به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، حسن عباسی فعال رسانه‌ای در یادداشتی به نحوه پرداخت مالیات از سوی پزشکان اشاره کرد.
گذاشتن کارتخوان در مطب پزشکان به معنی مشخّص شدن درآمد واقعی آن‌ها نیست! پدیده زشت «زیر میزی» گرفتن و هزینه‌ی توافقی بین بیمار و پزشک توسط کارتخوان کنترل نمی‌گردد.
در بین رشته‌های مختلف پزشکی عمل‌های جراحی زیبایی و اغلب کار‌های انجام شده توسط متخصّصان پوست و زیبایی فاقد تعرفه مشخصّ و به طور توافقی بین پزشک و بیمار صورت می‌پذیرد! اکثر مراجعین به متخصّصین پوست و جراحان پلاستیک نیز افراد متموّل و پولداری هستند که با کمال میل، رغبت جهت عمل زیبائی خود پول پرداخت می‌کنند. در این بازار آشفته هر کسی قیمت کالای خود را، نرخ‌گزاری می‌کند و نظارتی بر پول دریافت شده وجود ندارد.
همچنین به دلیل آنکه قیمت عمل زیبائی توافقی است و در کتاب تعرفه فیلادلفیا کُد مشخصی ندارد به منظور فرار مالیاتی پول نقد از بیمار دریافت و در جایی ثبت نمی‌گردد.
مثلاً تعرفه بالا کشیدن سوراخ‌های بینی و بازسازی شکل و اندازه بینی که در حدود دو ساعت طول می‌کشد بین ۷ میلیون تومان تا ۳۰ میلیون تومان متغیّر است، و یک جراح دماغ سازِ (جراح پلاستیک، فک و صورت یا گوش حلق و بینی) نه چندان مشهور به طور متوسط بین دو تا ۳ جراحی در هفته و افراد باسابقه ۲ تا سه جراحی در روز انجام می‌دهند.
یعنی یک جراح دماغ‌ساز نه چندان مطرح و مشهور در طول سال در حدود صد و پنجاه عمل زیباییِ دماغ سازی و افراد مطرح چیزی در حدود هزار عمل زیبائی دماغ سازی انجام می‌دهند.
پس درآمد دماغ‌سازان فقط از راه دماغسازی برای جراحان کمتر شناخته شده با تعرفه متوسط هر بینی ۱۰ میلیون تومان در حدود یک میلیارد و پانصد میلیون تومان و برای جراحان مطرح‌تر و شناخته شده در حدود پنجاه تا صد میلیارد تومان در سال می‌باشد.
حال تصوّر کنید مبالغ دریافت شده جهت کوچک کردن شکم، تزریق ژل و چربی در لب و ...، چین و چروک‌ها یا کاشت مو و عمل‌های زیبائی متعدد دیگر چه درآمدی برای «زیباسازان مالیات نپرداز» به همراه خواهد داشت.
برای فرار مالیاتی این به اصطلاح پزشک نما‌ها که هیچ‌گونه درد و رنجی را از افراد کم نکرده و فقط به پولدار‌ها سرویس می‌دهند برای گذاشتن کلاه بر سر بیمارستان‌ها و بیمه‌ها از کُدهای جراحی معادل نظیر سپتو پلاستی برای دماغ سازی و یا فتق نافی برای صافکاریِ شکم استفاده می‌کنند.
ایران رتبه‌ی اوّل عمل‌های جراحی زیبائی در دنیا را داشته و بهشت جراحان پلاستیک، "فک و صورت " و "گوش، حلق و بینی" و متخصّصان پوست بوده که با درآمد‌های میلیاردی معافیّت «صد در صدی» مالیاتی دارند.
جای تعجّب است که یک پزشک پس از سی سال تحصیل علم فقط به دماغسازی و شکم صاف کردن و تزریق ژل به چین و چروک پولدار‌ها پرداخته و رسالت خود در علم طب را محدود به سرویس دادن به مرفهیّن بی‌درد و خود کم‌بینی کنند که فقط دغدغه‌ی آن‌ها سایز بینی و صاف بودن شکمشان و بعضاً الاغی کردن گوش و حجیم کردن لبهایشان است.
لازم است بر دریافت مالیات از دماغ سازان و صافکاران شکم و متخصّصین لکه برداری از پوست که بیش از نود درصد هنرشان سرویس دادن به پولدار‌های بی درد است نظارت صد در صدی شده و مالیات کامل از آن‌ها دریافت شود همچنین وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با ارائه ساز و کار مشخصّ و کاربردی از تبدیل این شاخه‌های پزشکی به بنگاه‌های زیباسازی جلوگیری کند.
