به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، دو هفته پس از تسخیر لانه جاسوسی، امام خمینی (ره) در نامه‌ای به حجت‌الاسلام موسوی‌خوئینی‌ها و دانشجویان پیرو خط امام دستور آزادی گروگان‌های زن و سیاه‌پوست آمریکایی را داد. امام از دانشجویان خواست افرادی که جاسوسی آن‌ها ثابت نشده به وزارت خارجه تحویل داده شوند تا فوراً از ایران خارج گردند.
در میان گروگان‌ها ۵ زن و ۸ سیاه‌پوست بود که جاسوسی آن‌ها ثابت نشد و به آمریکا بازگردانده شدند. ۵ نفر از آنان منشی، ۴ نفر محفاظ تفنگداران دریایی، ۲ نفر افسر اداری و ۲ نفر نیز مدیر اداری نیروی هوایی آمریکا بودند.
یکی از گروگان‌ها هم که کنسول‌یار بود، پس از حدود یک سال به دلیل بیماری توسط دانشجویان آزاد و به آمریکا بازگردانده شد. البته چند گروگان غیرآمریکایی هم در روز‌های پس از تسخیر آزاد شدند.
پس از تحویل گروگان‌ها به وزارت خارجه، حجت‌الاسلام سیداحمد خمینی (فرزند امام) به درخواست دانشجویان و بنی‌صدر (سرپرست وقت وزارت امور خارجه) راهی فرودگاه مهرآباد شد تا مطمئن شود در راه مشکلی به وجود نمی‌آید و گروگان‌ها به سلامتی سوار هواپیما می‌شوند و به کشور خود بازمی‌گردند.
اما چرا امام خمینی (ره) دستور به آزادی گروگان‌های زن و سیاه‌پوست داد و هدف او از این اقدام چه بود؟ ایشان در پیام خود دلایل آزادی زنان و سیاه‌پوستان را اینگونه عنوان کردند: «برای آنکه اسلام برای زن‌ها حقوق ویژه‌ای قائل است» و «سیاه‌پوستان عمری را تحت فشار و ظلم آمریکا به سر برده‌اند و شاید به طور الزام به ایران آمده باشند» در صورتی که جاسوسی آن‌ها ثابت نشده باشد به آنان تخفیف داده شود.
البته امام در آن پیام تاکید کردند که «ملت شریف ایران اجازۀ آزادی بقیه را نمی‌دهد؛ لذا دیگران در بازداشت هستند تا دولت آمریکا به خواست ملت عمل کند.»
حجت‌الاسلام سیداحمد خمینی که به فرودگاه مهرآباد رفته بود، در گفتگو با خبرنگاران به تشریح دلایل تصمیم امام پرداخت و گفت: «آیا ما نمی‌بایست به جهان اعلام می‌کردیم که سیاه‌پوستان در نظر ما احترام خاصی برخوردارند؟ نه تنها به خاطر موضع سیاسی‌ای که دارند و این را باید بدانند که آزادی سیاه‌پوستان در اینجا را نباید فقط به حساب خود آن‌هایی که در سفارت هستند و یا در چارچوب سفارت یا به طور کلی در جریانی که در ایران اتفاق افتاده بررسی کرد بلکه این بعنوان پشتیبانی از خط مبارزاتی سیاه‌پوستان در جهان است.»
او در خصوص علت آزادی زنان هم گفت: «تبلیغات وسیع صهیونیست‌ها و سرمایه‌داران جهانخوار علیه جمهوری اسلامی ما و علیه خود ما به حدی رسیده که ما می‌بینیم در روزنامه‌هایشان زنی را به درخت بستند و شلاقی به دست امام دادند که زن را شلاق می‌زند. آیا چنین است؟ ما برای خنثی کردن این تبلیغات ناچار می‌باید زن‌ها را انتخاب می‌کردیم و آن‌ها را آزاد می‌کردیم و به دنیا اعلام می‌کردیم که اسلام و مردم ما و مسلمانان طرفدار زن هستند و زنان در اسلام از حقوق ویژه‌ای برخوردارند.»
به عقیده تحلیلگران سیاسی این اقدام امام خمینی (ره)، تحقیر تبعیض نژادی آمریکا بود؛ از این رو آزادی گروگان‌های زن و سیاه‌پوست بازتابی در رسانه‌های جهان پیدا نکرد و وزارت خارجه آمریکا نیز در این خصوص سکوت کرد.
دولت آمریکا در ۴۰ سال گذشته برای گرامیداشت ۵۲ گروگانی که پس از ۴۴۴ روز آزاد شدند و به آمریکا بازگشتند، مراسم‌هایی برپا و تمبر یادبودی منتشر کرده است، اما هیچگاه سخنی از آزادی ۱۳ گروگان زن و سیاه‌پوست آمریکایی به میان نیاورده و تلاش کردند این اقدام ضد تبعیض‌نژادی ایران را نتیجه مذاکره غیرمستقیم آمریکا با ایران از طریق سازمان آزادی‌بخش فلسطین معرفی کنند.
