نازنین فراهانی درباره حضور در سریال «ملکاوان» و ویژگیهای نقش خود و همچنین فضای وحشت در این سریال توضیحاتی ارائه کرد.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، نازنین فراهانی بیشتر بازیگر سینماست و در تلویزیون در سریالهایی، چون «بشارت منجی»، «معمای شاه» و «ترور خاموش» به ایفای نقش پرداخته است. فراهانی این شبها در نقش اصلی سریال «ملکاوان» به کارگردانی احمد معظمی دیده میشود.
مهسا با بازی فراهانی در این سریال نقش زنی را دارد که به دنبال از دست دادن همسرش، باید با خانواده شوهر و اجتماع اطرافش بر سر حق حضانت فرزندان و سهم الارثش بجنگند.
نازنین فراهانی در ابتدا درباره حضور پررنگتر در سینما نسبت به تلویزیون و بازی در این سریال به خبرنگار مهر بیان کرد: من بازیگر سینما هستم و بیشترین فعالیت من در سینما بوده است البته چند فیلم توقیف شده یا به دلایلی اکران نشده دارم به هر حال در تلویزیون فعالیت زیادی نداشتهام و تا سالهای سال این انتخاب من بوده است که در سینما باشم. یکی از نقاط قوت سریال ملکاوان فیلمنامه اش است. وقتی بازی در این سریال پیشنهاد شد مشغول بازی در سریال «محکومین» بودم و از آنجایی که در تمام اپیزودهای «محکومین» بازی داشتم حجم کارم خیلی زیاد بود. فیلمنامه «ملکاوان» و نقش مهسا آنقدر خوب بود که خودم را به سریال رساندم. فیلمنامه ساختار درستی داشت، ضمن این که شخصیتها به خوبی پردازش شده بودند. روابط آدمها خیلی درست، منطقی و معقول بود و مهمتر از همه، شخصیت پردازی درست بود.
شخصیتی پیچیده و چندلایه
وی با اشاره به نقشی که ایفا میکند، گفت: مهسا شخصیت پیچیده و چند لایهای داشت که کشف این لایهها و زندگی بخشیدن به او برای من خیلی جذاب بود. یکی از نقاط قوت دیگر سریال، ژانر متفاوت آن بود که برای اولین بار در تلویزیون اتفاق میافتاد. این عوامل مرا با کاری مواجه کرد که جذابیت زیادی داشت و وسوسه کننده بود. طبیعتاً هر بازیگر دیگری غیر از من هم در پذیرش این نقش تردید نمیکرد.
فراهانی با اشاره به ارتباطی که میان او و مادرشوهرش در سریال به تصویر کشیده میشود، اظهار کرد: معمولاً شخصیتها در سریالها کلیشهای هستند؛ یک عروس مظلوم و مادرشوهر بدجنس، در حالی که همه ما آدمیم. همه شخصیتها در فیلمنامه «ملکاوان»، کنشهای واقعی و غیرکلیشهای دارند. مگر میشود بچه زنی را از او بگیرند و واکنش تندی نشان ندهد؟! در سکانسی از سریال که البته از آن حذف شده است، مهسا به پریدخت مادرشوهرش حمله میکند و حتی او را میزند. البته او سالهاست که داروی اعصاب مصرف میکند. خیلی جنگیده و در مقطعی از زندگی اش متوجه شده که یک بچه سر راهی بوده است. همه اینها کاراکتر او را ساخته است و فکر میکند نباید مظلوم باشد و باید حق خود را بگیرد.
خوب نیست تلویزیون به دنبال کلیشه برود
وی درباره حضور بیشتر در سریالهای تلویزیونی در آینده توضیح داد: در یک دوره طولانی حدود ۱۰ ساله قبول نمیکردم که در هر سریالی بازی کنم و نگاهم بیشتر به سمت سینما بود، به این دلیل که سطح فیلمنامهها و کارها همیشه در سینما بالاتر بوده است. اما حالا که «ملکاوان» را میبینم مطمئن هستم که در تلویزیون هم میشود سریال خوب ساخت. به نظرم معاونت برون مرزی صداوسیما و شبکه آی فیلم آن برای سرمایه گذاری در این ژانر ریسک کرد و موفق شد. به هر حال اگر قرار باشد تلویزیون به دنبال کلیشهها برود چندان جالب نیست، اما اگر کارهای خوبی در آن ساخته شود میتواند پرمخاطبتر هم باشد.
بازیگر «ترور خاموش» با اشاره به بازخوردها بیان کرد: واکنشها خیلی خوب بوده است شاید به این دلیل که ما ژانر معمایی- وحشت در تلویزیون نداشته ایم و بیشتر سریالها در فضای معمایی- جنایی- پلیسی بوده است. کارکردن در اثری که رگههایی از ژانر وحشت داشته باشد، برای همه ما یک ریسک بود، اما ظاهراً این ریسک خیلی خوب جواب داده، چرا که من بازخوردهای خیلی خوبی از مردم میگیرم؛ هم درباره کلیت سریال و هم بازی خودم.
بازی در نقش یک قاتل غیرکلیشهای
وی در پایان درباره نقشهای مورد نظرش در تلویزیون تصریح کرد: دوست دارم نقشهایی را بازی کنم که هم خودم و هم بیننده باور میکنیم. کلیشه عصبانی ام میکند. نمیخواهم بگویم دوست دارم نقش یک قاتل یا دزد را بازی کنم، اما میتوانم بگویم دوست دارم نقش قاتلی را بازی کنم که آن قدر درست تعریف شده باشد که مخاطب باورش کند؛ قاتلی که متفاوت از همه کلیشههایی است که تا به حال دیده ایم، کپی نشده، پردازش شده و خلق شده است.