارد.
این نویسنده که خاطرات سفر خود به کشور‌های مصر، اردن، تونس، مغرب، ترکیه و عراق را در کتابی جمع‌آوری کرده است همچنین نوشت که مصر، ریاض و ابوظبی به ژنرال‌های سودانی فشار می‌آورند تا تسلیم خواسته معترضان نشده و آن‌ها را با خشونت سرکوب کنند.
به عقیده وی منافع سه کشور یاد شده در ادامه حکمرانی شورای نظامی بر سودان است.
اما در لیبی، «تسو بارئیل» نوشت که مصر و امارات برای تثبیت وضعیت «خلیفه حفتر» که در معرض تهدید قرار دارد، تلاش می‌کنند تا بتواند طرابلس را اشغال کند. به طوری که در حال حاضر مشاوران نظامی مصری و اماراتی در کنار او هستند و حفتر نیز بار‌ها برای مشورت با عبدالفتاح السیسی به قاهره سفر کرده، به طوریکه کشور‌های غربی اگر بخواهند با حفتر ارتباط برقرار کنند از کانال مصر این کار را انجام می‌دهند.
این تحلیلگر اسرائیلی در ادامه نوشت که تروئیکای عربی متشکل از مصر، امارات و عربستان سعودی همپیمانان دائمی آمریکا در منطقه نیستند، اما در بحران‌های منطقه‌ای همچون سوریه و تنش فلسطینی-اسرائیلی بعنوان یک عنصر اصلی عمل می‌کنند.
او در این خصوص افزود: «شرایط عربستان سعودی در واشنگتن به خصوص در کنگره و افکار عمومی آمریکا متزلزل است و این کشور را به سمت روابط فزاینده با چین و روسیه کشانده است. امارات نیز تلاش دارد با قطر در آمریکا رقابت کند و اعتماد چندانی نیز به دونالد ترامپ ندارد. مصر نیز از نظر اقتصادی مرهون ریاض و واشنگتن است، اما اخیرا از روسیه سلاح خریده و پروژه‌های اقتصادی وسیعی را به چین واگذار کرده است.»
به گفته وی ترامپ برای سه کشور یاد شده رئیس‌جمهور بسیار عالی محسوب می‌شود، اما آن‌ها خود را برای دورانی که ترامپ بر سر کار نباشد آماده می‌کنند.
او در خصوص بحران عربستان سعودی و امارات با ایران نیز مدعی شد که مصر آن‌گونه که دو کشور خواهان آن هستند عمل نکرده است و برخی گزارش‌ها از تلاش قاهره برای واسطه‌گری میان ریاض و تهران خبر می‌دهند، اما این موضوع به خواسته عربستان سعودی بستگی دارد.
اما در مورد تنش اسرائیلی-فلسطینی، نویسنده معتقد است که در سال‌های اخیر نقش مصر به ارائه مشاوره به تل آویو و حماس در خصوص آتش‌بس در جنگ‌ها کاهش یافته است، اما عربستان سعودی مسئول به ثمر نشستن طرح موسوم به «معامله قرن» برای پایان دادن به این بحران است و وظیفه دارد تا فلسطینی‌ها را برای پذیرش این طرح تحت فشار بگذارد و همچنین اردن را نیز با این طرح همراه کند.
او در پایان نوشت که نشست بحرین با گذشت زمان به موضوع کم اهمیتی تبدیل خواهد شد. فلسطینی‌ها هرگز به این نشست نخواهند آمد و اردن نیز تحت فشار مردمی فزاینده‌ای قرار دارد. در این شرایط مصر تنها همراه معامله قرن است.
نشست اقتصادی منامه که به عنوان مقدمه‌ای برای اجرای طرح معامله قرن شناخته می‌شود، قرار است در روز‌های چهارم و پنجم تیرماه آتی برگزار شود که مخالفت بسیاری از کشور‌های عربی و اسلامی را در پی داشته است.
معامله قرن، طرحی به پیشنهاد دولت آمریکا و رژیم صهیونیستی و حمایت عربستان، برای پایان منازعه «اسرائیل» با فلسطین و مقدمه‌ای برای عادی‌سازی روابط عربی اسرائیلی است. در این طرح و مذاکرات بعدی، مسئله آوارگان با «وطن جایگزین» در خارج از فلسطین اشغالی حل و «حق بازگشت» آوارگان فلسطینی به کشورشان برای همیشه لغو می‌شود.
ارسال نظرات