با استفاده از پرینتر ۳ بعدی؛
به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانشجو؛ محمد آقاجانی رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، امروز در نشست خبری دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: در تولید استخوان مصنوعی توسط محققان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، دو اتفاق مهم رخ داده است.
وی افزود: یک زیست‌ماده (بایومتریال) در این پژوهش که بسیار شبیه استخوان است، تولید شده که بتواند به کمک پرینتر سه‌بُعدی، استخوان را متناسب با ضایعه بیمار، طراحی و بسازد.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تصریح کرد: به کمک این زیست‌ماده، نقصی که برای بیمار به وجود آمده، از بین می‌رود.
آقاجانی یادآور شد: همچنین دستاورد مهم دیگر در این طرح، تولید و ساخت پرینتر سه‌بُعدی است که بتواند این زیست‌ماده را پرینت کند.
وی گفت: این پرینتر سه‌بُعدی با همکاری محققان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و دانشگاه‌های صنعتی، در کشور تولید شده است.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با تشریح فرآیند درمان بیماران دارای نقص استخوانی به کمک این زیست‌ماده و پرینتر سه‌بُعدی، بیان کرد: استخوان مصنوعی تولید شده در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، موضوع پژوهشی ۱۰ ساله است که به درمان ضایعات استخوانی کمک می‌کند.
آقاجانی افزود: مهم‌ترین ایجادکننده ضایعات استخوانی در کشور ما حوادث ترافیکی هستند؛ برخی از این ضایعات خود به خود ترمیم می‌شوند، اما برخی دیگر چنین امکانی را ندارند و اقدامات جراحی بر روی آن‌ها باید صورت گیرد. همچنین سرطان‌ها، تومور‌ها و بیماری‌های مادرزادی، موجب برخی ضایعات استخوانی می‌شود.
وی یادآور شد: در دنیا سه روش برای ترمیم ضایعات استخوانی متداول است؛ روش اول اتوژن است که از استخوان خود بیمار برای ترمیم ضایعه، کمک گرفته می‌شود. تحمل جراحی و درد طولانی، از عوارض این روش است.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: روش دیگر، آلوژن است که از جسد، استخوان را برای ترمیم به کار می‌گیرند که این روش، خطر انتقال آنتی‌ژن‌ها را به همراه دارد.
وی اظهار کرد: روش سوم استفاده از زیست‌ماده یا بایومتریال است که در دنیا نیز به کار گرفته می‌شود، اما این بایومتریال‌ها باید از لحاظ شیمیایی و فیزیکی، کاملاً شبیه استخوان باشند.
آقاجانی یادآور شد: پایه بایومتریال‌ها، ماده سرامیک است، اما به دلیل اینکه سرامیک، نقطه ذوب هزار درجه دارد و نمی‌توان آن را به کمک دستگاه‌های پرینتر، پرینت کرد؛ تنها در آزمایشگاه قبلاً ساخته می‌شود و امکان اختصاصی کردن آن برای بیماران وجود ندارد. از این رو محققان ما در این پژوهش، سعی در تولید ماده‌ای داشتند که بتواند همزمان ضمن ترمیم، برای یک بیمار نیز به صورت اختصاصی طراحی شود.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تأکید کرد: به همین منظور، ما در یک پژوهش ۱۰ ساله توانستیم به یک زیست‌ماده که ترکیبی از سرامیک و پلیمر است، دست یابیم.
وی اضافه کرد: برای درمان بیماران ابتدا نقص استخوانی، تصویربرداری می‌شود و سپس با استفاده از محققان حوزه صنعتی و کامپیوتر، طرح کامل ضایعه مشخص می‌شود و پس از آن، زیست‌ماده به وسیله پرینتر سه‌بُعدی اختصاصی، استخوان مورد نظر برای ضایعه را طراحی می‌کند و در محل نقص مورد نظر، جایگذاری می‌نماید.
آقاجانی خاطرنشان کرد: تاکنون پنج بیمار دارای ضایعات فک و صورت و یک بیمار با ضایعه در قسمت پا، به کمک این تکنولوژی مورد درمان قرار گرفته‌اند و نتایج جراحی کاملاً رضایت‌بخش بوده است.