گذاشتن کارتخوان در مطب پزشکان به معنی مشخّص شدن درآمد واقعی آن‌ها نیست! پدیده زشت «زیر میزی» گرفتن و هزینه‌ی توافقی بین بیمار و پزشک توسط کارتخوان کنترل نمی‌گردد.
در بین رشته‌های مختلف پزشکی عمل‌های جراحی زیبایی و اغلب کار‌های انجام شده توسط متخصّصان پوست و زیبایی فاقد تعرفه مشخصّ و به طور توافقی بین پزشک و بیمار صورت می‌پذیرد! اکثر مراجعین به متخصّصین پوست و جراحان پلاستیک نیز افراد متموّل و پولداری هستند که با کمال میل، رغبت جهت عمل زیبائی خود پول پرداخت می‌کنند. در این بازار آشفته هر کسی قیمت کالای خود را، نرخ‌گزاری می‌کند و نظارتی بر پول دریافت شده وجود ندارد.
همچنین به دلیل آنکه قیمت عمل زیبائی توافقی است و در کتاب تعرفه فیلادلفیا کُد مشخصی ندارد به منظور فرار مالیاتی پول نقد از بیمار دریافت و در جایی ثبت نمی‌گردد.
مثلاً تعرفه بالا کشیدن سوراخ‌های بینی و بازسازی شکل و اندازه بینی که در حدود دو ساعت طول می‌کشد بین ۷ میلیون تومان تا ۳۰ میلیون تومان متغیّر است، و یک جراح دماغ سازِ (جراح پلاستیک، فک و صورت یا گوش حلق و بینی) نه چندان مشهور به طور متوسط بین دو تا ۳ جراحی در هفته و افراد باسابقه ۲ تا سه جراحی در روز انجام می‌دهند.
یعنی یک جراح دماغ‌ساز نه چندان مطرح و مشهور در طول سال در حدود صد و پنجاه عمل زیباییِ دماغ سازی و افراد مطرح چیزی در حدود هزار عمل زیبائی دماغ سازی انجام می‌دهند.
پس درآمد دماغ‌سازان فقط از راه دماغسازی برای جراحان کمتر شناخته شده با تعرفه متوسط هر بینی ۱۰ میلیون تومان در حدود یک میلیارد و پانصد میلیون تومان و برای جراحان مطرح‌تر و شناخته شده در حدود پنجاه تا صد میلیارد تومان در سال می‌باشد.
حال تصوّر کنید مبالغ دریافت شده جهت کوچک کردن شکم، تزریق ژل و چربی در لب و ...، چین و چروک‌ها یا کاشت مو و عمل‌های زیبائی متعدد دیگر چه درآمدی برای «زیباسازان مالیات نپرداز» به همراه خواهد داشت.
برای فرار مالیاتی این به اصطلاح پزشک نما‌ها که هیچ‌گونه درد و رنجی را از افراد کم نکرده و فقط به پولدار‌ها سرویس می‌دهند برای گذاشتن کلاه بر سر بیمارستان‌ها و بیمه‌ها از کُدهای جراحی معادل نظیر سپتو پلاستی برای دماغ سازی و یا فتق نافی برای صافکاریِ شکم استفاده می‌کنند.
ایران رتبه‌ی اوّل عمل‌های جراحی زیبائی در دنیا را داشته و بهشت جراحان پلاستیک، "فک و صورت " و "گوش، حلق و بینی" و متخصّصان پوست بوده که با درآمد‌های میلیاردی معافیّت «صد در صدی» مالیاتی دارند.
جای تعجّب است که یک پزشک پس از سی سال تحصیل علم فقط به دماغسازی و شکم صاف کردن و تزریق ژل به چین و چروک پولدار‌ها پرداخته و رسالت خود در علم طب را محدود به سرویس دادن به مرفهیّن بی‌درد و خود کم‌بینی کنند که فقط دغدغه‌ی آن‌ها سایز بینی و صاف بودن شکمشان و بعضاً الاغی کردن گوش و حجیم کردن لبهایشان است.
لازم است بر دریافت مالیات از دماغ سازان و صافکاران شکم و متخصّصین لکه برداری از پوست که بیش از نود درصد هنرشان سرویس دادن به پولدار‌های بی درد است نظارت صد در صدی شده و مالیات کامل از آن‌ها دریافت شود همچنین وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با ارائه ساز و کار مشخصّ و کاربردی از تبدیل این شاخه‌های پزشکی به بنگاه‌های زیباسازی جلوگیری کند.
منبع: فارس
ارسال نظرات