یک اندیشکده آمریکایی با اشاره به شیوع سریع بیماریهای عفونی مانند ویروس کرونا، نوشت که این نوع بیماریها رهاورد توسعه و جهانیسازی است.
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری دانشجو، «استیوارد پاتریک» یکی از اعضای ارشد اندیشکده شورای روابط خارجی آمریکا در مقالهای با عنوان «شیوع کرونا و شکل چیزهای آینده»، نوشت: ویروس کرونایی که از شهر ووهان چین انتشار یافته و اکنون با نام رسمی «کووید-۱۹» مشهور شده، نشان داد که انسان تا چه حد در برابر پاتوژنهای ویروسی ناتوان است. یک قرن بعد از شیوع مرگبار بیماری آنفولانزای اسپانیایی، مقامات بهداشت عمومی در دنیا در تلاش هستند که از شیوع این ویروس جلوگیری کنند. بیماریای که تا ۲۴ فوریه (۵ اسفند) بیش از ۷۹ هزار انسان را در ۲۹ کشور درگیر کرده که بیشتر آنها در چین هستند. لازم است قدرت سرسختانه این بیماری عفونی مدنظر قرار گیرد. در هر صورت و به دور از ناهنجاریها، این شیوع شکل و حالت چیزهایی است که در آینده قرار است پیش آیند.
در این گزارش با نگاهی تاریخی به بیماریهای مشابه آمده است: بشریت در حال حاضر چهارمین موج بیماری عفونی را تجربه میکند. نخستین موج همزمان بود با انقلاب کشاورزی حدود ده هزار سال پیش. زندگی به دور از مهاجرت و در جمعیتهای متراکم و در مجاورت حیوانات منجر به ظهور پارازیتهایی مانند حشرات در اقامتگاههای بشری شده و منجر شد پاتوژنها راحتتر بین گونههای حیات منتقل شوند.
دومین موج بزرگ در دوران باستان کلاسیک آغاز و تا قرون وسطی ادامه یافت و تماس ناشی از تجارت و اقدامات نظامی میان تمدنهایی که سابقاً در انزوا بودند، انسان را در معرض بیماریهای جدید قرار داد و وجود موش و کک و آفتها امراض را در سراسر مناطق اطراف مدیترانه و آسیا پراکنده کرد. طی قرن ۱۴ الی ۱۷ میلادی به تنهایی بیش از ۲۰۰ میلیون انسان بر اثر طاعون بوبونیک جان باختند.
موج سوم بزرگ نیز بعد از سال ۱۵۰۰ رخ داد که کاشفان و فاتحان و استعمارگران از اروپا پاتوژنهای جدید را به آمریکا، آفریقا و استرالیا منتقل کرده و بعضی اوقات از این مناطق به اروپا منتقل کردند که پیامدهای مرگباری به همراه داشت.
در این گزارش با تشریح موج چهارم شیوع بیماریهای عفونی آمده است: امروزه توسعه و جهانی سازی انسان را به سمت دوران جدیدی از بیماریهای عفونی میبرد. از سال ۱۹۸۰، دانشمندان هر سه سال یکبار پاتوژنهای انسانی جدیدی را کشف کردهاند. سه چهارم از این پاتوژنها را ویروسها تشکیل میدهند و اکثریت آنها نیز بیماریهای «زونوزی» (بیماری حیوان به انسان) و یا بیماریهایی هستند که از حیوان به حیوان دیگر منتقل میشوند و در این راه دیانای نوترکیب به همراه دارند.
بنا بر این گزارش، همزمان با استفاده و بهرهکشی انسان از اکوسیستم و اختلال در آن، انسانها و خانوادههایشان به ناچار با گونههای وحشی و پاتوژنهای جدیدی که میزبان آن هستند، در تماس نزدیکتری قرار گرفتند. از جمله ویروسهایی که اخیراً از حیوان به انسان جهش داشته است عبارتند از: اچ آی وی یا ایدز از شامپانزهها و میمونهای مانگابی، ماربورگ از خفاشها، تب ایبولا از خفاش، هانتاویروس از موش، ویروس نیپا از خفاش و خوک، اچ ۵ ان ۱ از پرندگان وحشی، آنفولانزای خوکی یا اچ ۱ ان ۱ از خوک، سارس از خفاش و حیوان سایوت نخلی، مرس از شتر، بیماری غرب نیل از پرندگان وحشی و اسبها و زیکا از میمون و جوندگان و کووید-۱۹ که از خفاش منتقل شدهاند.
این اندیشکده میافزاید: انسانها فقط به بهرهبرداری از اکوسیستمها مشغول نیستند بلکه ما در تعداد بیشمار و سرعت فراوان در سراسر دنیا سفر میکنیم و با خود بیماریهای جدید را منتقل میکنیم. در سال ۲۰۱۷ تعداد ۲۰ هزار شهر دنیا با خطوط پروازی مرتبط بودند و تعداد کسانی که با پرواز جابجا شدند به ۴ میلیارد نفر رسید و انتظار میرود این تعداد تا سال ۲۰۳۷ دو برابر شود.
در انتهای این گزارش آمده است: شیوع ویروس کرونا یادآوری بر این امر است که تقلای تغییرات بشری با بیماریهای عفونی، تقابلی ناتمام است. به نظر میرسد که طبیعت شگفتیهای فراوانی برای انسان دارد. هر چقدر ما به اکوسیستمهای جهان بیشتر دست میبریم و بیشتر خود را در معرض موجودات وحشی قرار میدهیم، احتمال این که ناخواسته با ویروسی در بدن خود به خانه برگردیم زیاد است.