یک کارشناس مسائل بین الملل گفت: حداقل کار در سال ۹۸ این بود که ایران تعاملات خود را با کشورهای عضو بریکس مثل چین، هند، روسیه و آفریقای جنوبی افزایش دهد، چون اساسا این چند کشور از ظرفیت اقتصادی و صنعتی بالایی برخوردارند.
حسن ملکی کارشناس مسائل بین الملل در گفتگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری دانشجو، در خصوص اقداماتی که بهتر بود در طول سال 98 در حوزه سیاست خارجی انجام میشد و جای خالی آن به چشم میخورد گفت: اگر یک نگاه کلی به اتفاقات سال ۹۸ در عرصه سیاست خارجی بیندازیم متوجه خواهیم شد که اروپا و آمریکا سیاست هماهنگی در قبال ایران پیش گرفتند.
وی افزود: بحث من در خصوص این که خلاهایی در سیاست خارجی وجود دارد از همین منظر شکل میگیرد ودر واقع غرابت و همکاری که بین دو متحد قدیمی یعنی اروپا و آمریکا وجود داشته است به حدی آشکار بود که امکان شناخت نتایج حاصل از این اتحاد کار مشکلی نبود.
ملکی ادامه داد: به عبارت دیگر مجریان سیاست خارجی ایران از ابتدای شروع خروج آمریکا از برجام باید میدانستند که یک تقسیم کار بین آمریکا و اروپا صورت گرفته تا از یک طرف آمریکا سیاست حداکثری علیه ایران را اجرا کند و از طرف دیگر اروپا با وعدههای خالی سیاست نگه داشتن ایران در برجام را جلو ببرد.
این کارشناس مسائل بین الملل با بیان اینکه در حقیقت سیاست هر دو تعبیر دو روی یک سکه است یادآور شد: بعد از گذشت مدتی اروپا وعده ایجاد یک کانال مالی تحت اینستکس را مطرح کرد ودر ادامه در بهمن ۹۷ بود که وزرای خارجه سه کشور اروپایی (انگلیس، فرانسه و آلمان) عنوان کردند که از ابزار تجارتی حمایتی از ایران موسوم به اینستکس رونمایی خواهند کرد.
وی افزود:، اما بعد از گذشت یک سال نشستهای کمیسیون برجام مرتب برگزار میشود و تنها خروجی آن بیان این جمله است "اینستکس در حال به نتیجه رسیدن است" این تلخ کامیها از سوی اروپا مکمل سیاست فشار آمریکا علیه ایران بوده است در حقیقت اروپا با خرید زمان به دنبال این بود که فشار اقتصادی به مردم ایران به حدی برسد که نتیجه ان گسترش اعتراضات در داخل و علیه نظام باشد
ملکی اهداف این اقدام را از چند جنبه مهم دانست و تصریح کرد: هدف اول این بود که شرایط سیاسی کشور را به شکلی تبدیل کنند که اعتراضات به یک شرایط عادی در کشور مبدل شود و ایران کشوری دائم البحران باشد و برای تحقق آن از هر ابزاری استفاده کردند از سقوط هواپیمای اوکراینی گرفته تا شیوع بیماری کرونا.
این کارشناس مسائل بین الملل هدف دوم را وادار کردن ایران به مقابله جدی با معترضین و ایجاد پروژه کشته سازی دانست و یادآور شد: در مرحله بعد آنها به دنبال از بین بردن اعتماد عمومی در داخل کشور و کاستن از سرمایه اجتماعی نظام و ایجاد اختلاف در جامعه و افزایش شکاف بین مردم و حکومت بودند.
وی هدف چهارم دشمن را کاستن مقبولیت نظام در بین مردم دانست و تاکید کرد: دشمن به دنبال این است که مقبولیت نظام و اعتماد مردم به آن به پایینترین سطح ممکن برسد و نگاه آنها در این حوزه به برگزاری کم رونق انتخابات ۹۸ بود با راهکارهایی از قبیل: ترساندن مردم با کرونا، ناکارآمد نظام و مسائلی از این دست به دنبال کم رنگ کردن حضور مردم در انتخابات بودند.
ملکی هدف بعدی دشمن را کشیدن دولت و نظام به یک چالش سیاسی اقتصادی دانست و تصریح کرد: آنها به دنبال این بودند در این راستا جمهوری اسلامی از ظرفیت خود در حوزه دفاعی و حمایت از جبهه مقاومت کم کند و به مسائل داخلی مشغول شود با این تحلیل و شواهد آن باید گفت: در سال ۹۸ جای دو سیاست در حوزه بین الملل و دیپلماسی ایران خالی بود اول تعیین تکلیف قطعی جمهوری اسلامی با اروپا و نکته دوم تمرکز نگاه ایران در سایر نقاط جهان غیر از غرب و اروپا.
این کارشناس مسائل بین الملل ادامه داد: ایران در طول سال ۹۸ در ۵ نوبت اعلام کرد به دلیل خروج آمریکا از برجام و بی تعهدی اروپا تعهدات خود را کاهش خواهد داد این در حالی است که بهتر بود بعداز سه گام از کاهش تعهدات برجامی موضوع را تمام شده اعلام میکرد این در حالی است که دائما به غرب چراغ سبز نشان دادی که در صورت بازگشت شما به برجام ما هم به این توافق نامه باز خواهیم گشت.
وی ضمن منفعلانه دانستن این سیاست در حوزه روابط خارجی عنوان کرد: این روند باید جای خود را به یک سیاست قاطعانه در برابر اروپا میداد و جمهوری اسلامی اعلام میکرد تعهدات خود را به طور کامل کنار خواهد گذاشت تا اروپا بداند ایران حرف و عمل یکی و قاطع دارد، اما متاسفانه این اتفاق نیفتاد، ولی حالا باید بدانیم دیگر نباید به اروپا دل بست.
ملکی خلا بعدی در حوزه سیاست خارجی در سالی که گذشت را تمرکز بر کشورهایی غیر از اروپا دانست و افزود: ما باید به دنبال ایجاد حوزههای قدرتمند دیگر در عرصه سیاست خارجی برویم اگر این خلا را پر میکردیم میتوانستیم با قدرت در برابر بدعهدی غرب موضع گیری کنیم و الان نیز میتوان با گسترش مناسبات خود و ایجاد اقدامات مشترک مثل بازار و ارز مشترک با این کشورها دست برتر را داشته باشیم.
این کارشناس مسائل بین الملل تصریح کرد: دولت روحانی طی سال ۹۸ متاسفانه فقط به دنبال راضی کردن اروپا و حتی آمریکا برای بازگشت به برجام بود، اما ایران به عنوان یک قدرت برتر منطقه باید به دنبال افزایش مناسبات خود با همه کشورها و حوزههای مختلف باشد.
وی در پایان خاطر نشان کرد: حداقل کار در سال ۹۸ این بود که ایران تعاملات خود را با کشورهای عضو بریکس مثل چین، هند، روسیه و آفریقای جنوبی افزایش دهد، چون اساسا این چند کشور از ظرفیت اقتصادی و صنعتی بالایی برخوردارند و میتوانند اصلیترین متقاضیان نفت و گاز ما به حساب بیایند و در شرایط فعلی اقتصادی جمهوری اسلامی میتوانست با این ارتباط شکنندگی اقتصاد را کاهش دهد البته این موضوع در سالهای پیش رو نیز از ارزش بالایی برخوردار است و ایران در سال ۹۹ هم باید تلاش کند تا عضویت خود در نهادهای اقتصادی بین المللی مانند بریکس و شانگهای را گسترش دهد.