وی افزود: یک زیست‌ماده (بایومتریال) در این پژوهش که بسیار شبیه استخوان است، تولید شده که بتواند به کمک پرینتر سه‌بُعدی، استخوان را متناسب با ضایعه بیمار، طراحی و بسازد.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تصریح کرد: به کمک این زیست‌ماده، نقصی که برای بیمار به وجود آمده، از بین می‌رود.
آقاجانی یادآور شد: همچنین دستاورد مهم دیگر در این طرح، تولید و ساخت پرینتر سه‌بُعدی است که بتواند این زیست‌ماده را پرینت کند.
وی گفت: این پرینتر سه‌بُعدی با همکاری محققان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و دانشگاه‌های صنعتی، در کشور تولید شده است.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با تشریح فرآیند درمان بیماران دارای نقص استخوانی به کمک این زیست‌ماده و پرینتر سه‌بُعدی، بیان کرد: استخوان مصنوعی تولید شده در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، موضوع پژوهشی ۱۰ ساله است که به درمان ضایعات استخوانی کمک می‌کند.
آقاجانی افزود: مهم‌ترین ایجادکننده ضایعات استخوانی در کشور ما حوادث ترافیکی هستند؛ برخی از این ضایعات خود به خود ترمیم می‌شوند، اما برخی دیگر چنین امکانی را ندارند و اقدامات جراحی بر روی آن‌ها باید صورت گیرد. همچنین سرطان‌ها، تومور‌ها و بیماری‌های مادرزادی، موجب برخی ضایعات استخوانی می‌شود.
وی یادآور شد: در دنیا سه روش برای ترمیم ضایعات استخوانی متداول است؛ روش اول اتوژن است که از استخوان خود بیمار برای ترمیم ضایعه، کمک گرفته می‌شود. تحمل جراحی و درد طولانی، از عوارض این روش است.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: روش دیگر، آلوژن است که از جسد، استخوان را برای ترمیم به کار می‌گیرند که این روش، خطر انتقال آنتی‌ژن‌ها را به همراه دارد.
وی اظهار کرد: روش سوم استفاده از زیست‌ماده یا بایومتریال است که در دنیا نیز به کار گرفته می‌شود، اما این بایومتریال‌ها باید از لحاظ شیمیایی و فیزیکی، کاملاً شبیه استخوان باشند.
آقاجانی یادآور شد: پایه بایومتریال‌ها، ماده سرامیک است، اما به دلیل اینکه سرامیک، نقطه ذوب هزار درجه دارد و نمی‌توان آن را به کمک دستگاه‌های پرینتر، پرینت کرد؛ تنها در آزمایشگاه قبلاً ساخته می‌شود و امکان اختصاصی کردن آن برای بیماران وجود ندارد. از این رو محققان ما در این پژوهش، سعی در تولید ماده‌ای داشتند که بتواند همزمان ضمن ترمیم، برای یک بیمار نیز به صورت اختصاصی طراحی شود.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تأکید کرد: به همین منظور، ما در یک پژوهش ۱۰ ساله توانستیم به یک زیست‌ماده که ترکیبی از سرامیک و پلیمر است، دست یابیم.
وی اضافه کرد: برای درمان بیماران ابتدا نقص استخوانی، تصویربرداری می‌شود و سپس با استفاده از محققان حوزه صنعتی و کامپیوتر، طرح کامل ضایعه مشخص می‌شود و پس از آن، زیست‌ماده به وسیله پرینتر سه‌بُعدی اختصاصی، استخوان مورد نظر برای ضایعه را طراحی می‌کند و در محل نقص مورد نظر، جایگذاری می‌نماید.
آقاجانی خاطرنشان کرد: تاکنون پنج بیمار دارای ضایعات فک و صورت و یک بیمار با ضایعه در قسمت پا، به کمک این تکنولوژی مورد درمان قرار گرفته‌اند و نتایج جراحی کاملاً رضایت‌بخش بوده است.
ارسال نظرات