قرنطینه مردم در روز‌های کرونایی به نفع کشورهاست یا خیر؟ / ۳.۸ تریلیون دلار خسارت و ۱۴۷ میلیون بیکاری

به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، نخستین صنعتی که بیشترین خسارت را از پاندمی ویروس کرونا متحمل شده است، صنعت سفر است که به دلیل لغو پرواز‌ها و بستن مرز کشور‌ها به روی مسافران، به ویژه در آسیا، اروپا و اتحادیه اروپا با این چالش بزرگ دست و پنجه نرم می‌کند.

محققان معتقدند که این از بین رفتن اتصال جهانی، یک ویروس بزرگ‌تری را به جان اقتصاد انداخته و اختلالات اساسی در بخش‌های تجارت، جهانگردی، انرژی و دارایی ایجاد کرده است. به گفته آن‌ها، در حال حاضر بسیاری از اقتصاد‌ها در جهان در حال نابودی هستند و با ادامه این پاندمی و خانه‌نشینی مردم، وضعیت اقتصادی جهانی از این هم وخیم‌تر و این روند طولانی‌تر هم خواهد شد.

شوک بیکاری در جهان
شوک بیکاری بیشتر از هر چیز دیگری در جهان احساس می‌شود و تاکنون ۱۴۷ میلیون نفر در سرتاسر دنیا به دلیل شیوع بیماری کرونا و رکود کسب‌وکار‌ها کار خود را از دست داده‌اند و در نتیجه ۲.۲ تریلیون دلار از درآمد کل مردم جهان کاهش یافته که این میزان ۶ درصد از درآمد کل جهان به شمار می‌رود. از این میزان، ۵۳۶ میلیارد دلار یا حدود ۲۱ درصد از درآمد کل جهان به دلیل کاهش تجارت بین‌المللی از بین رفته است. به گفته محققان، تا زمانی که پاندمی کرونا ادامه یابد، شوک‌های بیکاری بیشتری در راه خواهد بود.

به گفته محققان، بخش بزرگی از بحران اقتصاد جهانی از اقتصاد در هم پیوسته ناشی می‌شود و مصرف جهانی بیشترین تاثیر را از این بحران گرفته است؛ به طوری که افت ۲ .۴ درصدی یا به عبارتی ۸ .۳ تریلیون دلاری را تجربه کرده است که این میزان برابر با تولید ناخالص داخلی کشور آلمان است. 

 

ویروس اقتصادی
به گفته کارشناسان، شوک‌های اقتصادی بعدی احتمالا بر کمیت و کیفیت شغل‌ها در جهان نیز تأثیر خواهد گذاشت و در این میان، گروه‌های آسیب‌پذیر مانند نیرو‌های انسانی مهاجر و غیرماهری که شغل آن‌ها با کار‌های مجازی (دورکاری) سازگار ندارد، بیشتر از اقشار دیگر تحت تاثیر قرار خواهند گرفت. همین امر موجب شکاف‌های عمیق ثروت و درآمد جهانی که در حال حاضر نیز وجود دارد، خواهد شد و در نتیجه آن، سیستم‌های بهداشت و درمان در کشور‌هایی با درآمد پایین قطع خواهد شد.

این در حالی است که دکتر تدروس ادهانوم، دبیر کل سازمان جهانی بهداشت، در آوریل گذشته به صراحت اعلام کرد که ویروس کرونا بیش از یک بحران سلامتی است و باید به عواقب عمیق اجتماعی و اقتصادی آن آگاه باشیم.

عواقب اقتصادی که در این مطالعه مشخص شده، نتیجه اقدامات متقابل یا پادکار‌هایی از قبیل قرنطینه شدن مردم و افت جهانی مصرف و تولید است. این اقدامات با اثرات جهانی‌سازی یعنی زنجیره‌های تأمین بین‌المللی که به مرز‌های باز کشور‌ها وابسته است، تقویت می‌شود. به بیان دیگر، استراتژی‌های دولت‌ها برای کنترل همه‌گیر شدن ویروس کرونا یعنی دوری از افراد و قرنطینه شدن جوامع، مستقیما علیه نقاط قوت اقتصاد جهانی عمل می‌کند. در حقیقت، پاره شدن اتصال میان کشور‌ها برای جلوگیری از شیوع کووید ۱۹ خودش یک ویروس اقتصادی است.

دولت‌ها برای حفظ اقتصاد جهانی سعی در خرج کردن بودجه‌های مربوط به صندوق‌های اضطراری و شرایط بحرانی خود کرده‌اند که همین امر نیز آن‌ها را با چالش‌های بیشتری مواجه کرده است.

