مرکز عالی سیراسوس با اختصاص بودجهای به دنبال توسعه باتریهای یون سدیم بوده و قصد دارد تا دانشجویان مقطع دکتری بتوانند توانایی لازم برای کار در این حوزه را بعد از اتمام تحصیل داشته باشند.
به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانشجو، عضو هیئت علمی موسسه سانی اسوگو (SUNY Oswego) برای توسعه فناوری باتری سدیم از حمایت مرکز عالی سیراسوس (Syracuse CoE) استفاده میکند. محمد اسلام از محققان موسسه سانی قرار است با حمایت سیراسوس روی توسعه باتریهای یون سدیم با کمک فناوری نانو کار کند که یک رهیافت تجدیدپذیر در حوزه انرژی محسوب میشود.
برنامه کمک مالی سیراسوس برای حمایت از پروژههایی است که در حوزه انرژی پاک و تجدیدپذیر تعریف شدهاند پروژههایی که کیفیت محیطزیست و منابع آبی را بهبود میدهند. این برنامه افراد فعال در حوزههای مختلف را به گرد هم میآورد. هر یک از این اعضاء در یک پروژه درگیر هستند و برای یک دوره سه ساله بهعنوان عضو سیراسوس فعالیت میکنند.
اسلام پروژهای را در دست اجرا دارد که قرار است از نانوذرات سیلیکون، فسفر و قلع بهعنوان آند در باتری یون سدیم استفاده شود. وی میگوید: «ما لازم است که درباره استفاده از منابع طبیعی در دسترس نظیر سدیم فکر کنیم. آنچه که مشخص است باید از سوختهای فسیلی به سوی انرژیهای تجدیدپذیر گام برداریم. باتریهای یون سدیم نقش مهمی در انتقال به فناوری سبز دارند.»
این باتریها میتوانند از آندهای حاوی نانوذرات قلع، سیلیکون و فسفر بهرهمند باشند و در نهایت سامانه ذخیره انرژی با مقیاس بزرگ ایجاد شود که جایگزین باتریهای یون لیتیم رایج خواهد بود.
اسلام خاطرنشان میکند که نمک در زمین، منبعی تقریبا نامحدود است. با توجه به تحقیقات انجام شده، ایمنترین و کارآمدترین راه استخراج آن از حالت کلرید سدیم این است که به شکل نانوذرات و با ترکیب قلع و فسفر ایجاد شود که هزینه کم و دوام بالایی دارد.
بخش اعظم این بودجه برای تحقیقات روی چگونگی افزایش ایمنی و کارایی باتریهای سدیم صرف خواهد شد. از دیگر اهداف این پروژه آن است که دانشجویان مقطع دکتری برای کار، روی این حوزه آموزش ببینند تا بعد از اتمام تحصیل بتوانند در این حوزه کار کنند.