به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، مدیر پروژه ملی سامانه ملی موقعیت‌یابی و زمان‌سنجی زمینی پایه با بیان اینکه از مرحله کسب فناوری در فرستنده و گیرنده GPS گذر کرده و سامانه‌های پایلوت آن در چند نقطه از کشور تست‌شده‌اند، گفت: حالا وقت نصب تأسیسات آن در پنج نقطه از کشور فرا رسیده است.
رویداد دات راینکس توسط سازمان فضایی کشور به‌صورت مجازی برای معرفی شرکت‌های خصوصی و طرح نیاز‌ها و دغدغه‌های آن‌ها که سه روز قبل آغاز به کار کرده، امروز به کار خود پایان می‌دهد.
در این رویداد میزگردی با حضور مدیر پروژه ملی lps، مدیر دفتر طراحی ناوبری صاایران و مدیرکل ژئودزی (زمین‌سنجی) و نقشه‌برداری زمینی سازمان نقشه‌برداری برگزار شد.
مدیر پروژه ملی سامانه ملی موقعیت‌یابی و زمان‌سنجی زمینی پایه (lps) گفت: بحث ناوبری موقعیت‌یابی و زمان‌سنجی یکی از نیاز‌ها و ضرورت‌های زندگی مدرن به‌حساب می‌آید و بسیاری از فعالیت‌های نظامی و غیرنظامی به این مساله وابسته است.
«احیا یاوری» افزود: موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی از جنس یکدیگر هستند و زمانی نیاز بشر به خود را بیشتر نشان می‌دهد که شبکه‌های مخابراتی نسل جدید بخواهند باهم ارتباط برقرار کنند.
مدیر پروژه ملی سامانه ملی موقعیت‌یابی و زمان‌سنجی زمینی پایه افزود: زمانی که صحبت از موقعیت‌یابی و ناوبری به میان می‌آید، همه GPS را به عنوان یک سرویس نظامی آمریکایی که بخش غیرنظامی هم دارد می‌شناسند؛ اما مدتی است تمام کشور‌ها متوجه شدند در این نوع زیرساخت باید استقلال داشته باشند.
وی گفت: مطالعات زیرساختی GPS در ایران از سال ۷۶-۷۷ آغاز و به سند راهبردی منجر شد. چند گام برای زیرساخت‌های موقعیت‌یابی ترسیم شد. استفاده از سیستم زمین پایه و توانمندی در آن، استفاده از سامانه‌های مکمل و در نهایت ایجاد منظومه ناوبری فضاپایه منطقه‌ای از بند‌های مهم این سند است.
مدیر پروژه ملی سامانه ملی موقعیت‌یابی و زمان‌سنجی زمینی پایه افزود: ما باید به تکنولوژی ساخت پنج گیرنده زمینی دست پیدا می‌کردیم که به دلایلی آن اوایل این اتفاق رخ نداد. تحقیقات داخلی برای رسیدن به این هدف آغاز شد و پس از چندین مرحله، بالاخره توانستیم فرستنده‌های پرقدرتی که بالای یک مگاوات توان تشعشعی دارند را به تعدادی که برای کشور لازم است بسازیم.
او اشاره کرد: GPS برای فروش در بازار وجود دارد، اما از آن‌جایی که گیرنده‌های طراحی‌شده کاربرد دوگانه دارند، مجبور شدیم خودمان برای ساخت بخش گیرنده دست‌به‌کار شویم. اکنون بخش‌های مربوط به زمان‌سنجی و کنترل سیستم، انجام‌شده است.
یاوری خاطرنشان کرد: سامانه‌های پایلوت در چند نقطه از کشور تست و نصب‌شده و می‌توانیم بگویم از مرحله کسب فناوری در فرستند و گیرنده GPS عبور کرده‌ایم و حالا وقت نصب تأسیسات آن در پنج نقطه از کشور رسیده است.
مدیر دفتر طراحی ناوبری صاایران نیز در ادامه بحث با تاکید بر این که توانمندی داخلی می‌تواند نیازمندی‌هایی که درزمینه ناوبری وجود دارد را مرتفع کند، گفت: در کشور، سازمان نقشه‌برداری برای خودش چند ایستگاه دارد، ثبت‌اسناد ایستگاه دارد و صا ایران نیز به‌موازات آن‌ها ایستگاه ساخته است. به نظر من اگر هزینه‌های موازی جمع شوند می‌توانند به نتیجه بهتری برسند. تنها نهادی که در این بین نقش ندارد بخش خصوصی است که اتفاقاً باید حضور مؤثر و کلیدی داشته باشد.