در میان گروگان‌ها ۵ زن و ۸ سیاه‌پوست بود که جاسوسی آن‌ها ثابت نشد و به آمریکا بازگردانده شدند. ۵ نفر از آنان منشی، ۴ نفر محفاظ تفنگداران دریایی، ۲ نفر افسر اداری و ۲ نفر نیز مدیر اداری نیروی هوایی آمریکا بودند.
یکی از گروگان‌ها هم که کنسول‌یار بود، پس از حدود یک سال به دلیل بیماری توسط دانشجویان آزاد و به آمریکا بازگردانده شد. البته چند گروگان غیرآمریکایی هم در روز‌های پس از تسخیر آزاد شدند.
پس از تحویل گروگان‌ها به وزارت خارجه، حجت‌الاسلام سیداحمد خمینی (فرزند امام) به درخواست دانشجویان و بنی‌صدر (سرپرست وقت وزارت امور خارجه) راهی فرودگاه مهرآباد شد تا مطمئن شود در راه مشکلی به وجود نمی‌آید و گروگان‌ها به سلامتی سوار هواپیما می‌شوند و به کشور خود بازمی‌گردند.
اما چرا امام خمینی (ره) دستور به آزادی گروگان‌های زن و سیاه‌پوست داد و هدف او از این اقدام چه بود؟ ایشان در پیام خود دلایل آزادی زنان و سیاه‌پوستان را اینگونه عنوان کردند: «برای آنکه اسلام برای زن‌ها حقوق ویژه‌ای قائل است» و «سیاه‌پوستان عمری را تحت فشار و ظلم آمریکا به سر برده‌اند و شاید به طور الزام به ایران آمده باشند» در صورتی که جاسوسی آن‌ها ثابت نشده باشد به آنان تخفیف داده شود.
البته امام در آن پیام تاکید کردند که «ملت شریف ایران اجازۀ آزادی بقیه را نمی‌دهد؛ لذا دیگران در بازداشت هستند تا دولت آمریکا به خواست ملت عمل کند.»
حجت‌الاسلام سیداحمد خمینی که به فرودگاه مهرآباد رفته بود، در گفتگو با خبرنگاران به تشریح دلایل تصمیم امام پرداخت و گفت: «آیا ما نمی‌بایست به جهان اعلام می‌کردیم که سیاه‌پوستان در نظر ما احترام خاصی برخوردارند؟ نه تنها به خاطر موضع سیاسی‌ای که دارند و این را باید بدانند که آزادی سیاه‌پوستان در اینجا را نباید فقط به حساب خود آن‌هایی که در سفارت هستند و یا در چارچوب سفارت یا به طور کلی در جریانی که در ایران اتفاق افتاده بررسی کرد بلکه این بعنوان پشتیبانی از خط مبارزاتی سیاه‌پوستان در جهان است.»
او در خصوص علت آزادی زنان هم گفت: «تبلیغات وسیع صهیونیست‌ها و سرمایه‌داران جهانخوار علیه جمهوری اسلامی ما و علیه خود ما به حدی رسیده که ما می‌بینیم در روزنامه‌هایشان زنی را به درخت بستند و شلاقی به دست امام دادند که زن را شلاق می‌زند. آیا چنین است؟ ما برای خنثی کردن این تبلیغات ناچار می‌باید زن‌ها را انتخاب می‌کردیم و آن‌ها را آزاد می‌کردیم و به دنیا اعلام می‌کردیم که اسلام و مردم ما و مسلمانان طرفدار زن هستند و زنان در اسلام از حقوق ویژه‌ای برخوردارند.»
به عقیده تحلیلگران سیاسی این اقدام امام خمینی (ره)، تحقیر تبعیض نژادی آمریکا بود؛ از این رو آزادی گروگان‌های زن و سیاه‌پوست بازتابی در رسانه‌های جهان پیدا نکرد و وزارت خارجه آمریکا نیز در این خصوص سکوت کرد.
دولت آمریکا در ۴۰ سال گذشته برای گرامیداشت ۵۲ گروگانی که پس از ۴۴۴ روز آزاد شدند و به آمریکا بازگشتند، مراسم‌هایی برپا و تمبر یادبودی منتشر کرده است، اما هیچگاه سخنی از آزادی ۱۳ گروگان زن و سیاه‌پوست آمریکایی به میان نیاورده و تلاش کردند این اقدام ضد تبعیض‌نژادی ایران را نتیجه مذاکره غیرمستقیم آمریکا با ایران از طریق سازمان آزادی‌بخش فلسطین معرفی کنند.
منبع: تسنیم
ارسال نظرات