به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو، میز نقد و بررسی سینمای بین الملل و بررسی فیلم‌سینمایی«فروشگاهی کنار خیابان» با حضور مسعود فراستی، جواد طوسی و محمدتقی فهیم در برنامه بامدادی هفت برگزار شد.
مسعود فراستی در ابتدای این نشست گفت: کیارستمی در زمان حیاتش از من بابت نقدهایم تشکر کرد و گفت نقدت به درد بخور بود و اصلا از نقد ناراحت نمی شد، ما در برنامه هفته قبل که به بررسی آثار سینمای کیارستمی اختصاص داشت، نقد را به شدت کنترل کردیم و بی رحمی درکار نبود.
مسعود فراستی در ادامه در خصوص فیلم‌سینمایی فروشگاهی «کنار خیابان» که در ژانر کمدی رمانتیک به کارگردانی ارنست لوبیچ ساخته شده است گفت: به نظرم این فیلم عجیب ساده و در این حال پیچیده است. ثانیه ای اول که به تعریف اسم فیلم میپردازد اسم را شناسنامه دار میکند. اولین نما نمای دوچرخه پادوی مغازه است که ما رو به مغازه میبرد در بست ثانیه اول کل محیط تشریح میشود. دوربین آرام آرام شخصیت ها را از نمای مدیوم نشان میدهد. در ۱ دقیقه اول شخصیت ها معرفی میشود و دوربین اصلا ساکن نیست و متحرک است. کارگردان این اثر شیوه کارگردانی اش پرتحرک غیر محسوس است و کات ها بی موقع نیست و تضاد بسیار زیبایی را در شخصیت اصلی به وجود می آورد که بسیار زیباست.
فراستی ادامه داد: شب کریسمس را نوعی به تصویر بکشد که تمام کدها از جمله شگون باریدن برف در کریسمس را به صورت عجیب به تصویر میکشد. حرکت های دوربین و کات آخر نشان میدهد شخصیت اصلی میخواهد بگوید اینجا خانه من است. در اوج تراژیک بودن کمدی و به شدت انسانی است. همه چیز در این فیلم اندازه است و باعث میشود فیلم انسانی باشد.
وی ادامه داد: تا فیلمساز مردم و دوست نداشته باشد نمی تواند ژانر کمدی بسازد فیلمسازان ما انگار نه خود را دوست دارند نه مردم را.
جواد طوسی هم در این خصوص گفت: لوبیچ(کارگردان)با سادگی تمام مسائل را بیان میکند و در چند سال چند فیلم‌موزیکال خوب میسازد، در این فیلم یک لوکشینی دارد که طیف های مختلفی از جامعه را میبینم. نوع تنبه را به صورت های مختلف بیان میکند که این بار ترکیبی انگار خاستگاه اجتماعی این فیلمساز را بیان میکند که میتوان مناسبات آن جامعه را بیان میکند که بعد از ۸۰ سال هنوز سرپاست و فیلمنامه اش قدم به قدم رشد میکند.
جواد طوسی در ادامه افزود: قرینه سازی در دیالوگ نویسی این فیلم عالی است. و تمام‌نکات فیلم عالی است. در سینمای کمدی اتفاقا مسئله مخاطب و بازگشت سرمایه مهم است. سینمای کمدی در بخش قابل توجهی از این ژانرها یک تیپ سازی صورت گرفته است که باقی نماند، از جایی به بعد که یک موج سازنده داشتیم سازنده نتوانست ادامه دهد. تنها میتوان گفت در سینمای ما سینماگران بعد از انقلاب کندی سازان خوب از کار کمدی خوب فاصله گرفته اند.
محمدتقی فهیم در پایان گفت: قالب فیلمهای لوبیچ درمورد شهرهایی است اروپایی. ما کاملا صحنه و شخصیت ها را درک میکنیم و می فهمیم. این فیلم در آمریکا ساخته میشود. جالب این است که نویسنده اقتدا میکند به لوبیچ. با این تجربه هایی که از لوبیچ دیده عمل میکند. یک فیلمساز انقدر شریف برای ما میزانسن میسازد. به شدت دکوپاژ و میزانسن این فیلم جذاب است. اندازه و تایم پلان ها درست است.
وی گفت: این اهمیت لوبیچ برمیگردد به اینکه لوبیچ خوب می‌فهمد در خدمت چه نظامی است. اساسا به لحاظ ایدئولوژیک همین است. اینکه کسانی که مثل لوبیچ در نظام سرمایه داری فیلم میسازد رقیب را نابود میکند . ما در حوزه نظریه پردازی اساسا این مسئله را نداشتیم. یک روزی ما فیلم های خوبمان را درک نکردیم. اما آنجا لوبیچ آنکار را میکند.
امروز سینمای ایران را تا حدی آلوده کردند که روشنفکران ما فیلم های خوب نمیسازد.
ارسال نظرات