شاعر پیشکسوت از ایران رفت

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانتشجو، علیرضا قزوه که پیش‌تر مدیر مرکز تحقیقات زبان فارسی در هند بود، دوباره برای فعالیت‌های جدید به هند برگشت.

بر اساس این گزارش، قزوه این بار با عنوان «وابسته فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران در دهلی نو» آغاز فعالیت کرده و به معرفی دستاوردهای انقلاب اسلامی و ارتقای جایگاه زبان فارسی و تکیه بر مشترکات فرهنگی اقدام خواهد کرد. او پیش‌تر مدیر مرکز تحقیقات زبان فارسی در هند بود و به مدت ۵ سال از سال ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۱ در این کشور فعالیت می‌کرد.

قزوه پیش از این نیز سابقه حضور در هند را در کارنامه خود دارد، هرچند وابسته فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران در کشور تاجیکستان، دبیر نخستین جشنواره بین‌المللی شعر فجر و مسئول دفتر شعر و موسیقی وزارت ارشاد از سمت‌های او در کشورمان بوده است.

چندی پیش نیز گروهی از استادان زبان و ادبیات فارسی هندوستان در نامه‌ای سرگشاده خطاب به رهبر معظّم انقلاب، تقاضا کرده‌اند که علیرضا قزوه دوباره به رایزنی فرهنگی ایران در هند بازگردد.
 
امضاکنندگان این نامه با ذکر خدمات علیرضا قزوه به زبان و ادبیات فارسی در هند، ادامه‌ حضور این شاعر انقلابی در هندوستان را نویدبخش ادامه‌ فعالیت‌های پربار فرهنگی جمهوری اسلامی و رشد و احیاء زبان و ادبیات فارسی در شبه‌قاره دانسته‌ بودند. متن نامه در ادامه می‌آید؛

«بسم الله الرّحمن الرّحیم

محضر رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران؛ حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی)
سلام علیکم

ضمن تقدیم احترام و آرزوی تندرستی و شادکامی برای شما و ملت سرافراز ایران، اینجانبان امضاکنندگان این نامه از شما خواهشمندیم که ترتیبی اتخاذ فرمایید تا «آقای دکتر علیرضا قزوه» دوباره در خانه فرهنگ ایران در دهلی نو حضور پیدا نمایند.

دلیل درخواست ما، شایستگی‌های اثبات‌شده ایشان در امور فرهنگی، سوابق درخشان فعالیت‌های ایشان در هنگام مأموریت در هند در کسوت مدیریت مرکز تحقیقات زبان فارسی، آشنایی دقیق و کافی ایشان با فضای فرهنگی و ادبی هند و اقتضائات آن، آگاهی‌شان از ضرورت‌های راهبردی کوتاه‌مدّت و بلندمدّت حضور فرهنگی ایران و زبان فارسی در سرزمین هند، احاطه ایشان بر تکنیک‌های مدیریتی مفید و دارای کیفیت و گستردگی لازم برای حصول زودهنگام‌تر به اهداف فرهنگی ایران، و اشراف آن بزرگوار بر مقولات مدیریت و مدبریت فرهنگی است.

لازم به یادآوری است که در زمان حضور ایشان در خانه فرهنگ ایران در دهلی، وزنه و اعتبار و عملکرد ایشان همسنگ با یک «رایزن» و «سفیر فرهنگی» تمام‌عیار بود و اغلب همت و وجود ایشان یک تنه برای انجام کارهای بزرگ و مؤثر کفایت می‌کرد.

به کوشش ایشان، انجمن‌های ادبی فارسی در شهرهای متعددی راه‌اندازی شدند، فارسی‌سرایی و فارسی‌نویسی قوت گرفت و احیا شد، ارتباطات فرهنگی بین فرهیختگان دو ملت ایران و هند به حداکثر رسید، ادبیات معاصر ایران و به ویژه ادبیات دوران انقلاب اسلامی به هند معرفی شد، و تعداد قابل توجهی از آثار تحقیقی معطل‌مانده ایران‌شناسان هندی منتشر شدند.

همه اهالی فرهنگ در هندوستان و علی‌الخصوص دلبستگان زبان فارسی در هند، به خاطر دارند که روزگاران مأموریت ایشان در دهلی چه دوران پررونق و پر رفت و آمد و پرثمری برای خانه‌ فرهنگ ایران بوده است.

ایشان نه تنها برای دانشجویان زبان فارسی، بلکه برای استادان ایراندوست نیز یک مرجع علمی و ملجأ عاطفی و پناهگاه امن ایمان و اخلاق بودند. به همه دلایل فوق، از حضور شما عاجزانه تقاضا داریم که حتی اگر علی‌رغم میل خود ایشان باشد، این ادیب بزرگوار را بار دیگر به خانه فرهنگ دهلی نو بازگردانید و با وجود آقای دکتر علی‌رضا قزوه، چراغ امید را برای زبان فارسی و فرهنگ ایرانی در هندوستان روشن نگهدارید.

دعاگوی شما و ملت شریف ایران و آرزومند سربلندی ایران و اهتزار زبان شیرین فارسی و ادبیات فاخر آن هستیم.

با تقدیم احترام؛ استادان دانشگاه، ادیبان و اهالی فرهنگ هندوستان».