 

دانشمندان استرالیایی به تازگی یک مدل کامپیوتری ساخته‌اند که دید وسیع‌تری به اقتصاد جهانی دارد تا بتواند اثرات ریخت‌وپاش کشور‌ها برای کمک به مردم خود از نظر اقتصادی را بررسی کند. آن‌ها دریافتند که اروپا، آمریکا و چین بیشترین آسیب را از این نظر دیده‌اند و بخش حمل و نقل و جهانگردی آن‌ها سریعا در شرف صدمه جبران‌ناپذیری است. با این حال، محققان معتقدند که زنجیره‌های تامین بین‌المللی دارد تاثیرات غیرمستقیم خود را می‌گذارد و در کل اقتصاد جهانی را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

 

براساس این گزارش، اثرات موجی ارتباط ذاتی بین ابعاد اقتصادی- اجتماعی و محیط زیستی را به خوبی نمایان می‌کند و همین امر بر پرداختن به الگو‌های جهانی ناپایدار تاکید می‌کند تا هر چه سریع‌تر به الگو‌های پایدار تبدیل شوند. محققان می‌گویند که نحوه واکنش انسان به این بحران، دنیای پسا کرونا را شکل خواهد داد.

چند نفر در جهان قرنطینه شدند
ویروس کرونا نخستین بار توسط سازمان بهداشت جهانی در ۹ ژانویه در شهر ووهان در چین گزارش شد و تا پایان ژانویه روزانه ۲ هزار مورد ابتلا به این ویروس گزارش می‌شد. در اواخر ماه فوریه این ویروس در سرتاسر جهان شیوع گسترده‌ای پیدا کرد و تا سوم آوریل بسیاری از کشور‌ها شروع به اجرای اقداماتی برای قرنطینه کردن شهروندان خود کردند.

محققان دریافتند که تا آن زمان نزدیک به ۳ میلیارد نفر در خانه قرنطینه شدند که بیش از یک میلیارد نفر آن‌ها در هندوستان بودند. این محدودیت‌ها به این معنی بود که مردم قادر به رفت و آمد به محل کار خود نبودند و در نتیجه دفاتر اداری و کارخانه‌های تعطیل شدند. در سطح بین‌المللی نیز ممنوعیت ورود به مرز‌ها اعمال شد و مسیر‌های پروازی به حالت تعلیق درآمد. همین امر نیز موجب شد مشاغلی که به شدت وابسته به تجارت هستند از جمله تجهیزات تخصصی تولید و وسایل بهداشتی تحت تاثیر قرار بگیرند.

 

این تیم تحقیقاتی برای مطالعه خود در مورد پیامد‌های کووید ۱۹ و تاثیر اقتصادی و محیطی آن، روی ۳۸ منطقه در جهان و ۲۶ بخش صنعتی مطالعه کردند. کشور‌ها و مناطق مختلف به طرق مختلفی تحت تاثیر این تغییرات قرار گرفتند؛ به طور مثال، کشور‌های اوپک بخش اعظمی از درآمد خود را از دست دادند، زیرا به دلیل کاهش جهانی در حمل و نقل، میزان مصرف بنزین کاهش پیدا کرد و در پی آن، میزان استخراج نفت نیز در این کشور‌ها به شدت افت کرد.

 

کشور‌های کم دستمزد مانند چین و هند از نظر خسارت اشتغال ایستادگی می‌کنند، زیرا مردم کمتر خرید می‌کنند و نرخ تولید در این کشور‌ها به شدت کاهش یافت.

 

تنها نکته مثبت پاندمی کرونا
تنها نکته مثبت این پاندمی جهان، تغییرات محیط زیستی است که به گفته دانشمندان، بزرگ‌ترین کاهش در انتشار گاز‌های گلخانه‌ای در تاریخ بشریت در این زمان رخ داده است. این کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای حدود ۵ .۲ گیگاتن یا حدود ۶ .۴ درصد حد طبیعی است. علاوه براین، سایر انتشارات جوی مانند ذرات خطرناک PM۲.۵ (یعنی ذرات کوچک‌تر ۵/۲ میکرون) حدود ۸ .۳ درصد و میزان دی‌اکسید گوگرد نیز حدود ۹ .۲ درصد کاهش یافته است. گفتنی است که انتشار دی‌اکسید گوگرد عمدتا از سوختن سوخت‌های فسیلی ناشی می‌شود که موجب آسم و سفتی قفسه سینه در انسان می‌شود. 

 

به گفته محققان، از زمانی که مصرف سوخت‌های فسیلی در جهان آغاز شده، در دوران پاندمی کرونا، بیشترین کاهش در انتشار گاز‌های گلخانه‌ای را تجربه کرده‌ایم. البته علاوه بر اینکه تغییرات آب و هوایی در این دوران بسیار کاهش یافته، مرگ و میر ناشی از آلودگی هوا نیز کاهش داشته که این موضوع از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.