گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، محمد ایمانی؛ آقای موسوی خوئينی ها ظاهرا درست می گويد که دم از مشکلات مردم مي زند. اما باطنا راست نمی گويد، وقتی آدرس اشتباه مي دهد. به قول مولوی، سوراخ دعا را گم کرده؛ اما نه از سر بي خبری.
او عمدا جا به جا و نا به جا نوشته، تا ردّ پای خيانت خود و دوستانش در ائتلاف اشرافيت (اصلاحات و اعتدال) را گم کند. " تا نشان سُمّ اسبت گم کنند - ترکمانا نعل را وارونه زن"!
دبير کل مجمع روحانيون اگر صداقت داشت، بايد نامه را اول خطاب به خاتمی (رئيس شوراي اجرايي "مجمع") و احزاب کارگزاران و مشارکت و دوم به روحانی و جهانگيری و نوبخت و زنگنه و آخوندی و ظريف می نوشت.
اما طوري نوشته که انگار، رهبر انقلاب ويدئو پر کرده و با ادبيات "تَکرار مي کنم"، خواستار رای به روحانی و ائتلاف اميد در انتخابات مجلس و شورای شهر شد! انگار رهبری بود که آدرس بستن با کدخدا و اعتماد به اروپا را می داد!
و انگار نيروهای انقلاب بودند که گفتند "ما تضمين وعده هاي روحاني هستيم"! يا نظام بود که وعده می داد به واسطه امتياز دادن به دشمن، به اقتصاد رونق می دهد و مردم را از پول يارانه بی نياز مي کند!
خوئينی ها سوراخ دعا را گم نکرده؛ اصرار دارد که گم کند؛ به عمد. و بايد کاويد که چرا؟ چرا او و برخي هم طيفانش، پريشان می گويند و شگرد شوک دادن به افکار عمومي _با سرگشاده نگاری و ژست ساختار شکنی- در پيش گرفته اند؟
بوي افتضاحی که آنها در دولت و مجلس دهم بالا آورده اند، همه جا را برداشته و مردم را شاکي کرده است. اما مگر با جنجال و شوک مي توان مشام عموم را از خاستگاه رايحه خيانت منحرف کرد؟ آنها به جای اين که همديگر را ملامت کنند، نظام را متهم مي کنند. اين هم نوعی فرار است؛ با ژست فرار به جلو!
بعيد است کلام حق در جان منافقين دير پا اثر کند؛ اما به فرموده پيامبر اعظم (ص)، چاره بد بو شدن، يکي بيشتر نيست: " تَعَطّروا بالاستغفار لا تَفضَحَنّکُم رَوائِحُ الذّنوب؛ خود را با استغفار، معطر و خوشبو کنيد؛ تا بوي متعفن گناهان شما را رسوا نکند". آنها چاره اي جز عذرخواهي از مردم و نظام ندارند؛ شايد که بخشيده شوند.
محمد ایمانی - فعال دانشجویی
انتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.