به گزارش گروه بازرگانی خبرگزاری دانشجو، بازار کار و شغل یکی از مهمترین دغدغه های فکری امروز کشور است و در این بین جوانان تحصیلکرده در دانشگاه سهم عمده ای از متقاضیان کار را تشکیل میدهند که پس از گذراندن دوره کارشناسی و یا کارشناسی ارشد و دکتری در دانشگاهها و اخذ مدرک تحصیلی آماده شروع کار و فعالیت هستند اما آمارها نشان میدهد که عده کمی از آنان میتوانند شغل مورد نظر خود را کسب نمایند.
در سال 97 وزیر کار وقت آقای دکتر ربیعی اعلام کردند که فقط 5 % از فارغ التحصیلان رشته های دانشگاهی در همان رشته مشغول به کار میشوند و این یک آمار تکان دهنده است.
در ذیل 5 روش برای ورود به بازار کار رشته خود را بررسی میکنیم .
به طور کلی باید بگم انتخاب رشته با چشم بسته بزرگترین اشتباه شما در طول زندگی می تواند باشد. بدون شک اولین و مهمترین گام در ساخت آینده ای که بتوان با رضایت کامل در رشته دانشگاهی خود فعالیت نمود این است که از ابتدا با بررسی و مطالعه و مقایسه صحیح رشته دانشگاهی را انتخاب نماییم. شاید در ابتدا این موضوع به نظر سخت باشد و سوالات و ابهامات زیادی درباره رشته های مختلف در سر داشته باشیم لیکن میتوان با استفاده از شبکه های اجتماعی ، گفتگو ، جستجو در اینترنت و فضای مجازی ، شرکت در نمایشگاهها و سمینارها و .... اطلاعات زیادی درباره رشته ها و بازار کار آنها اخذ نمود و با بررسی آنها در زمان انتخاب رشته ، رشته مورد علاقه و دارای بازار کار مناسبی را انتخاب نمود. به عنوان مثال خانه مهندسی صنایع برای علاقه مندان به رشته مهندسی صنایع یه مرجع مناسب است تا بتوانند همه اطلاعات مورد نیاز خود ر از رشته و توانایی های مورد نیاز رشته قبل و بعد از انتخاب به دست آورند.
چالش مهم این روزهای کشور فاصله زیاد دانشگاه و صنعت است که با وجود حرف و حدیث های فراوان و مختلف تقریبا هیچ قدمی برای نزدیک شدن این دو به صورت دقیق برداشته نشده است. اگر بخواهیم در یک کلام بگیم مهمترین دلیل تفاوت و فاصله این دو عدم چابک بودن دانشگاه است. موضوع اینجاست که صنعت نیازهای خود را دارد و این نیازهای شریان حیاتش است پس به هر نحوی نیازهای خود را بر طرف می نماید و از طرف دیگر دانشگاه چابکی لازم جهت تغییرات مقتضی در قبال نیازهای جدید صنعت را ندارد و این فاصله روز به روز بزرگ و بزرگ تر خواهد شد.
حال راهکار دانش آموختگان چیست ؟ این است که بتوانند توانایی های خود را به صورت چابک مثل صنعت بهبود دهند. یعنی به صورت مداوم از نیازهای صنعت آگاه شده و خود را برای برآورده نمودن آن نیاز آماده نمایند.
به عنوان مثال امروزه کمتر سازمانی را میبینم که به منظور مدیریت کیفیت خود از استاندارد ISO9001 استفاده نکند و این موضوع اهمیت آموزش ایزو را چند برابر میکند حال آنکه در هیچ دانشگاه و هیچ رشته دانشگاهی این موضوع به صورت مناسب تدریس نمی گردد.لذا مسئولیت یافتن مهمترین توانایی های لازم درخصوص ورود به بازار کار هر رشته به دوش جوان بی تجربه است و میبایست هم نیاز را تشخیص دهد و هم نیاز را پوشش دهد که این امر پیچیدگی های زیادی خوهد داشت لیکن با استفاده از شبکه های اجتماعی و فضای اطلاعاتی موجود ساده تر از گذشته در دسترس می باشد.