«صیاد نصیری» بابیان اینکه شرکت‌های خصوصی نمی‌توانند هزینه زیرساخت چنین پروژه‌هایی را پرداخت کنند، گفت: بخش خصوصی به‌نوعی در حوزه ناوبری در کشور به‌صورت صحیح به کار گرفته نشده و معضل بزرگ جزیره‌ای عمل کردن بخش‌های مختلف در حوزه ناوبری است.
مدیرکل ژئودزی و نقشه‌برداری زمینی سازمان نقشه‌برداری در تکمیل صحبت دیگر اعضای جلسه گفت: طبق ماده ۱۱ احکام دائمی کشور نظارت بر کلیه اطلاعات مکانی در بخش غیرنظامی و ایجاد زیرساخت برای دستیابی به این امر مهم با سازمان نقشه‌برداری کشور است.
«علیرضا سعادت» خاطرنشان کرد: پس از زلزله‌ای که سال ۱۳۸۲ در بم رخ داد، لزوم ایجاد شبکه پایشی برای کل کشور احساس و به همین واسطه اوایل سال ۸۳، مجموعه ژئودینامیک (زمین‌پویایی‌شناسی) احداث شد و مشغول کار است. اکنون ۱۳۰ ایستگاه در مناطق مختلف کشور برای پایش پوسته زمین احداث‌شده که می‌توان آن را برای بخش‌های دیگر کشور نیز توسعه داد.
بخش خصوصی این توان را دارد که در بحث ناوبری و ساخت گیرنده‌های GPS کمک کند تا بتوانیم سیستم یکپارچه در کشور داشته باشم. البته این مهم زمانی به نتیجه می‌رسد که سازمان‌هایی مانند شهرداری دیتایی که مورد نیاز است را به اشتراک بگذارند.
سعادت افزود: واگذاری نیاز‌های سازمان به بخش خصوصی در حال انجام است و قرار بود در اردیبهشت‌ماه جلساتی در این خصوص داشته باشیم که شیوع کرونا آن را به تعویق انداخت. جلسات را چند هفته دیگر از سر می‌گیریم تا بتوانیم چارچوب و زیرساخت کشور در این حوزه را گسترش بدهیم.
رویداد دات راینکس توسط سازمان فضایی کشور به‌صورت مجازی برای معرفی شرکت‌های خصوصی و طرح نیاز‌ها و دغدغه‌های آن‌ها که سه روز قبل آغاز به کار کرده، امروز به کار خود پایان می‌دهد.
در این رویداد میزگردی با حضور مدیر پروژه ملی lps، مدیر دفتر طراحی ناوبری صاایران و مدیرکل ژئودزی (زمین‌سنجی) و نقشه‌برداری زمینی سازمان نقشه‌برداری برگزار شد.
مدیر پروژه ملی سامانه ملی موقعیت‌یابی و زمان‌سنجی زمینی پایه (lps) گفت: بحث ناوبری موقعیت‌یابی و زمان‌سنجی یکی از نیاز‌ها و ضرورت‌های زندگی مدرن به‌حساب می‌آید و بسیاری از فعالیت‌های نظامی و غیرنظامی به این مساله وابسته است.
«احیا یاوری» افزود: موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی از جنس یکدیگر هستند و زمانی نیاز بشر به خود را بیشتر نشان می‌دهد که شبکه‌های مخابراتی نسل جدید بخواهند باهم ارتباط برقرار کنند.
مدیر پروژه ملی سامانه ملی موقعیت‌یابی و زمان‌سنجی زمینی پایه افزود: زمانی که صحبت از موقعیت‌یابی و ناوبری به میان می‌آید، همه GPS را به عنوان یک سرویس نظامی آمریکایی که بخش غیرنظامی هم دارد می‌شناسند؛ اما مدتی است تمام کشور‌ها متوجه شدند در این نوع زیرساخت باید استقلال داشته باشند.
وی گفت: مطالعات زیرساختی GPS در ایران از سال ۷۶-۷۷ آغاز و به سند راهبردی منجر شد. چند گام برای زیرساخت‌های موقعیت‌یابی ترسیم شد. استفاده از سیستم زمین پایه و توانمندی در آن، استفاده از سامانه‌های مکمل و در نهایت ایجاد منظومه ناوبری فضاپایه منطقه‌ای از بند‌های مهم این سند است.
