آژانس فضایی اروپا قصد دارد تا اولین ماهواره دیدبانی زمین را با استفاده هوش مصنوعی به فضا پرتاب کند.
به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانشجو، بنابر گزارشها سیستم ماهواره «فیست» در یکی از دو «کیوبست یا تاسواره» مأموریت «اف. اس. اس. کت» (FSSCat) نصب خواهد شد و تصاویری را که میبایست برای تجزیه و تحلیل بیشتر به زمین ارسال شوند انتخاب خواهد کرد.
ماموریت «اف. اس. اس. کت» ماموریتی برای رصد بهتر زمین و فراهم کردن دادهها و اطلاعات برای درک دقیقتر تغییرات آب و هوایی است.
امروزه با گسترش روزافزون تاسوارهها و توسعه دوربینهای فراطیفی پیچیده نیاز به تولید سیستمهایی که میتوانند از پهنای باند بالا برای نظارت زمین استفاده کنند، بسیار زیاد است. پژوهشگران دانشگاه پلیتکنیک کاتالونیا اسپانیا نیز در سال ۲۰۱۷ با طرح ماموریت اف. اس. اس. کت خود برنده رقابت (Copernicus Masters) شدند.
اف. اس. اس. کت متشکل از دو ماهواره به اندازه جاکفشی است که مجهز به ابزارهای نوری دوگانه مایکروویو و فراطیفی و همچنین آزمایشات فناوری ارتباطات بین ماهوارهای هستند. این ماهوارهها به گونهای طراحی شدهاند که اطلاعات مربوط به میزان یخ و رطوبت خاک در زمین را ارائه دهند.
طبق گفته آژانس فضایی اروپا، یکی از تاسوارههای ماموریت اف. اس. اس. کت مجهز به یک دوربین فراطیفی است. از آنجا که این ماموریت تصاویر بسیاری را ثبت میکند تراشه هوش مصنوعی فیست آنها را مرتب کرده و تنها نمونههایی را که معیارهای مناسب را برآورده میکنند به زمین ارسال خواهد کرد.
تاسواره معادل فارسی کیوبست است و به نوعی از ماهوارههای کوچک گفته میشود که به صورت ماهوارهای متشکل از واحدهای مکعبشکل تعریف شدهاند. به بیان دیگر، تاسوارهها ماهوارههایی هستند متشکل از واحدهای ساختاری مکعبی (U ها) که بتوان آنها را درون یک خشاب با قابلیت یکپارچهسازی با سامانهٔ پرتابگر جانمایی کرد و به آسانی در مدار قرار داد. تاسوارهها معمولاً با ابزاری در ایستگاه فضایی بینالمللی در مدار قرار داده میشوند یا به صورت محموله ثانویه در کنار محموله اصلی در پرتاب ماهوارههای بزرگتر در مدار قرار میگیرند. در دههٔ اخیر، تاسوارهها زمینهساز پیشرفتهای مهمی در زمینه علوم مختلف مانند فیزیک فضایی و خورشیدی، شاخههای زمینشناسی و سنجش از دور و زیستشناسی بودهاند.
مارکو اسپاسیتو (Marco Esposito) از کمپانی Remote Sensing که الگوریتم فیست را توسعه داد گفت: این ابزار جمع و جور که امواج قابل رویت نزدیک به مادون قرمز را با قابلیت فراطیفی پوشش میدهد و با باندهایی در مادون قرمز حرارتی تقویت شده، بسیار قدرتمند است و چند ترابایت داده را که مثلا میتواند برای نظارت بر تغییرات پوشش گیاهی و ارزیابی کیفیت آب استفاده شود، بدست میآورد.