با تلاش یک گروه تحقیقاتی؛
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو؛ انسان‌ها هزاران سال تحت تاثیر ابریشمی که عنکبوت‌های می‌سازند بوده‌اند تا بتوانند با استفاده از آن لباس تهیه کنند یا آن را برای تولید مواد جدید و قوی در آزمایشگاه بازسازی کنند. در یک پژوهش جدید محققان تلاش خود را بر غدد ابریشم ساز و ابریشم عنکبوت درختی داروین متمرکز کرده‌اند.
عنکبوت درختی داروین گونه‌ای از عنکبوت‌های گردباف هستند که تار هایشان را به شکل چرخ دنده می‌تنند. آن‌ها بزرگترین تار‌های کروی شناخته شده را بالای سطوح جاری می‌سازند. تحقیق‌های گذشته نشان داده که در حقیقت عنکبوت هفت نوع ابریشم برای استفاده در بخش‌های مختلف تار می‌سازد که یکی از این انواع ابریشم ها، ابریشم دراگلاین است. دراگلاین قوی‌ترین نوع ابریشم عنکبوتی موجود است که برای ساخت قسمت‌های پره مانند استفاده می‌شود تا بتواند به قسمت‌های دور تار استحکام ببخشد.
با نگاه دقیق‌تری به این ابریشم محققان دو نوع مشابه از پروتئین‌های تکراری با نام‌های MaSp۱ و MaSp۲ که در بسیاری از ابریشم‌های عنکبوتی دیده می‌شود، یافتند. اما در دراگلاین عنکبوت درختی داروین آن‌ها نوع دیگری از پروتئین‌های تکراری به نام MaSp۴a یافتند. مطالعات نشان می‌دهد این پروتئین علاوه بر دارا بودن آمینواسید پرولین که عموما خاصیت کشسانی دارد، دارای مقدار کمی از اجزای MaSp۱ و MaSp۲ نیز هستند و همین آن‌ها را اندکی خاص کرده است.
محققان همچنین دریافتند که غده تولید کننده این ابریشم کشیده‌تر از سایر عنکبوت هاست و این موضوع شاید نشانه دیگری برای قدرت ابریشم تولید شده باشد.
ارسال نظرات