مدیر پروژه ملی سامانه ملی موقعیت‌یابی و زمان‌سنجی زمینی پایه افزود: ما باید به تکنولوژی ساخت پنج گیرنده زمینی دست پیدا می‌کردیم که به دلایلی آن اوایل این اتفاق رخ نداد. تحقیقات داخلی برای رسیدن به این هدف آغاز شد و پس از چندین مرحله، بالاخره توانستیم فرستنده‌های پرقدرتی که بالای یک مگاوات توان تشعشعی دارند را به تعدادی که برای کشور لازم است بسازیم.
او اشاره کرد: GPS برای فروش در بازار وجود دارد، اما از آن‌جایی که گیرنده‌های طراحی‌شده کاربرد دوگانه دارند، مجبور شدیم خودمان برای ساخت بخش گیرنده دست‌به‌کار شویم. اکنون بخش‌های مربوط به زمان‌سنجی و کنترل سیستم، انجام‌شده است.
یاوری خاطرنشان کرد: سامانه‌های پایلوت در چند نقطه از کشور تست و نصب‌شده و می‌توانیم بگویم از مرحله کسب فناوری در فرستند و گیرنده GPS عبور کرده‌ایم و حالا وقت نصب تأسیسات آن در پنج نقطه از کشور رسیده است.
مدیر دفتر طراحی ناوبری صاایران نیز در ادامه بحث با تاکید بر این که توانمندی داخلی می‌تواند نیازمندی‌هایی که درزمینه ناوبری وجود دارد را مرتفع کند، گفت: در کشور، سازمان نقشه‌برداری برای خودش چند ایستگاه دارد، ثبت‌اسناد ایستگاه دارد و صا ایران نیز به‌موازات آن‌ها ایستگاه ساخته است. به نظر من اگر هزینه‌های موازی جمع شوند می‌توانند به نتیجه بهتری برسند. تنها نهادی که در این بین نقش ندارد بخش خصوصی است که اتفاقاً باید حضور مؤثر و کلیدی داشته باشد.
«صیاد نصیری» بابیان اینکه شرکت‌های خصوصی نمی‌توانند هزینه زیرساخت چنین پروژه‌هایی را پرداخت کنند، گفت: بخش خصوصی به‌نوعی در حوزه ناوبری در کشور به‌صورت صحیح به کار گرفته نشده و معضل بزرگ جزیره‌ای عمل کردن بخش‌های مختلف در حوزه ناوبری است.
مدیرکل ژئودزی و نقشه‌برداری زمینی سازمان نقشه‌برداری در تکمیل صحبت دیگر اعضای جلسه گفت: طبق ماده ۱۱ احکام دائمی کشور نظارت بر کلیه اطلاعات مکانی در بخش غیرنظامی و ایجاد زیرساخت برای دستیابی به این امر مهم با سازمان نقشه‌برداری کشور است.
«علیرضا سعادت» خاطرنشان کرد: پس از زلزله‌ای که سال ۱۳۸۲ در بم رخ داد، لزوم ایجاد شبکه پایشی برای کل کشور احساس و به همین واسطه اوایل سال ۸۳، مجموعه ژئودینامیک (زمین‌پویایی‌شناسی) احداث شد و مشغول کار است. اکنون ۱۳۰ ایستگاه در مناطق مختلف کشور برای پایش پوسته زمین احداث‌شده که می‌توان آن را برای بخش‌های دیگر کشور نیز توسعه داد.
بخش خصوصی این توان را دارد که در بحث ناوبری و ساخت گیرنده‌های GPS کمک کند تا بتوانیم سیستم یکپارچه در کشور داشته باشم. البته این مهم زمانی به نتیجه می‌رسد که سازمان‌هایی مانند شهرداری دیتایی که مورد نیاز است را به اشتراک بگذارند.
سعادت افزود: واگذاری نیاز‌های سازمان به بخش خصوصی در حال انجام است و قرار بود در اردیبهشت‌ماه جلساتی در این خصوص داشته باشیم که شیوع کرونا آن را به تعویق انداخت. جلسات را چند هفته دیگر از سر می‌گیریم تا بتوانیم چارچوب و زیرساخت کشور در این حوزه را گسترش بدهیم.
ارسال نظرات