شغل زندگی اول و در بدبینانه ترین حالت زندگی دوم ماست و میزان لذت از شغل حتما یکی از مهمترین شاخص های زندگی خوب برای هر انسانی است . باید بگم که خود شناسی مرحله اول ورود به تونل موفقیت شغلی و بهبود سطح زندگی است چرا که انسانها با تفاوت ها و علایق و سلایقی که دارند رفتارها و شخصیت های متفاوتی دارند و نیازهای متفاوتی را نیز دارند که در صورت عدم توجه به آنها در زمان انتخاب رشته یا شغل به گردآبی خواهند افتاد که به دلیل محدود بودن عمر و انرژی هر انسان شاید غیر قابل برگشت و نجات باشد و در بهترین حالت برگشت و نجاتی پر هزینه و انرژی در بر خواهد داشت پس چه بهتر که برای شناخت خود وقت بیشتری در نظر بگیریم تا انتخابمان مطابق با نیزهایمان باشد و به سن پیری افسوسی در ما وجود نداشته بشد. درون گرایی ی برون گرایی ، کارمند معابی یا خویش فرمایی ، کارآفرینی یا سرمایه گذاری ، جامعه محوری با وظیفه محوری و ...... شاخص های بسیار مهمی برای هر انسان هستند که قبل از انتخاب شغل باید اطلاعات مکفی درباره آنها جمع آوری گردد تا افسوسی در بازنشستگی وجود نداشته باشد.
مثلا اگر کسی به کنترل پروژه علاقه دارد باید بداند که این شغل را به صورت کارمند بودن می پسندد یا به صورت فریلنسر یا قصد کارآفرینی در این حوزه را دارد؟
مهمترین راز برای کسانی که قصد دارند حتما در رشته خود شغلی پیدا کنند انجام کارآموزی است. بزارید با یک مثال عمق مطلب را خدمتتان بگم. حتما شنیدید از بازاری های قدیمی ، آرایشگرهای ماهر ، مغازه دارهای مشهور و خیلی های دیگه وقتی ازشون میپرسیم از کی و کجا شروع کردند اکثرشون از دوران اصطلاحا پادویی یاکارگر ساده بودنشون توی یک مغازه یا حجره یا چیزی شبیه به اون صحبت میکنن و این همون کارآموزیه . کارآموزی به این معنی است که فرد کارجو بدون چشم داشتی به درآمد و مزایا در یک شرکت یا هر کسب و کار دیگر که مرتبط با رشته خود است شروع به فعالیت به صورت کارآموزی مینماید. عموما کارآموز حقوق آن چنانی دریافت نمیکند ولی قرار است در قبال زمان و انرژی که صرف می نماید اصطلاح کار را یاد بگیرد. مثلا اگر میخواهید در آینده به عنون یک مدیر تضمین کیفیت در سازمان ها مشغول به فعالیت شوید ، راهکار شما به جز آموزش تضمین کیفیت در دوره های آموزشی مختلف ، انجام کارآموزی حداقل یک ساله در یک سازمان در بخش مرتبط با تضمین کیفیت است. به صور کلی آموزش تنها و کارآموزی تنها هیچ کدام راه حل جامع نیست بلکه راه حل جامع آمیخته ای هوشمندانه از هر دو می باشد.
مهم است که بدانیم دانش آموخته هر رشته ، دانشگاه یا مقطعی باشیم در سال اول ورود ما به بازار کار و کارآموزش قرار نیست شغل خیلی حساس و بزرگی به ما سپرده شود و حتما شروع شغل از کارهای کوچک و ساده و شاید کمتر مرتبط به تحصیلات شما باشد لیکن قطعا با نمایش میزان توانایی های شما به صورت متوازن این موضوع بهبود مستمر خواهد داشت.